Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Եթէ կին ոք արար, եւ ամուլ պատահեաց, եւ այրն հանցէ վասն ամլութեանն, որ ինչ կնոջն կարասի բերեալ է ի տունն՝ թէ աղախին, եթէ անասուն, եթէ հանդերձ, եթէ արծաթ, առնուլ իշխեսցէ եւ գնալ։ Եւ թէ քան զամլութիւնն այլ ինչ արատ չգուցէ ի կինն, տուգան եւս տացէ կնոջն վասն անարգանացն, եթէ ազատ է՝ հազար եւ երկերիւր դրամ, եւ թէ շինական՝ վեցհարիւր դրամ։ Ապա թէ մինչդեռ ի դատաստանին եւ ի տուգանին իցեն, եւ ամ մի ի վերայ չիցէ անցեալ, եւ ոք ի կանանց յանդգնեսցի եւ առն կին լիցի, կալցեն զկինն եւ յաւրկանոց տացեն, քանզի յայտ եղեւ, թէ հանելոյ կնոջն պատճառ նա եղեւ, եւ տարի մի աղասցէ գոդեացն եւ յաղախնութեան կացցէ, եւ յեկեղեցի հարիւր դրամ տուգան կալցեն, փոխանակ զի բուն ամուսնութիւնն վասն նորա խոտեցաւ. ապա թէ ազատ է եւ ի գոդենոց չերթայ, հարիւր դրամ տացէ գոդեացն։ Ապա թէ առնն յառաջագոյն խորհուրդ եդեալ է, թէ՝ զիմն թողում եւ զքեզ առնում, կամ պոռնկութեամբ խանծական լեալ իցէ, հարիւր դրամ այրն տուգան տացէ յեկեղեցին, եւ ապաշխարութիւն առն՝ երեք ամ ընդ ունկնդիրսն կացցէ եւ մի ամ՝ ընդ ձեռամբ եւ մտցէ յեկեղեցին։ Եւ որ զորդւոց մայր թողցէ առանց պոռնկութեան կամ այլ արատոյ, առն եւ կնոջ պատուհաս տուգան եւ ապաշխարութիւն կանոն այդ կացցէ։

Եւ որքան կար էր եւ ի դէպ, զդատաստան այսմ եդաք եւ մեք, եւ զորս ի կանոնսն՝ եւ զայն եւս դրոշմեցաք, զի յիւրաքանչիւրոցն զարժանն դիւրին լիցի դատաւորաց տալ զվճիռն ուղղապէս։ Եւ զի մեք չափաւորապէս զդատաստանն եդաք յիւրաքանչիւրսն եւ զապաշխարութիւն ի կանոնս թողաք։ Եւ զայս այժմ զեկուցաք, զի գիտասցես, թէ յամենայն դատաստանս, ուր ապաշխարութեան պէտք են, ի կանոնս ապաստան թողաք։