[Դ
]
ՊԱՏՃԷՆ
ԵՐԿՐՈՐԴ
1,
ՈՐ
ՅԱՐՁԱՆՆ
2
1
Ի
ժամանակսն
յայնոսիկ
լուր
եհաս
ի
դուռն
արքայի,
Կոստանդիանոս
հաւատաց
եւ
դադարեցոյց
զհալածումն
եկեղեցեաց՝
քաջութեամբ
կալեալ
զթագաւորութիւնն։
2
Ապա
խորհուրդ
ի
մէջ
գնալ
ի
դուռն
կայսեր
վասն
դնելոյ
դաշինս
խաղաղութեան
ի
միջի
։
3
Եկին
հասին
գաւառն
Ապահունեաց,
ի
։
գումարեալ՝
ի
վերայ
իշխանին
Վրաց
։
5
Եւ
զնա
փախստական
մինչեւ
ի
Կարնոյ
,
եւ
զերկիրն
գերի
վարեալ՝
քառասուն
եւ
հազար։
պատգամաւորն
առ
թագաւորն
եւ
խնդրեալ
իւր
յաւգնականութիւն,
զի
մի՛
տացէ
զերկիրն
,
եւ
ԼՌ
ի
իշխանին
Ապահունեաց
եւ
առաքեաց
յաւգնութիւն
նմա։
երթեալ՝
ժամանակս
յամեցին
եւ
սակաւ
մի
դարձուցին
եւ
երեք
ըմբռնեցին
եւ
։
8
Եւ
կողմնապահ
թողեալ
երկրին՝
դարձան
առ
թագաւորն։
9
Իսկ
իմ
զսուրբն
Գրիգոր՝
գնալ
ի
,
զոր
հիմնարկեաց
յանուն
,
զի
կայր
լոկ
միայն
,
զոր
թագաւորն
յանձին
ի
տեսութիւն
տեղեացն,
հիմնարկեաց։
10
Եւ
ելեալ
ի
թագաւորն
ընդ
։
11
Քանզի
ոմանք
տեսեալ
զզաւրսն
Յունաց՝
համբաւեցին,
թէ
հիւսիսոյ
թագաւորին
ծանր
զաւրաւք
գան
ի
վերայ
(քանզի
Տրդատ
բազում
գաւառս
եւ
քաղաքս
էր
զնոցա
քանդեալ
եւ
վաթսուն
հազար
արս
ի
գերութիւն
իջուցեալ
ի
),
իբրեւ
տեղեկացաւ,
Յունաց
զաւրքն
էին,
դարձաւ
ի
գաւառն
։
12
Եւ
բանակեցաւ
ի
գլուխ
Արձանին
վասն
։
ի
Իննակնեան
հանդերձ
,
խնդիր
արարաք
եւ
։
14
Իսկ
պաշտաւնեայքն
ասեն.
ÇԱյս
ամ
մի
է,
սակաւ
ինչ
,
մեք
զնոսա
չեմք
È։
15
Եւ
տրտմեցաւ
յոյժ
,
զի
ի
տեսանել
զնոսա։
16
Իսկ
Գրիգոր
առաքեաց
խնդրակս՝
երկու
սարկաւագաւք
պատուէր
տուեալ
,
եթէ՝
ÇԸնդ
ելանեն
ի
բլուրս
ուրեք,
եւ
դու
անդ
կա՛ց
,
զի
մի՛
տեսցեն
փախիցենÈ։
17
Եւ
Դ
ոչ
կարացին
գտանել։
լուսանալ
հինգերորդ
զձայն
,
զի
յանտառէն,
,
ի
։
19
Եւ
ի
բլուրն
արեւելեան,
ի
Դեմետրեայ,
զոր
կոչեմք
Արեւոց
,
զի
իսկ
էին
նոցա
ի
կողմանէ
։
20
Եւ
իբրեւ
մերձեցան
ի
վերայ
,
սկսան
.
ÇԼսելի
արա՛
ինձ,
,
քո
È։
21
Իսկ
Աղբիանոս
ասէ.
ÇՀոգի
քո
բարի
առաջնորդեսցէ
È։
22
Եւ
անդ՝
ասէ
Անտոն
.
ÇԲարի՛
եկիր,
ճանապարհո՛րդ
խաղաղութեան
È։
23
Եւ
նա
ասէ.
