Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Եթէ յեպիսկոպոսաց յիրս ինչ յանցուածոց եւ մեղադրութեան դատապարտեսցի, եւ ապա դէպ լիցի վասն նորա ոչ միաբանել, որք յիշխանութեան են եպիսկոպոսք, եւ ոմանք ի նոցանէ անպարտ եւ արդար յայտ առնել կամեսցին, եւ ոմանք ի նոցանէ՝ պարտաւորել, – զի վախճանեսցի ամենայն իրաւք հակառակութիւն կեղծաւորութեանն, – կամ եղեւ սուրբ ժողովոյն, որ մայրաքաղաքացն եպիսկոպոսն է, զի ի մերձաւոր գաւառաց անտի եւ յիշխանութենէ կոչեսցէ զայլս ոմանս, որ դատեսցեն եւ զհակառակութիւնս կեղծաւորութեանն ի բաց լուծցեն. զի հաստատուն է՝ յոր ինչ կարգեսցեն, որ յիշխանութենէ անտի են։

Տես, եթէ որքան ստուգիւ հրամայէ դատել կաթողիկոսաց եւ ոչ պատրիլ ի պատճառս ագահութեան եւ թիւրել զճշմարիտ դատաստանս։