Պատմութիւն Տանն Արծրունեաց

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Յանձն առի պատմել ստուգապէս զսքանչելագործ յայտնութեանն հրաշիցն, որ ցուցաւ ի զօրավարութեանն Գագկայ. եւ ապաշաւանք ոչ սակաւք դիմեցին հոլովեալ ի վերայ իմ. զոր արդ այժմ համառօտաբար հատուցից զհարկ պարտեաց շարագրութեանս։

Նշանն քրիստոսեան քառածրագիծ փայտիւ արուեստագործեալ ճարտարապետի ումեմն հիւսնեալ, եւ արծաթագործ եօթնփորձեան հրաբորբոք ճարտարապետն ի բովս հալոցացն զուտ եւ վճիտ արծաթ ընտրելով, արծաթեղինաւն զփայտեղէնն պատեալ արտաքուստ, որդունակ քաւութիւնն եւ այլ կահ սպասու խորանին ի Մովսիսէ օրինադրեալ ի ձեռն ճարտարապետացն Եղիաբ եւ Բեսելիէլ խորանայարդարք։ Նոր ոմն Նաբուզարդան կամ Զամրի յայտնեալ ի յաղանդոյն Նեստորի, երեքթշուառեան վատաշուէր, վատմիրհ, զագահութեանն չարիս ախտացեալ՝ սպրդեալ եմուտ ընդ մութ գիշերին յամրական պարսպեալ բլուր, եւ անցեալ ի սուրբ կոչարանին օթագացեալ. մինչ քաղցրատենչ քունն ի վերայ հասանէր որ զպահպանութիւն գիշերոյն պահէին՝ նորա ամբարձեալ զպղծալից ձեռն ի սրբութիւն սրբոցն եւ առեալ զսուրբ նշան խաչին Քրիստոսի եւ ընդ պատուհանն արտաքս ելեալ, որջացեալ ի մուտս կոյս յափն ծովուն ի փապար յարձանախիտ քարին եւ մանրեալ զարծաթեղէնն ընդ փայտեղինին. եւ իսկոյն հարեալ զնա այսոյն պղծոյ եւ ընդ զառիվայր լերինն թաւալագլոր խաղաղացուցեալ հարուստ ձգմամբ մինչ ի դաշտավայր տեղին ուր այգեստանքն։ Իբրեւ ստուգեցաւ որ ինչ եղեալն էր՝ փութացան խնդրել ի քաղաքին եւ ի կիրճս ճանապարհին, յոր կողմ եւ աճապարեաց ոք, մինչ անցեալ գտին զհարեալն դիւի չարի, զի կայր դեռ կիսամեռ։ Եւ առեալ զմանրեալ եւ զխորտակեալ ի մասունս զԽաչն՝ բերին առ զօրավարն, լուացեալ զարիւն պղծոյն, որ ի վերայ խաչին շաղախեալ կայր ի գլորմանէ այսահարին։ Եւ հրամայեաց ածել ոսկերիչ եւ նորոգեալ նորացոյց զանյաղթ փայտ խաչին Քրիստոսի, մատուցեալ զբեկորսն առ իւրաքանչիւր յօդս, պատեալ մաքուր արծաթով վայելչագոյն քան զառաջինն, ի պարծանս քրիստոնէից եւ յամօթ եւ ի նախատինս թշնամեաց խաչին Քրիստոսի։ Իսկ թշուառականն զսատակմանն ընկալաւ զվճիռ, եւ ի հանդերձելումն զխաչահանուացն հատուցանել զպարտիս։

Բայց մի՛ ինձ բասրանս դիցես՝ զօրինականին առ աւետարանականս դնել համեմատութիւն, զոր եւ ոչ ես անգիտանամ զմեծն եւ զփոքրն, զօրինակն եւ զճշմարտութիւնն։ Որպէս Պօղոս ուսուցանէ. «արհամարհեալ, ասէ, ուրուք զօրէնս Մովսէսի՝ մեռանէր, ի բերանոյ բ կամ գ վկայիւք. քանի սաստկագոյն պատժոց համարիմք զայն, որ զորդին Աստուծոյ առ ոտն եհարե, եւ որ ի կարգին է։