զձեզ,
աւթեւա՛նք
Հոգւոյն
եւ
։
ձեզ,
զի
Գրիգոր
եւ
Տրդատ
բնակութիւնս
ձեր
եկեալ
եւ
յոյժ
խնդրեն
զձեզ
È։
25
Իսկ
նոքա
.
ÇԵւ
ձեզ՝
,
զի
սատանայ
կործանեցաւ,
եւ
Աստուած
այսաւր
կրկին
ուրախութեամբ
լցեալ՝
զՀոգին
Սուրբ
առաքեաց
ի
վերայ
աշխարհիս
Հայոց
եւ
նոյն
լցոյց
զարարածս
իջմամբ
Սուրբ
Հոգոյն
È։
26
Եւ
կոչեցաւ
այն
Աւետեաց
բլուր։
27
Եւ
առաքեաց
Աղբիանոս
առ
աւետաւորս,
զոր
լուեալ
յոյժ
ուրախ
։
28
Եւ
դարձեալ
զնոյն
առաքեաց
սուրբն
Գրիգոր
առ
,
ի
,
յոյժ
ուրախացեալ
եկն
ի
հանդերձ
գլխաւոր
։
29
Իսկ
,
ուր
ետուն,
հրամայեաց
վէմս
ժողովել
եւ
կանգնեաց
անդ
նշան
,
զոր
Աւետեաց
։
առեալ
սրբոյն
Գրիգորի
զդասս
եւ
զնշան
խաչին,
հանդերձ
եւ
անուշահոտութեամբ
խնկոց
եւ
,
որ
եւ
ձայն
ուրախութեան
զանտառս
հնչեցուցանէր,
եւ
ի
բլուրն՝
մեզ,
եւ
միաբան
ի
բլուրն
աղաւթեցաք։
31
Եւ
յետ
ողջունին
ասէ
սուրբն
Գրիգոր.
գտաք
զձեզ,
խաղաղութեան
È։
32
Իսկ
նոքա
ասեն.
ÇԲարի՛
եկիր,
արդարութեան,
որ
զտիեզերս
,
մշա՛կ
առանց
ամաւթոյ
եւ
բարձրագոյն,
քան
զերկինս
È։
33
Եւ
բազում
զմիմեանս
եւ
առեալ
յեկեղեցին,
զի
ոչ
էր
բլուրն
ի
,
այլ
սակաւ
մի
ի
էր,
հիւսիսոյ
կողմանէ,
եւ
հայի
ընդ
,
բարեհամ
եւ
դիտանոց,
երեւակ
բազում
։
ածաք
զնոսա
առ
թագաւորն,
եւ
բազում
ժամս
արտասուէր
եւ
աւրհնիլ
ի
նոցանէ։
35
Եւ
յարուցեալ
համբուրեաց
զնոսա,
եւ
առաջի
վկայարանին,
եւ
բազում
վարդապետութեամբ
ընդ
նոսա
եւ
ուսուցանէին
զսրբութեան
։
36
Եւ
կացեալ
անդ
աւուրս
հնգետասան՝
թագաւորն
ի
նոյն
տեղիկանգնէր
զտէրունեան
մեծանդամ
,
ի
տեղի
տաճարին,
ուր
էր,
առաջի
աղբերն,
ուր
։
37
Եւ
յորժամ
կանգնեաց
զսուրբ
խաչն՝
տաւն
ուրախութեան
կատարեցին։
38
Եւ
ամենայն
բազմութիւն
ժողովրդոցն,
կուտեցան
ի
տեղեաց
տեղեաց,
թուով
ՃՌՆԾ՝
թող
թագաւորին
եւ
սրբոյն
Գրիգորի
։
թագաւորն
հրամայեաց
թուել
եւ
զթիւն
ի
բուն
ետ
,
զի
լիցի
վկայ
ազգաց
անցելոց
յետ
։
40
Եւ
իբրեւ
,
եկին
հասին
զաւրքն,
որ
ի
էին,
առ
թագաւորն
ածին
ընդ
երեք
Ն
այր
։
41
Զոր
տեսեալ
ուրախ
եղեւ
յոյժ
եւ
զԱստուծոյ,
որ
ետ
ի
ձեռս
իւր,
եւ
առեալ
զնոսա՝
յամուրն
Ողկան։
42
Եւ
ինքեանք
.
