ՃԷ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ՎԱՆԱՑ:
107.
Ոմանք
տանուտեարք
եւազատք
ի
վանաց
վերայ
իշխանութիւն
առնեն
եւ
վանականզոր
կամին
հանեն
եւ
զոր
կամին
նստուցանեն
վասնժլատութեան:
Այլ
եւ
ոմանք
իսկ
ի
վանս
նստին
եւ
ըստգրեցելումն,
որպէս
թէ
չունիցին
արդեօք
տուն
հացուտելոյ,
որ
զեկեղեցեաւն
Աստուծոյ
արհամարհենանպատկառելի
անամօթութեամբ:
Այնպիսիքն
եթէյուղղութիւն
գան
եւ
յեպիսկոպոսն
թողուն,
որտեսչութիւն
առնէ
սրբոցն
լուսոյ
եւ
պաշտաման
եւդպրոցս
կարգաւորելոյ,
այնպիսեացն
անցելոյ
մեղացնթողութիւն
շնորհեալ
եղիցի
եւ
ի
ժողովոյս
օրհնեալեղիցին:
Եւ
ժողովրդեամբ
եւ
պտղաբերութեամբ
եւուխտադրութեամբ
երթիցեն
եւ
աղօթիցեն
ի
վանօրայսնորպէս
պարտ
է
յիւրեանց
հարանցն
վաստակս
եւյաղօթանոցս.
բայց
ժլատանալ
եւ
հանել
ինչ
մի'իշխեսցեն:
Ապա
թէ
հակառակ
ինչ
կայցեն
հրամանիհարանցն
եւ
մեր
պատուիրանիդ,
այնպիսիքն
ի
մերօրհնութենէ
հեռի
եղիցին
եւ
զհատուցումն
ի
սրբոցվկայիցն
ընկալցին:
«Որպէս
եւ
գրեալ
է
թէ`արասցեն
վրէժխնդրութիւն
յազգս
եւ
յանդիմանութիւնի
ժողովուրդսե: