Դատապարտեալը

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ԺԳ
       Յունուարի 16—ի չորեքշաբթի առաւօտուն, երբ եկայ Արեւելքի խմբագրատուն, ընկերացս եւ իմ հասցէիս նամակներ կային, ամենն միեւնոյն ձեւով. իմ նամակս բացի եւ գտայ հետեւեալ հրաւիրագիրն.
       «Տիկին Թ…եան կը խնդրէ Ձեր ազնուութենէն, որ բարեհաճիք Ձեր ներկայութեամբ պատուել իւր որդւոյն՝ Արամի ընդ օրիորդ Տ…եանի պսակադրութեան հանդէսն, որ տեղի պիտի ունենայ յունուարի 20ի կիրակի գիշեր ժամը 31/2ին, Բերա … թիւ…»։
       —Ուրեմն, ամէն ինչ կատարեալ է , — ըսի , — շոգեպինդ կ՚ընթանայ։ Խե՜ղճ Սաթինիկ։
       Հրաւիրագիրը մէկ կողմ նետեցի։ Վերջը ընկերներս ալ եկան, նոքա ալ ստացան իրենց հրաւիրագրերն։
       —Պիտի երթա՞ս , — հարցուցին ինձ։
       —Ո՛չ, նախ որ Վասիլեանի հարսնիքն ալ նոյն օրն է։
       —Բայց ան ցերեկն է, իսկ այս գիշերը. կը պատմուի, թէ փառաւոր հարսնիք պիտի լինի։
       —Գիտեմ, բայց ուրիշ պատճառներ ալ ունիմ. վերջը կը խօսինք։