բազում
աւուրց
աւթեւանաւք
զանց
առնէին
մինչեւ
ի
քաղաք։
43
Եւ
անդ
կացեալ
սակաւ
եւ
դարձան
մեծաշուք
պատուով
եւ
բազում
։
44
Գային
հասանէին
գաւառն,
ի
Թիլն
։
45
Եւ
յետ
երից
աւուրց
ելեալ
անտի՝
գային
գաւառն
Պալունեաց
եւ
երկուս
աւուրս
մնացին
ի
մեծ
աւանն
։
46
Եւ
անտի
ի
գեւղն
Կուառս,
եւ
էին,
հանգիստ
առնէին
այն
։
47
Արդ՝
յորժամ
գնացին
ի
եւ
դարձուցին
զգերիսն
եւ
զերիս
իշխանսն
եդին
յՈղկան,
զորս
ածին
ընդ
իւրեանս
կապեալս,
կողմապահ
Աղձնեաց
չորեք
հազար
։
նորա
ի
թագաւորէն
,
ի
նմանէ
ԿՌ
,
եւ
գնաց
ինքն
յերկիրն
Ապահունեաց։
ամենայն
ջան
վասն
թագաւորին
ունելոյ
էր,
զոր
ոչ
իմացաւ
Տրդատ
վասն
թշնամանացն։
50
Եւ
զորս
փախստականս
ըմբռնէր,
կապել
տայր
եւ
ի
բանակն
,
եւ
հմտութեամբ
եւ
դիտակաւք,
որ
զթագաւորն
ի
նեղուց
։
51
Բայց
առ
թագաւորն
Տրդատ
զաւրք,
որ
կային,
ԼՌ
միայն
,
եւ
ամենայն
էին
ի
աւան։
52
Արդ՝
ի
հասարակել
գիշերոյն,
մինչ
մեք
զպաշտաւնն
մատուցանէաք
առաջի
խաչին,
կանգնեաց
Սիւնեաց
հրամանաւ
սրբոյն
,
զի
մինչ
Տրդատ
խաչն
,
Անգեղ
կանգնեաց ,
,
սուրբն
Գրիգոր
երթեալ
զխաչն
,
յերկու
արկանէր,
արդ՝
ի
նոյն
,
ի
պաշտմանն,
երից
,
եւ
թագաւորն
մեզ
էր
ամենայն
իշխանաւքն
ի
,
յանկարծակի
ձայն
ահեղ
իբրեւ
,
որ
յոյժ
,
եկն
եհաս
ի
վերայ
մեր։
53
Զի
կողմ
գեղջն
եւ
զներքինն՝
։
54
Եւ
սկսան
հնչեցուցանել
զփող
,
եւ
թնդիւն
սաստիկ
շուրջանակի
էր
։
սկսան
իշխանքն
ելանել
ընդդէմ
նոցա
ի
պատերազմ,
քանզի
միջաւրեայ
էր
։
56
Բայց
ի
պատերազմէն
արգել
զնոսա
։
57
ÇԱյս,
,
գիշեր
է,
եւ
մեք
ոչ
գիտեմք
զչափ
զաւրուն,
թէ
որչափ
է
։
58
Այլ
իմաստութեամբ
կամիք
առնել,
ելէ՛ք
ԶՌ
մէջ
այգեստանեացդ,
գլուխ
Արձանին
մինչեւ
ցառաւաւտն,
եւ
ԴՌ՝
Հաշտենից
,
եւ
ԴՌ՝
մէջ
անցեալ՝
գնասցեն
եւ
մեզ
կալցեն։
59
Բայց
տեսէ՛ք,
զի
մի՛
զձեզ
տեսցեն
եւ
նենգութեամբ
ի
փախուստ
,
եւ
ի
մէջ
առեալ՝
վտանգեսջիք
È։
60
Եւ
արձակեաց ,
խորհեցաւ։
61
Բայց
թագաւորն
եւ
հանդերձ
ի
փոքր
ամրոցին
աղաւթէաք։
62
Եւ
մի
ոմն
ի
Սիւնեաց
ըմբռնեաց
պատանի
ի
զաւրացն
եւ
առ
թագաւորն։
իբրեւ
,
եթէ՝
քո
է
իրքդ,
եւ
այս
է
թագաւորն
,
եւ
վասն
ունելոյ
զքեզ
եկեալ
ԾԸ
È,
հրամայեաց
զաւրացն
աւուրն
պատերազմ։
64
Եւ
իբրեւ
առաւաւտ
եղեւ,
սկսան
կազմել
թագաւորին,
զի
յԱրձանն
։
թագաւորն
հրամայեաց
ունել
ԶՌ
արանց
եւ
զթագաւորն
,
եկեալ
արգելուին
զնա
գլուխ
Արձանին,
եւ
զբազում
ոչ
ի
վեր։
66
Զոր
տեսեալ
սրբոյն
Գրիգորի,
եղեալ
եւ
ձայն
ասէ.
