ԱՇՆԱՆ
ԻՐԻԿՈՒՆ
Դեռ
կը
յամենայ
Բլուրին
վրայ
Լացը
սրինգին…
Ու
դեռ
երկինքին
Իջնել
կը
վախճան
Աստղերը
աշնան…
Հատ-հատ
կը
թափին
Այս
լուռ
ծովափին
Արցունքներ
անտէր…
Իսկ
ես
չե՜մ
գիտէր՝
Տանիմ
դեպի
ո՛ւր
Այս
սիրտըս
թափուր…
Դեռ
կը
յամենայն
Բլուրին
վրայ
Լացը
սրինգին…