Ծիածան.1903-1906

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
35. ՑԱՅԳՆ է ՊԱՅԾԱՌ…
       Ցայգն է պայծառ անհունօրէն
Ցոլցըլանքովն իր խօլապար.
Օդանոյշներ` որ մեղմաբար
Քնքշանքով զիս կը պարուրեն:
       Բուստ համբոյրով` որուն կարմիր
Կարօտովն իմ հոգիս կու լար,
Ինչպէս փանդիռ մը մեղմալար`
Պոնդերու տակ մեղկ ու ցանցիր:
       Պարզկայ ցայգուն անուրջին մէջ
Լըւալ կ'ուզեմ հիմակ հոգիս,
Եւ հըրահրել` երբեմնի շէջ
Աշտանակներն իմ երազիս:
       Մըտածումըս կ'անցնի նորէն
Շաւիղներէն իր լուսաւէտ,
Հեշտութիւններ հոգւոյս յաւէտ
Բերելով իր ճամբաներէն:
       Գինո՜վ եմ ես ծաղկանց բոյրէն,
Տարաշխարհիկ ու գըրաւիչ,
Ու ձայներէն ալ` որ քիչ քիչ
Իմ երազներըս կ'օրօրեն:
       Եւ անծանօթ աշխարհներուն`
Անեզրին մէջ խորհրդազեղ`
Կ'անդրադառնայ մէջն իմ հոգուն
Կրկներեւոյթը գունագեղ:
       Պիտի ըզգա՜մ ես տեւաբար
Բուրումն անոնց ծաղիկներուն,
Որոնք հեշտին կը դառնան պարª
Լուսացնցուղ ցօղով լեցուն:
       Պիտի ծըծե՜մ ես անդադար
Հոծ երազանքն անոնց բալին,
Ու շողերն` որ կը փալփըլին`
Ոսկեպաղպաջ` ինչպէս նեկտար:
       Պիտի անցնի՜մ ես խանդավառ
Այդ լուսոռոգ ուղիներէն.
Ես` ուխտաւոր ուղեմոլար`
Խորհրդածուփ թափառելէն:
       Պիտի անցնի՜մ ես Անհունին
Յաւէրժալուռ երկինքներէն,
Մինչեւ յոյզերս ամէն թօշնին`
Ու ես երկիր դառնամ նորէն: