՚Ի
քրդաց
կոչի
Ալճավազ,
կամ
Ատիլճէվազ,
յոյր
սակս
գրի
յաշխարհագրական
բառարանին
Երեմիայն,
թէ
Արծկէ
Ալճաւազ
է:
Է
մի
՚ի
գաւառաց
փաշայութեան
Վանայ,
ընդ
մէջ
Խլաթայ
եւ
Արճիշոյ,
ձգել
առ
հիւսիսային
արեւմտեան
եզերք
ծովուն
Վանայ:
Բերէ
ցորեան
պատուական
եւ
գարի,
զոր
տանին
նաւուք
՚ի
Վան
քաղաք.
եւ
այլ
արմտիս,
եւ
երկայնաքար.
ունի
եւ
այգիս
բարեբերս:
Ունի
բերդաքաղաք
համանուն
գլխաւոր
համօրէն
գաւառին,
հեռի
յԱրճիշոյ
2
օթեւանօք,
կառուցել
ընդ
զառ
՚ի
վայր
լերին.
բնակիչք
նորա
տունք
իբր
500
՚ի
հայոց
եւ
՚ի
քրդաց:
Բերդ
որ
է
բնական
վէմ
որձաքար
կանգնել
իբրեւ
պարիսպ,
եւ
հասանի
մինչեւ
՚ի
ծով.
՚ի
գլուխ
վիմիս
է
տեղի
պարսպապատ`
ուր
նստի
պէյն
՚ի
ներքոյ
ջուրց
ծովուն
երեւին
պէսպէս
քարաշէն
շինուածք
սորա
ընկղմեալք
՚ի
վաղ
ժամանակաց: