Մատեան ողբերգութեան

Ա

Այլ արդ, ընդէ՞ր ոչ ի վերագրեցեալն սաղմոս նախաճառական
Եւ յայլ մարգարէիցն մասն ինչ յաւդեցից:
Քանզի զի՞նչ վայելումն իցէ կերակրոյն,
Եթէ անզգայեալ ցաւովք ուտիցեմ,
Եւ կամ զո՞ր շահ սաղմոսն ունիցի,
Եթէ ոչ ի միտ առնուցում:
Քանզի նզովեմ զիս ինքն ի նոսին, եւ ոչ իմանամ,
Լուացեալ լինիմ, եւ ոչ պայծառանամ,
Արեւու ծագեալ, եւ ոչ լուսաւորիմ,
Մեղր ճաշակեմ, եւ ոչ քաղցրանամ,
Ռետնիւ լնանիմ, եւ ոչ բժշկիմ,
Միշտ կանխեմ ի նոյն, եւ դատարկ երեւիմ,
Հանապազ ձաղիմ, եւ ոչ երբէք խրատիմ,
Ողոքիմ դարձեալ, եւ ոչ զգաստանամ:

Բ

Արդարեւ, մեղք եւ անաւրէնութիւնք իմ յիս,
Եւ ես մաշիմ ի նոսին, ըստ մարգարէին,
Որ ի դիմաց պարտաւորացն բանի,
Եւ տէրունական առակին հին տկոցն եւ նոր գինւոյն:
Վասն զի, թէ` Սատակին անաւրէնք եւ մեղաւորք ի միասին,
Ըստ Եսայեայ ձայնին,
Ապա եւ ինձ` դժնէիս նոյն բաժին հանդերձեալ պահի:
Քանզի ասեմ զսաղմոսն, թէ` Հատուցանէ այնոցիկ,
Որ առաւել առնեն զամբարտաւանութիւն,
Եւ կցորդեմ սմին զընթերցուածն,
Թէ` Աւր տեառն ի վերայ հպարտից եւ ամբարտաւանից:
Ասեմ, թէ` Աւտար եղեն մեղաւորք ի մաւրէ, -
Եւ որ ինչ կարգ սորին ցուցանէ,
Յարեմ առ սմին, թէ` Կործանեսցին անաւրէնք երկրի,
Եւ` Ամբարիշտն բարձցի յերկրէ,
Եւ` Անիրաւք մերժեսցին ի նմանէ:

Գ

Ո'ղբք ինձ կարդացէք առ ձայնն,
Թէ` Զոր աւրինակ վառի եղէգն ի կայծականց հրոյ,
Այնպէս այրեսցին մեղաւորք ի բորբոքեալ բոցոյն:
Լացէ'ք առ սաղմոսն,
Թէ` Արկցե'ս ի վերայ նոցա կայծակունս հրոյ:
Աշխա'րհս պատմեցէք ի բանս աստուածեան վճռին`
Մարգարէիւն ազդեցեալ`
Թէ ոչ կամիցիք լսել ինձ, սուր կերիցէ զձեզ:
Կոծեցարո'ւք առ սաղմոսն,
Թէ` Մահ հովուեսցէ զնոսա:
Աղի արտասո'ւս ողորմ հառաչմամբ ընդ հեծութիւնս իմ յարմարեցէք,
Յորժամ բարձրեալն ընդ Իսրայէլի եւ ինձ ասասցէ բանիւ սաղմոսին,
Թէ` Ժողովուրդ իմ ոչ լուաւ ձայնի իմում:
Աւա~ղ կարդացէք թշուառացելոյս,
Յորժամ այլ մարգարէ զնոյնս դիցէ.
Վա~յ նոցա, զի վազեցին զինեւ:
Բարբա'ռ փողեցէք ի սիրտ մղձկեալ նոր աղաղակի,
Յորժամ տեսանողն, Աստուծով ամաչեցուցեալ,
Զիս կշտամբեսցէ ընդ ապարասան տանն Յակոբայ.
Տեսէ'ք, արհամարհոտք, զարմացարո'ւք եւ եղծարո'ւք:

Դ

Այլ դարձուսցե'ս եւ ամփոփեսցե'ս
Զբարձրացեալ զսուր բարկութեան ահաւորիդ սպառնալեաց
Ի սարտուցելոյս յերեսաց մեծիդ
Եւ, խնամովք աջոյդ բարեբաշխութեան առ իս ժամանեալ,
Աւծո'ւմն կենաց պարգեւատրեսցես քո աղաչողիս:
Եւ քեզ փա~ռք յերկինս ի բարձունս,
Եւ ի մահացուաց` յերկիր ի խոնարհ,
Ի սահմանս բոլոր ազանց եւ յամենայն յաւիտեանս:
Ամէն: