Թագաւորէ
Աբգար
որդի
Արշամայ
ի
քսաներորդ
ամի
Արշաւրի
արքայի
Պարսից:
Այս
Աբգարոս
կոչէր
աւագ
այր,
վասն
առաւել
հեզութեանն
եւ
իմաստութեանն.
որում
յետոյ
եւ
տիքն.
զայս
ոչ
կարելով
ուղղախօսել
Յունաց
եւ
Ասորւոց՝
կոչեցին
Աբգարոս:
Ի
սորա
երկրորդ
ամի
թագաւորութեանն
հարկին
Հռոմայեցւոց
բոլորովիմբ
ամենայն
կողմանքն
Հայոց:
Քանզի
հրաման
ել
յԱւգոստոս
կայսերէ,
որպէս
ասի
ի
Ղուկայ
աւետարանին,
աշխարհագիր
առնել
ընդ
ամենայն
տիեզերս.
վասն
որոյ
եւ
ի
Հայս
առաքեալ
գործակալք
Հռոմայեցւոց,
բերելով
զպատկերն
Աւգոստոսի
կայսեր՝
կանգնեցին
յամենայն
մեհեանս:
Զայսու
ժամանակաւ
լինի
ծնեալ
Փրկիչն
մեր
Յիսուս
Քրիստոս
որդի
Աստուծոյ:
Զսմին
աւուրբք
լինի
խռովութիւն
ի
մէջ
Աբգարու
եւ
Հերովդի:
Քանզի
Հերովդի
հրամայեալ
զիւր
պատկերն
հուպ
ի
կայսերական
պատկերն
կանգնել
ի
մեհեանս
Հայոց.
զոր
չառեալ
յանձն
Աբգարու՝
պատճառս
ի
վերայ
նորա
յուզէ
Հերովդէս:
Առաքէ
զզօրս
Թրակացւոց
եւ
Գերմանացւոց
ասպատակաւ
հինից
յերկիրն
Պարսից,
հրաման
տուեալ
ընդ
աշխարհն
Աբգարու
անցանել:
Իսկ
Աբգարու
ոչ
հաւանեալ՝
ընդդիմանայ
ասելով,
եթէ
ընդ
անապատ
է
հրաման
կայսեր
անցանել
զօրացդ
ի
յերկիրն
Պարսից:
Ընդ
որ
դառնացեալ
Հերովդէս՝
անձամբ
ինչ
ոչ
կարէր
վճարել,
պէսպէս
ցաւոց
զնա
ըմբռնեալ,
-
վասն
զի
ի
Քրիստոս
համարձակեցաւ՝
որդանց
ի
նմա
եռացեալ
-
որպէս
պատմէ
Յովսեպոս.
առաքէ
զեղբօրորդի
իւր
զՅովսէփ,
որում
տուեալ
էր
զդուստր
իւր,
որ
էր
յառաջ
կին
Փերուրի
եղբօր
իւրոյ:
Եւ
նորա
առեալ
զբազմութիւն
զօրացն՝
գայ
հասանէ
յաշխարհն
Միջագետաց,
պատահէ
Աբգարու
ի
զօրանիստ
գաւառին
Բուգնան.
եւ
մարտուցեալ
մեռանի,
եւ
զօրքն
փախստական
լինի:
Նոյն
հետայն
վախճանի
եւ
Հերովդէս,
եւ
Հրէից
ազգապետ՝
զԱրքեղայոս
նորին
որդի
Աւգոստոս
կացուցանէ:
