Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Նախնեացն սովորութիւն կացցէ յԵգիպտոս, զի Աղեքսանդրի եպիսկոպոսն ամենեցուն իշխեսցէ, վասն զի եւ Հռոմայ եպիսկոպոսին այս սովորութիւն է, սոյնպէս եւ Անտիոքացւոց եւ յայլ իշխանութիւնս պատիւ մեծութեանն պահեսցի եկեղեցեաց։ Եւ ամենեցուն նմանապէս այն յայտ լիցի, զի թէ ոչ կամաւք կաթողիկոսի լիցի եպիսկոպոս, զայնպիսին մեծ ժողովն որոշեաց, զի մի՛ եւս իցէ եպիսկոպոս։ Ապա թէ միաբան ամենեցուն ընտրելով ճշմարտութեամբ ըստ կարգին եկեղեցւոյ արժանի առնիցեն, եւ թէ երկու ուրեք կամ երեք ըստ անձին անզգամութեան կամ հակառակութեան ընդդէմ լինիցին, բազմացն ընտրութիւն հաստատեսցի։

Վասն զի սովորութիւն կալաւ եւ կարգ նախնեացն, զի Երուսաղեմի եպիսկոպոսն պատուեսցի, ընկալցի պատիւ, զի մայրաքաղաքացն ըստ արժանի պատիւն իւր պահեսցի։

Զոր յառաջ յիշատակեաց զանուն կաթողիկոսին, աստ ցուցանէ, զի ըստ նախնեացն սովորութեանց եւ ինքեանց կացցէ։ Եւ ըստ չորից աւետարանչացն զայդոսիկ նշանակէ, եւ յայլ իշխանութիւնս նմանապէս, զի թէ իցեն առաքելական աթոռ եւ թէ չիցեն՝ հրամայէ կաթողիկոս լինել. եւ թէ աթոռն Յովհաննու յԵփեսոսէ ի Բիւզանդիա փոխեցաւ՝ պատուոյ աղագաւ, այլ ոչ կաթողիկոսութեան պատճառաւ։ Եւ որոշէ, որք կամաւք կաթողիկոսին չձեռնադրին, յորոց յայտ է, զի հրամանաւ նորա ձեռնադրին։ Թէ պատահի ոչ յիւրմէ, այլ ի բազմացն ընտրութենէն, ամենայն ուրեք ճշմարիտ է, եւ ի ձեռնադրել կաթողիկոս։