Գիրք Դատաստանի, Ա խմբ.

Ժողովրդական ոք, որ յաղագս պէսպէս սխալանաց ինչ բանադրեալ լինին յեպիսկոպոսաց, թէ մեռեալ է՝ թող չթաղէ զնա քահանայն, եւ ոչ երեխայ՝ մկրտել։ Եւ թէ դէպ լիցի երեխայ հասանել այնպիսւոյն կամ մեռել ոք, քահանայն մկրտեսցէ զերեխայն եւ զմեռեալն թաղեսցէ եւ զայլ կարգս բանին պնդութեամբ պահեսցէ անլոյծ։

Զինքն իսկ զբանադրեալն հրամայէ չթաղել, թէ մեռանի, եւ թէ երեխայ է՝ չմկրտել, այլ զտան նորա մեռեալ թաղել եւ զերեխայ տան նորա մկրտել։ Եւ երկուցն աւրինադրէ եպիսկոպոսաց, զի մի՛ զբոլոր տունն ընդ բանիւ արասցեն, եւ կամ քահանայն անգիտաբար վասն միոյն բանադրանաց զայլսն զրկիցէ։ Նաեւ ոչ քահանայի աւրէն է յաղագս միոյն զամենեսեան, որ ի տան, ընդ բանիւ առնել, եւ այլ քահանայ, թէ պատահի այդպիսի, թաղեսցէ եւ մկրտեսցէ, բայց զայլ սահման պահեսցէ։

Եւ թէ առաւելութեամբ իցէ բանադրանքն, աղաչանաւք յայտ ածելի է, զի մի՛ այլքն ընդ բանիւ կացցեն վասն միոյ մեղուցելոյն։