Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Եւ ել որդի կնոջ Իսրայելացւոյ, եւ նա էր որդի առն Եգիպտացւոյ ի մէջ որդւոցն Իսրայելի. եւ կռուեցան ի բանակին՝ որ յԻսրայելացւոց անտի էր՝ եւ այր մի Իսրայելացի։ Եւ անուանեալ որդի կնոջն Իսրայելացւոյ զԱնունն՝ անէծ. եւ ածին առ Մովսէս։ Եւ անուն մաւր նորա Սաղամիթ, դուստր Դաբրեայ, յազգէ Դանայ։ Եւ արկին զնա ի պահ՝ դատել զնա հրամանաւ Տեառն։ Եւ խաւսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. հանէ¯ք զայրն, որ անէծ, արտաքոյ բնակին, եւ դիցեն, որք լուանն, զձեռս իւրեանց ի վերայ գլխոյ նորա, եւ քարկոծեսցեն զնա ամենայն ժողովուրդն։ Եւ ընդ որդիսն Իսրայելի խաւսեսցիս եւ ասասցես ցնոսա. այր ոք, որ անիծանիցէ զԱստուած, մեղս ընկալցի, զի անուանեաց զանուն Տեառն. մահու մեռցի, քարընկեցութեամբ քարկոծեսցեն զնա ամենայն ժողովուրդն. եթէ՛ պանդուխտ իցէ եւ թէ՛ բնակ, յանուանել նորա զանուն Տեառն՝ սատակեսցի։ Եւ խաւսեցաւ Մովսէս ընդ որդիսն Իսրայելի, եւ հանին զայրն, որ անէծն, արտաքոյ բանակին, եւ քարկոծ արարին զնա քարամբք ամենայն ժողովուրդն։ Եւ որդիքն Իսրայելի արարին՝ որպէս եւ պատուիրեաց Տէր Մովսիսի։

Իրաւացի է զդատաստանս զայս յեղափոխել այսպէս. եթէ ոք, շարժեալ ի սատանայէ, զանուն Քրիստոսի հայհոյէ, կամ զխաչ, կամ զեկեղեցի, կամ զքահանայ ի կռիւն իւրեանց, կամ զմկրտութիւն, եթէ մին յայլազգեաց իցէ, որպէս եւ անդ պատահեաց, եթէ՛ քարկոծ առնել եւ եթէ՛ այլով աւրինակաւ՝ սպանանել արժան է. ապա թէ քրիստոնեայք՝ մահու դատաստան լիցի՝ քննելով զպատահումն։