Վասն
Անապատին։
Անտի
իբր
Գ
մղոն
դէպ
յարեւմուտս
միտեալ՚ի
հարաւ՝
գտանես
զանապատն
Սրբոյ
Կարապետին։
Աստ
կերիկրիւր
մարախ
եւ
մեղր
վայրենի։
Աստ
գոյ
աւազանմի
ջուր
ցուրտ
եւ
բարեհամ։
Իսկ
անապատս
այս
է՛
՚ի
գլուխ
լերին.
եւ
է՛
քարուտ
յոյժ
եւ
դժուարել։
Եւգոյր
աստ
եկեղեցի
եւ
վանք.
բայց
այժմ
աւերակք
են
բովանդակքն.
միայն
այրն
գոյ
ուր
ճգնէր
հրեշտակն
՚իմարմնի
սուրբն
Յովհաննէս
Կարապետն
Քրիստոսի։