ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ ԱՐԱՐԱԾՈՑ ԳՐՈՑ ԵՂԻՇԷԻ ՎԱՐԴԱՊԵՏԻ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ԼԹ (ԺԸ I)
       Գ. 4-6
       1 Քանզի յորժամ լուաւ զայն . Թէ ուտեք ` աստուածանայք` բեկաւ նախանձու եւ խորհեցաւ ի ձեռն ուտելոյն բառնալ ի կենաց եւ զիւրն ընդ Աստուծով էարկ պատճառս. իբր թէ ինքն անտի է կերեալ եւ աստուածացեալ այն, որ այժմ ընդ պատկերին մարտեաւ, եբեր զնոյն զաւրութիւնն եւ առ ինքն աստուածանալ, զի կամեցաւ ինքն լինել նման բարձրելո յն, ըստ այնմ, որ ասէ թէ` Անաւրէն իշխանն, յորժամ կամեցաւ կործանել։
       2 Իսկ նորա [Եւայի ] լուեալ յղանայ նոյն ժամայն ցանկութեամբն, եւ բորբոքի ծարաւմամբ աստուածանալոյն ։ 3 Եւ մերձ երթայ ծառոյն եւ տեսանէ բաղձանաւք, ըստ որում եւ ասէ թէ ` Ետես կինն , զի բարի է ծառն ի կերակուր եւ հաճոյ աչաց հայելոյ եւ գեղեցիկ ի տեսանել եւ քաղցր ի կերակուր 6) ։ 4 Որչափ հաճեալ էր ընդ աւրէնս Աստուծոյ, ո'չ երեւէր ծառն գեղեցիկ, այլ յորժամ ի բաց եկաց ի նմանէ ապա երեւեցաւ դեղին եւ հաճոյ ոչ հաճոյն ։ 5 Եւ ցանկութեամբ աստուածանալոյն առաւել գունաւոր թուեցաւ եւ հաճոյ, քան զբնական գեղն։
       A 29ա, H 48ա։