ÇՄկրտի՛չ
Կարապե՛տ
Քրիստոսի,
զինչ
գործենեւ
։
67
Եւ
արա՛
զայս
նշանաւոր
յազգս
È։
68
Եւ
առեալ
զնշխարս
առաքելոցն,
զոր
բերեալ
էր
ի
,
ի
վերայ
։
69
Եւ
առ
ժամայն
ոյժ
Տրդատայ,
քաջառնաբար
ձայն
զսուրբ
Կարապետն
եւ
եւ
ել
ի
բլերն։
70
Եւ
որք
ի
էին,
ի
մէջ
զայն
,
եւ
փախստական
իջուցին
զնոսա
հարաւակողմն
յանտառն,
որպէս
թակարթ
,
սուր
ի
վերայ
կոտորեցին։
71
Եւ
անուանեցաւ
տեղին
այն
։
72
Իսկ
որպէս
յարձակեցան
ի
վերայ
գեղջն
(եւ
դեռ
հանէին
զմեզ
),
տեսեալ
ԴՌ
,
որ
կային,
յարձակեալ
ի
փախստական
ի
ներքոյ
։
73
Զոր
ոմանք
յայգորդացն
երիվարացն,
եւ
ի
ի
վիմաց
մեռան։
74
Իսկ
մեր
զնոսա
ընդ
սակաւք
։
75
Եւ
ի
արք
Ռ
եւ
,
ի
ԲՌ
,
եւ
,
,
գտան
համարով
վեց
հարիւր
եւ
.
եւ
ընդ
ԴՌ
եւ
։
76
Եւ
ապա
դարձեալ
թագաւորն
ի
փոքր
կոտորածէն՝
ել
ի
գլուխ
Արձանին
եւ
հարեալ
ամենայն
ժողովեցան
ի
մի
վայր։
իբրեւ
եկին
հասին
ի
տեղին,
եւ
Գրիգոր
իջուցին
,
եւ
պահէին
զնա
արք
վեց
։
78
Իսկ
թագաւորն
առեալ
իւր՝
գնաց
ի
Հաշտենից
եւ
առաքեաց
առ
Տրդատ,
.
ÇԵ՛կ
վաղիւն
տացուք
պատերազմ,
եւ
եղիցի
աւր
ի
մէջ
։
տացես
զիշխանսն
իմ
յիս
եւ
հարկս
հնգետասան
,
ապա
թէ
ոչ՝
զերկիրդ
քո
սրով
եւ
գերութեամբ
եւ
,
որպէսզի
ծանիցես
զդէմս
խոզութեան
քո,
եղեր
ի
զաւրաց
քոց։
80
Արդ՝
ըստ
այդմ
È։
81
Եւ
զպատճէնս
ոչ
պատասխանի,
այլ
յարուցեալ
գնաց
երեսուն
հազար
ի
պատերազմ։
82
Եւ
երթեալ
յանդիման
նոցա՝
ի
Մուշեղամարգն
Հաշտենից։
83
Եւ
ի
վաղիւն
սկսան
ռազմ
եւ
ճակատ
։
84
Եւ
պատերազմին
դրունս
եւ
դռնապանս
տեղեացն
։
85
Իսկ
զաջ
թեւն
տայր
ի
իշխանին
Սիւնեաց
եւ
զահեակ
ի
ձեռն
իշխանին
Անգեղ
։
86
Իսկ
իւր։
87
Եւ
այնպէս
յաւրինեցան
,
ի
խումբն,
իբրեւ
ամենայն
զաւրքն
սկսան
իրերաց
անցանել,
ձայն
բարձեալ
եւ
.
