ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ԱՅՍԱՀԱՐԱՑ
ԱՆԱՍՆՈՑ
Այսահարութիւն
յանասունս
գտեալ՝
ոչ
ինքեանց
լինի
աղագաւ,
զի
ոչինչ
անբանն
մեղան
բնութիւնք։
Զի
ի
խրատ
ի
մարդիկ
մեղանաց
աղագաւ
պատահի
եւ
ի
նոսա՝
դարձեալ
յաղագս
մեղանաց
մարդկան,
որպէս
ի
խոզերամակն
Գերգեսացւոց,
զի
ուխտ
եդին
նոքա
ոչ
տեսանել
զՏէր
մեր։
Արդ,
յայտ
է,
զի
անասնոց
ոչ
իշխէ
եւ
թողացուցանէ
ի
զարհուրումն
տերանց։
Արդ,
յորժամ
պատահի
ի
նոսա,
արժան
է
տերանցն
զգուշանալ
եւ
գիտել,
զի
խնայելով
ի
նոսա
ոչ
ետ
թոյլ
բարեգութն
Աստուած.
ապա
թէ
անփոյթ
արասցեն՝
մի
գուցէ
թէ
եւ
ի
նոսա
մտցեն։
Խոստովան
լիցին
զմեղս
իւրեանց
եւ
աղաւթիւք
եւ
պահաւք
ըստ
կարի
երեք
ամ
զքառասնորդս
պահելով
եւ
խաչիւ
եւ
Աւետարանաւ
կնքելով,
թերեւս
հաճեսցի
Աստուած
եւ
հալածեսցէ,
եւ
բանականքն
ազատիցին
ի
կարծեացն։
Ապա
թէ
ոչ
բժշկիցի,
զենցեն
եւ
յայլազգիս
վաճառեսցեն,
մի՛
կենդանի,
զի
մի՛
դարձեալ
ի
քրիստոնեայս
վաճառեսցի։
Ապա
թէ
բժշկիցին
եւ
երեք
ամս
այլ
ոչ
լիցին,
ապա
թէ
զենեալ
կերիցեն
եւ
թէ
ի
քրիստոնեայս
վաճառիցեն՝
անվնասք
են
ի
կամս
Տեառն.
եւ
այդ՝
եթէ
ի
տանէ
պատահի։
Իսկ
եթէ
գնեալ
իցեն,
եւ
այնոցիկ
պատահի,
հաւատարմացուցանէ
վկայիյք,
թէ
ի
տան
նորա
չիցէ
լեալ,
ապա
թէ
ոչ
կարէ՝
անդրէն
դարձցի։
Ապա
թէ
զկնի
գնելոյն
իցէ,
մի՛
դարձցի։
Այլ
ժամանակ
դարձին
յամենայն
ժամ
լիցի,
թէ
ի
վաճառողին
տանն
ախտն
լեալ
իցէ։
Նոյն
դատաստան
դարձի
եւ
խելագարիցն
լիցի։
Իսկ
զանուտելիսն՝
անբժշկելի
եղեալ,
յայլազգիս
վաճառիցեն,
եւ
զբժշկեալն՝
ի
քրիստոնեայս.
այլ
դարձուցանելն
նոյն
լիցի։
Այս
դատաստան
կանոնական
է։
Թէ
հաճոյ
թուեսցի՝
այսպէս
հաստատուն
կացցէ,
ապա
թէ
ոչ՝
որպէս
կամին
արասցեն։