ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ ԱՐԱՐԱԾՈՑ ԳՐՈՑ ԵՂԻՇԷԻ ՎԱՐԴԱՊԵՏԻ

ՃԲ (ԿԸ)
       ԼԹ. 22-ԽԲ. 9
       1 Ի մտանելն Յովսեփայ ի բանտ երկեաւ մահ, յամաւթ եղեւ սատանա։ 2 Եւս մեծացաւ Յովսէփ, զի ամենայն Եգիպտոս պատուէր զբանդապետն եւ նա` զՅովսէփ , զի թողեալ ի նա զամենայն իրս բանտին, զի Տէր ընդ նմա էր։ 3 Նորին խնամքն եցոյց տակառապետին եւ մատակարարին երազ, եւ զի մխիթարէր եւ սփոփէր զամենայն կալանաւորսն ի բանդին Յովսէփ։
       4 Արդ , ետես զնոսա խռովեալս եւ տրտմեալս, եհարց եւ յԱստուծոյ ասաց զմեկնութիւն երազոյն, թեպետ եւ երազն իւր նախանձ ծնաւ նմա եւ մահ, այլ նա սակայն յուսով մնայր նմա դեռ եւ սպասէր եւ ի նոյն խնամոցն Տեառն։ 5 Տակառապետն նախ պատմեաց զերազն, որ եւ ի բարին մեկնեալ վստահացաւ միւսն։ 6 Երեք ուռքն ասէ երեք աւուրքն են, որ ինչ կայր ի կամս նոցա եւ յոր ինչ գործոյ ելեալք էին երեւութացաւ նոցա։ 7 Եւ զի զգինին ոչ ի կարասու եառ, այլ յորթէ էառ կենաց նշանակ եւ նոր պատուոյ։ 8 Յիշէ, ասէ, փարաւոն` ոչ բարեխաւսիւ եւ կաշառաւք , զի Աստուած ոչ մոռանա զվաստակ ուրուք եւ թողու զյանցանս եւ յարութեամբ յիշէ զմեռեալս։ 9 Եւ եղեւ տակառապետին իրքն եւ յանձնեաց զինքն Յովսեփ, կարճոգի եղեալ միայն յայսմ նուագի, սակայն Աստուած երկայնամիտ մնա իւրում ժամանակի եւ մեծագունի պատճառի։ 10 Ապա վստահացեալ մատակարարն ասէ զիւրն, եւ կախուի զփայտէ` յաւրինակ այնոցիկ, որ ոչ բարիոք մատակարարեալ տնտեսեն զշնորհ տաղանդացն տուեալ ի Տեառնէ յերիս հասակս, ի գլուխն եդեալ իբր զպսակ, անձին միայն հոգացեալ ի նիւթ փառաց զպատճառս կենաց տուեալ նմա ի կերակուր ծառայակցացն, զոր դեւք քաղեին ի նմանէ. եւ անդ որդունք անմահք եւ ճիւաղք ճարակեն յարակա։
       11 Մոռացաւ տակառապետն (Խ 23). ոչ թե նա, այլ՝ Աստուած, որ ոչ մոռանա։
       12 Եւ յետ երկուց ամաց եւ ինքն Փարաւոն տեսանէ խորագոյն, որ ուներ զկեանս եւ զմահ բազմաց, եւ կարաւտի այնմ, որ քննէ զխորս Աստուծոյ։
       13 Եաւթն երինջք գէր եւ եաւթն նիհար, եաւթն հասկ ատոք եւ եաւթ ազազունք։ 14 եգիպտացիք երազադիւթք եւ հմայողք, խտրաւղք, բայց այս ոչ է սովորական բաջաղմունք անրջոց, այլ՝ յայտնութիւն աստուածային, որ զխեռեալ արարածս հարկանէ ցասմամբ խառնելով զգութս, զի մի ի սպառ կորիցեն։ 15 Եւ արժանի առնէ զանարժանն փարաւոն, զի եւ զարժանաւորն իւրն յայտնեսցի . իսկ զՆաբոգոդոնոսոր վասն Դանիելի եւ զԲաղամ սակս Իսրայելի եւ զԿաիափա սակս Յիսուսի Աստուծոյ։