ÇԱրքա՛յ
Հայոց,
մատի՛ր
È։
իբրեւ
եկին
,
սկսան
իբրեւ
զմրճաւորս
քարահատաց
կամ
իբրեւ
առնոյր,
։
արքայն
մեծահասակ
էր
եւ
իբրեւ
,
կոփեալ
միմեանց՝
ինչ
եղեւ։
90
Բայց
սակաւ
արքայն
,
,
եթէ՝
վնասելոց
է
ի
։
91
Եւ
էր,
աճապարեաց
եւ
ձգեաց
եւ
զաջ
ընդ
պարանոցն
եւ
փութանակի
դարձաւ
ի
,
մինչ
բնաւ
Տրդատ։
92
Եւ
զկուշտ
երիվարին
զկնի
,
մինչ
զի
ոչ
քայլել
նմա
առաջի
իւր
Ժ
։
93
Իբրեւ
եհաս
նմա,
.
ÇԿատաղի
շո՛ւն,
ջղացն
È։
94
Եւ
զաջ
ի
վեր՝
ի
վերայ
,
ընդ
գաւտին
եւ
զողն
երիվարին
հանդերձ
։
95
Եւ
այն
էր
զարմանալի,
եւ
եւ
աջ
ոտն
ընդ
միմեանս
եւ
ողն
երիվարին
ընդ
մէջն
թաւալէին։
իբրեւ
Անգեղ
,
ի
ածեալ
եւ
ձայն
ասէր.
ÇԻշխա՛ն
,
ի
մէջ
ա՛ծ
զգունդ
È։
97
Իսկ
ընդ
մէջ
անցեալ՝
զզաւրսն
եւ
թեւապետն
.
,
մատի՛ր
È.
եւ
մատեան
։
98
Եւ
կտրեաց
զգլուխ
երիվարին
Սիւնեաց
իշխանին։
99
Իսկ
զսուրն
եւ
եհատ
զառաջին
երիվարին
իշխանին
։
100
Եւ
զոյգ
ի
վայր
եւ
հարեալ
։
ոմն
ի
ծառայից
Սիւնեաց
իշխանին
մղոն
տուեալ՝
ընկէց
զոմն
ի
վայր
.
մատուցանէր
նմա՝
.
ÇԱրի՛,
տէ՛ր,
È,
եւ
աճապարեալ
նստաւ
ի
վերայ
։
102
Եւ
դարձեալ՝
կտրեաց
զգլուխ
ձգեալ
ի
,
եւ
դարձաւ։
իբրեւ
ետես
իշխանն
Անգեղ
զիրսն,
որ
,
եւ
զզաւրսն,
զի
փախստական
,
ապա
ձեռն
ի
գործ
բախեցին
։
104
Զոր
եւ
զհետ
մտեալ՝
ի
մուտս
արեգականն
յանխնայ
որք
գտան։
իբրեւ
ի
նուրբ
աւթեւանս
խնդրէին
առ
,
որ
անցանէր
Հաշտենից,
երթայ
ընդ
արեւելս
,
եւ
բանակեցան՝
նոքա
յայնմ
,
եւ
սոքա՝
յայսմ
։
իբրեւ
այգն
զառաւաւտն
,
պատրաստեցան
մնացեալ
զաւրքն
,
եւ
ի
վերայ
զաւրացն
եւ
սկսան
կոտորել։
107
Եւ
այնչափ
,
մինչ
զիշխանն
ի
մէջ
առեալ՝
բազումք
։
108
Եւ
ի
,
մինչեւ
.
ÇՈ՞ւր
ես,
Սիւնեաց,
ինձ
ի
È։
109
Եւ
հալածեաց
ի
։
իբրեւ
,
խոցեալ
էին
չարաչար
ընդ
նորա,
առեալ
զձեռանէ
ի
բանակն.
եւ
անդէն
մեռաւ։
ընդդէմ
դարձեալ
Գեդռեհոնի,
որ
էր
թագուցեալ
զկերպարանս
իւր,
գիշերին
արծարծեալ
զմնացեալ
իշխանսն՝
գնալ
ի
վերայ
արքային։
112
Եւ
արարին
որպէս
խորհեցանն.
