[1]
Տե՛ս
«Բիւզանդիոն»,
Կ.
Պոլիս,
1912,
թիւ
4805-4813:
[2]
Վարուժանի
«Սարսուռներ»
ժողովածուին
Չոպանյանն
անդրադարձել
է
«Գրական
քրոնիկ»
տեսության
մեջ,
ընդ
որում՝
ոչ
թե
1907,
ինչպես
նշված
է
ցանկում,
այլ
1906
թվականին
(տե՛ս
«Անահիտ»,
հանդէս
ամսեայ,
ազգային,
գրական,
գեղարուեստական,
Բարիզ,
1906,
թիվ
6-7,
էջ
107-113):
[3]
Տե՛ս
Արտաշես
Յարութիւնեան,
«Գիրքեր
ու
դեմքեր.
Դանիէլ
Վարուժանն
ու
իր
նոր
գիրքը»,
«Ձայն
հայրենեաց»,
շաբաթաթերթ
քաղաքական
եւ
գրական,
Կ.
Պոլիս,
1910,
թիվ
21:
[4]
Տե՛ս
Լեւոն
Էսաճանեան,
«Ազատամարտ»,
օրագիր,
Կ.
Պոլիս,
1910,
թիվ
258,
260:
[5]
Տե՛ս
Մարգար,
«Դանիել
Վարուժան»,
«Գեղարվեստ»,
Թիֆլիս,
1909,
թիվ
3,
էջ
127-134:
Հանդեսի
այս
համարը
իրականում
լույս
է
տեսել
1910
թ.
սկզբին,
այդ
պատճառով
էլ
մատենագիտական
ցանկում
ամրագրվել
է
1910
թվականը:
[6]
Այս
հրապարակման
առթիվ
Ալբերտ
Շարուրյանն
իր
«Դանիել
Վարուժանի
կյանքի
եւ
գործունեության
տարեգրություն»
գրքում
(Երեւան,
1984)
նույնպես
բերում
է
«Գրական
ասուլիսներում»
առկա
տվյալները
(էջ
158):
[7]
Տե՛ս
նախորդ
ծանոթագրությունը,
էջ
168:
[8]
Իրականում
Ներսեհ
Անդրիկյանի
հոդվածը
(«Դանիէլ
Վարուժանի
բանաստեղծութիւնը»)
լույս
է
տեսել
ոչ
թե
1907-ին,
ինչպես
նշված
է
ցանկում,
այլ
1906-ին
(տե՛ս
«Բազմավէպ»,
հանդէս,
Վենետիկ,
1906,
թիվ
5,
էջ
221-226):
[9]
Տե՛ս
«Արեւելք»,
Կ.
Պոլիս,
1910,
թիվ
7248:
[10]
Այս
հրապարակման
առթիվ
Ալբերտ
Շարուրյանն
իր
«Դանիել
Վարուժանի
կյանքի
եւ
գործունեության
տարեգրություն»
գրքում
(Երեւան,
1984)
նույնպես
բերում
է
«Գրական
ասուլիսներում»
առկա
տվյալները,
հավելելով,
որ
«Թերթի՝
նշված
ժամանակահատվածի
հավաքածոն
Երեւանում
չկա»
(էջ
155):