       16 Եւ իբրեւ լռեցին ամաչեցեալ ամենայն խաբեբայքն, յիշեցաւ Յովսէփ ի Տեառնէ, որ ընդ նմա իսկ էր եւ տնտեսեր զխորհուրդն փակեալ եւ բանալ զխորհուրդն ի ժամու, եկն Յովսէփ եւ լսեաց զերազն, եւ ամենայն Եգիպտոս յակեւոս կայր, եւ հերատուքն եւս կին ներքինոյն, զի ցանկայր տեսանել զմահ նորա։ 17 Բուռն հարկանէ Յովսեփ եւ զձեռն` յԱստուած տա։ 18 Առանց Աստուծոյ չլինի պատասխանի ասէ , որով փրկի փարաւոն արձակեալ ի տարակուսանաց, զի նախ սրբեսցին կռոցն երկրպագուքն կենդանոյն Աստուծոյ յիշատակաւն եւ ապա բախեսցէ հոգին զքնարն իւր` ասելով` մի է երազն փարաւոնի, եւ մինն վկայ է միւսոյն, զի Աստուած փոյթով ունի կամս լնուլ գործով, զոր տեսլեամբ եցոյց փարաւոնի։
       19 Եւթն թիւն սուրբ է եւ տաւն է ճշմարտին Աստուծոյ եւ խորհուրդ եւթն զաւրութեան` Հոգւոյն, որով բարերարէ մարդկան բնութեամբ բարի գոլով եւ զնոյն ախորժելով։ 20 Եւ թե չառնեն արժանի զանձինս` նովին թուով հարկանէ զանհոգացողսն ։ 21 Զարջառ եւ զՆեղոս պաշտեին եգիպտացիքն իբր ծնընդոց եւ պտղոց տուաւղք, վասն որոյ եւ առ գետովն տեսանէր զնոսա, զի եւ զերինջն արջառ կոչելով լուծս դնեն , եւ ջրով ծնանին երկոքին։ 22 Ջուր է եւ սերմն կենդանոյն եւ ջրով ծնանի եւ սնանի հատ ցորենոյն, եւ որպէս կենդանի է երինջ` կենաց պատճառ է հատք ցորենոյն ։ 23 Գէրքն եւ ատոքն աննմանք եւ առաւել եին, նոյնպէս եւ զազիրքն առաւել յոյժ , զի պարգեւքն Աստուծոյ եւ պատիժքն զարմանալիք են։ 24 Ուտեին զազիրքն զգերսն, վասն զի ուտէ, հալէ եւ մաշէ սով զզաւրութիւն կենդանեաց` գարշելիս գործելով։ 25 Վասն որոյ ոչ լիութիւնն եւ ոչ սովն էր ըստ լեալ կարգին, այլ` հրաշք եւ գործք Աստուծոյ, որ գրելոց էր յազգս եւ ի ժամանակս ամենայն` ի խրատ եւ ի զգուշութիւն, զի բարւոյն եւ ո'չ չարին արասցէն նա զանձինս արժանի ։
       26 Արդ , առաջի փարաւոնի հարցաւ Յովսէփ եւ նա յերկինս ել ուսաւ եւ պատմեաց փարաւոնի, յիշեաց զերացն իւր զորայիցն եւ իմացաւ դաշտ զԵգիպտոս։ 27 Եւ անդ կանգնի Յովսէփ եւ գան երկիր պագանեն նմա։ 28 Եւ զի ի վերուստ էր բանն հաւանեցան եւ աշակերտեցան ճշմարտութեանն։ 29 Խրատ եւս առաջի դնէ` այր մի իմաստուն խնդրել եւ կացուցանել ի վերայ Եգիպտոսի։ 30 Զինքն ասաց այր, զի ոչ ասաց արս, զի ո՞ այլ ոք էր այնմ բաւական, զոր իմացեալ փարաւոն հաւանութեամբ բնաւիցն կացուցանէ զինքն պատուելով զնա կառաւք եւ մատանեաւ եւ հանդերձիւ եւ մանեկաւ, այն որ իւրն էր անարատ զկնիք անմահ թագաւորին, արկեալ զիւրեաւ զտերունական զպատմուճան առաքինութեանն, զլուծ բոլոր հաւատոյն արկեալ զպարանոցաւն, զկառսն Եղիայի ունելով յար, որով ելանէր առ Տէր։