յանկարծակի
աճապարեալ
ի
վերայ
խորանացն
արքայի՝
կտրեցին
զթեւսն
ի
միմեանց։
113
Եւ
հասեալ
ի
վերայ
արքային՝
խուն
մի,
եւ
ըմբռնեալ
էին
զարքայն,
եթէ
ոչ
էր
գունդ
մի
խուճապեալ
Մեհնունեացն
,
մինչեւ
ել
արքայ
ի
դրասպակս
զաւրուն
հիւսիսոյ։
114
Եւ
դիմահարեալ
միմեանց
արքայն
եւ
զաւրապետն,
մինչ
զի
խոցեաց
զահեակ
,
եւ
յարձակեցաւ
ի
վերայ
նորա,
եւ
հարեալ
զգլուխ
յերկուս
։
115
Եւ
ինքն
առաջի
եդեալ
փախստական
արար
եւ
մինչեւ
ի
կողմանս
Հարքայ։
116
Եւ
ոմանք
հետամուտ
եղեալ՝
մինչեւ
ի
քաղաք։
իբրեւ
դարձաւ
թագաւորն
եւ
տեղին,
ուր
սուրբ
Կարապետն
,
մեծ
գոհութիւն
Աստուծոյ
եւ
սպիտակ
զուարակաց
եւ
նոխազաց
եւ
գառանց
բերեալ
մատուցին
Աստուծոյ
ի
նոյն
,
եւ
աղքատաց
բազում
ողորմութիւն
։
իբրեւ
եկին
ժողովեցան
զաւրքն
եւ
,
համար
գտաւ
սպանեալ
ի
հազար
ութսուն։
ի
նոցանէ
հազար
Թ
։
120
Իսկ
նոքա,
փախստական
մինչեւ
ի
Հարք,
եւ
իշխանն
Հարքայ
ի
վերայ
հազար
եւ
այր։
Վիրս
մտեալ՝
ի
բազում
տեղիս
կոտորեցին
ի
։
122
Եւ
որ
գնացին
ի
իւրեանց,
Դ
հազար
եւ
ութսուն
.
բայց
ի
Տարաւն
մտին,
Խ
հազար
եւ
Դ
հարիւր
էին։
123
Այս
ամենայն
գործեցաւ
ի
գալ
նոցա
ի
,
բայց
եղեւ
ի
ձեռն
նենգաւոր
իշխանին
Աղձնեաց
։
իբրեւ
կացին
աւուրս
երիս
ի
Իննակնեան,
ապա
միաբան
խաղացին
ի
գաւառն
Ապահունեաց՝
ընդ
տանելով
զիշխանսն,
որք
էին
ի
Ողկան։
ի
արքունի
տայր
արկանել։
իբրեւ
հասաք
զաւրացն,
զոր
յառաջն
էր
,
հրամայեաց
նոցա
ունել
զիշխանն
Աղձնեաց,
եւ
ածեալ
կամէր
ծայրատել
զոտս
եւ
զձեռս
,
զոր
արգել
Գրիգոր
ի
,
բայց
ի
պատուոյն
եւ
վարել
ի
գաւառէն
։
եւ
զկնի
այսորիկ
եթէ
յայլ
։
128
Բայց
ի
մէնջ
պատասխանի
բաւական
։
129
Բայց
եթէ
դուք
յերկիրս
յայս,
բարի
է
եւ
,
եւ
անուշ՝
,
եւ
բազմաջուր,
դաշտաձեւ,
եւ
շուրջ
զլերամբքս՝
բազում
ամրոցք։
130
Երկիրս՝
եւ
,
եւ
որպէս
մանանայն
իջանէր
յերկնից
առ
Հրեայսն,
նոյնպէս
եւ
աստ՝
ի
մերում
երկրիս,
ի
վերայ
անտառացս
իջանէ,
քաղցր
առաւել՝
քան
,
որ
կոչի
։
131
Նաեւ
երկիրդ
խորշակահար
է
եւ
հացապակաս,
եւ
անասուն՝
ոչ
բազում
ի
,
իսկ
այս
ամենայն
բարութեամբ
լի
է
եւ
աջողակ
առողջ.
կրաւնաւորասէրք
եւ
ի
չարեաց
,
աղքատասէրք
եւ
որբոց
։
աղաւթիւք
պահեսցէ
մեր
եւ
ի
խաղաղութիւն
Տեառն։
լերուք
ի
Տէր
մեր
Յիսուս
Քրիստոս,
այժմ
եւ
յաւիտեանս
.
։