ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ,
ԵԹԷ
ՈՉ
ՅԱՅՏՆԻ
ԱԽՏ
ԻՑԷ
ՈՒՐԿՈՒԹԵԱՆ
ԵՒ
ԿԱՄ
ԱՅԼ
ԻՆՉ
ԱՅՍՊԻՍԻ,
ԽԵԼԱԳԱՐՈՒԹԵԱՆ,
ՊՈՌՆԿՈՒԹԵԱՆ
ԿԱՄ
ԱՅՍԱՀԱՐՈՒԹԵԱՆ,
ՈՐՈՎՔ
ՈՉ
Է
ԹՈՂՈՒԼ
ԶՄԻՄԵԱՆՍ
ԿԱՄ
ԹՈՂՈՒԼ,
ԱՅԼ
ՄԻԱՅՆ
ՅԻՄԱՐՈՒԹԵԱՄԲ
ԶՄԻՄԵԱՆՍ
ԹՈՂՈՒՆ
Եթէ
այր,
անպատճառ,
յաղագս
պակասամտութեան
ընդ
վայր
յածելով,
թողու
զկին՝
ոչինչ
զնորա
հոգալով,
եւ
կինն
համբերէ
ի
վեր
քան
զեւթն
ամ,
եւ
բազում
անգամ,
որ
կնոջն
են,
յանդիմանեն
եւ
կոչեն,
եւ
նա
ոչ
կամի,
եւ
հաւաստեն,
թէ
ոչ
է
հնար,
ի
բերանոյ
նորա
խնդրիցեն՝
կա՛մ
առնուլ
զկինն
եւ
կա՛մ
հրաման
լինել
արձակման,
եւ
զկնաթողացն
ապաշխարել.
եւ
այլ
կին
ոչ
իշխէ
առնուլ,
որչափ
կենդանի
է
կին
նորա,
եւ
այս
դատաստան
ամենայն
անպատճառ
կնահանից
լիցի,
եւ
կամ
կին
խղճացեալ՝
հրամայիցէ։
Նոյն
լիցի
դատաստան
եւ
յաղագս
կնոջն,
եթէ
ըստ
այդմ
ախտի
պատահիցի։