       31 Եւ կոչեաց զանուն նորա Փսովնթոնփանէ (ԽԱ 45), որ ծածկելոց յայտնիչ։ 32 Առանց քո, ասէ, ոք ոչ ամբառնայ զոտս ի գնալ եւ զձեռս ի գործել յամենայն Եգիպտոս եւ ի տան իմում ասէ ։
       33 Ետ եւ զԱսանէթ նմա ի կնութիւն խառնելով եւ յազգն քրմապետաց, զի չէր պակաս քան զթագաւորացն, զի զոստս արձակեսցէ բարի տունկն այն, որ ուներ զհոգին Աստուծոյ, զոր ոչ խտրեաց Յովսէփ` գիտելով, եթե զգայութիւնն երթա զկնի զաւրաւոր մտաց։
       34 Տասն եւ եւթն ամաց վաճառեցաւ Յովսէփ, տասն եւ մի ամ եղեւ ի տանն Պետափրեա եւ երկու ամ ի բանդին. եւ երեսուն ամաց իշխանացաւ եւ շրջեցաւ ընդ ամենայն Եգիպտոս, եւ ամբարեաց զեւթն ամաց զլիութիւնն, որ եւ յաղթեաց թուոյ որքանութեան բնութեան զոր նմանեցուցանէ յաւազոյ , զի ոչ միայն զչափ ցորենոյն, այլ եւ զթիւ ամբարանոցացն ոչ գիտեին։ 35 Զի զեղուին տարերք զպտուղս յաջողեալք ի Տեառնէ։
       36 Եկն սովն եւ յառաջին ամին ահաբեկ եղեւ ամենայն Եգիպտոս. եւ աղաղակեցին առ թագաւորն եւ նա ասաց. երթայք առ Յովսէփ (ԽԱ 55)։
       37 Եւ նա եբաց զըշտեմարանսն եւ վաճառէր։ 38 Եւ սովն էր ընդ ամենայն երկիրն, որք կարեին գալ ի դեղ սովոյն յայտ է, իսկ զայլ հեռաւորսն այլով ցասմամբ խրատէր։ 39 Եւ ի Քանան նեղութիւն մեծ , ասէ սուրբն Ստեփաննոս , զի ասեն թէ ունդք եւ բանջարք, զոր ի պետս առնուն ի տեղ հացի ոչ լինէր կամ թէ աղ պակաս լիներ, կամ ձուկն եւ կամ կիթ ի պակասութենէ խոտոյ։ 40 Լուաւ Յակոբ եւ ասէ ցորդիսն. Ազդ եղեւ ինձ, թե գտանի հաց յԵգիպտոս։ 41 Եւ թէ յումէ՞ եղեւ ազդa, եւ թէ ընդէ՞ր որդիքն ոչ գիտացին b լուան. զի դեռ առաջին ամ էր սովոյն։ 42 Թերեւս յիշեաց զերազ որայիցն եւ խանդաղատեցաւ ոգին եւ միջասահման բան ասաց։
       43 Արձակեաց զորդիսն բաց ի Բենիամենէ, գուցէ (ԽԲ 4), ասէ , կասկածէր եւս յեղբարցնa։
       44 Չոգան յանդիման եղեն Յովսեփա յեւ ոչ ծանեաւ, այլ նա ծանեաւ եւ հարցանէր զուստն, զի զԲենիամին ոչ տեսանէր, գուցէ, ասէ, եւ զնա կորուսին բառնալով զյիշատակն Ռաքելի։ 45 Եւ ասացին զանուն երկրին եւ զհաւրն եւ զեղբայրն, որ ընդ հաւրն է։ 46 Եւ ասաց` բերել զեղբայրն, թէ ոչ լրտես էք, ասէ. եւ եին լրտեսք, զի զլուրն ի Քանան վասն հացի տեսին յԵգիպտոսa։
       A 75բ-77ա, H 120բ-122բ