Ծիածան.1903-1906

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
17. ՆՈՊԱՆԵՐԸ
       Մթութեան մէջ վըհուկի մը պէս թախծադէմ,
Ցաւոտ Սիրոյ հարուածն է որ կ'իջնէ կուրծքիս.
Ու Տենչանքի ծիրանիէն հրաշէկ հոգիս
Դեռ կ'ընդգրկէ յիշատակներ` զորըս կ'ատեմ:
       Բոլոր լոյսերն ալ մարեցան հետըզհետէ.
Ես կը սիրեմ այս խաւարը տառապագին,
Ուր վիշտ մը լայն` սիրտըս կուրծքէս դուրս կը նետէ,
Եւ ես կ'ըմպեմ սեւ հեշտանքը ցաւոտ Կեանքին:
       Խաւարին մէջ չունիմ խարխափն Երազանքին,
Ու կը դադրիմ սէրերու շուրջ թափառելէն.
Բոցեղ աչքերս ունին կայծակ մը թախծագին,
Սիրտէս ցաւերն հեծքեր վայրագ լոկ կը խըլեն: