ԵՐԵՔ
ԾԱՂԻԿՆԵՐ
Աղուոր
գիշեր
մ՚ուր
կը
զեղու
հոգին՝
Ցորեններու
մէջ՝
կապտածաղիկին
Համբո՜յր
մը
տուի,
համբո՜յր
ջերմագին.
Ո՜վ
դուք
որ
կ՚անցնիք,
քաղեցի՞ք
դուք
զայն
։
Թախծոտ
էր
հոգիս,
երկինքըս
տրտում,
Բայց
ծաղիկներուն
անո՜ւշ
էր
բուրում,
Իմ
սէ՛րս
դրի
ես
վարդի
խորքում.
Ո՜վ
դուք
որ
կ՚անցնիք,
պիտի
քաղէ՞ք
զայն
։
Սրափուշին
քով
ծարաւա՜ծ,
թախծո՜տ
Որ
իր
անձկութեամբ
զիս
քաշեց
իր
մօտ,
Վէրքերս
թողուցի
ես
մելամաղձոտ.
Ո՜վ
դուք
որ
կ՚անցնիք,
ո՜հ,
մի
քաղէք
զայն
։