Ժ
ՆՈՐԻՆ
ՍՐԲՈՅՆ
ԳՐԻԳՈՐԻ
ՀԱՅՈՑ
ԼՈՒՍԱՒՈՐՉԻ
ԵՐԱԽՏԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ
ԱՆԶԵՂՋ
ԲԱՐԵՐԱՐ
ԿԱՄԱՑՆ
ԵՒ
ՅՈՐԴՈՐՈՒՄՆ
Ի
ԼԱՒՆ
ԵՒ
ՅԱՌԱՒԵԼՆ
ԸՍՏ
ՃՇՄԱՐԻՏ
ԱՌԱՔԻՆՈՒԹԵԱՆՆ
Ի
ՓԱՌՍ
ԱՄԵՆԱՍՈՒՐԲ
ԵՐՐՈՐԴՈՒԹԵԱՆՆ
ՃԱՌԵԱԼ
1
Շնորհս
ունիմ
երախտեաց
բարերարութեանն
անսկիզբն
եւ
անփոփոխ
մշտնջենաւոր
տէրութեանն
Սուրբ
Երրորդութեանն,
որ
աղբիւրն
է
ամենայն
արարածոց
երկնաւորաց
եւ
երկրաւորաց,
եւ
որ
ի
նոսա
արարածք
են։
2
Եւ
արբուցանէ
զամենեսեան
առհասարակ
բարերար
կամաւք,
ամենագիւտ
սիրոյն
խնամովք.
զի
ժառանգորդս
արասցէ
զբանաւորս
մշտնջենաւոր
երանութեանցն։
3
Զի
առողջ,
սուրբ
եւ
անաղտ
լիցուք
ի
պատուիրանացն
պահպանութիւնս,
եւ
անբիծ
երախտեաւք`
մտերիմ
սիրով
եւ
ուղեղ
հաւատով
լինել
աւթեւան
սուրբ`
Ամենասուրբ
Երրորդութեանն,
եւ
կալ
ի
մշակութեան
հանապազ
վասն
առաւել
սիրոյ
Արարչին,
եւ
կենաց
եւ
փրկութեան
ընկերաց.
աշակերտել
բարերար
կամացն
եւ
հնազանդել,
եւ
ցուցանել
զհանդէս
լաւութեան
ըստ
հոգեւոր
աւրինացն
յորդորմամբ
յուսոյն։
4
Առեալ
զկենդանի
խրատուն
զսերմնն,
եւ
հատուցանել
զարմտիս
հարիւրաւորս.
զի
որպէս
եղեալք
ի
նմանէ,
նոյնպէս
խնամեալք
ի
նորա
շնորհացն։
5
Որպէս
երկիր
բարի
զսերմն
բարի
ընկալեալ`
բազմապատիկ
առնէ
զարդիւնս
արմտեացն,
նոյնպէս
զսերմանեալն
ի
մեզ
խրատս
բազմապատիկս
արասցուք
արդիւնս
իշխանական
կամաւք.
զի
եւ
ընդրութիւնք
են
ի
տեսողէն
լաւաց
եւ
վատթարաց
արմտեաց։
6
Զի
որ
զընկերն
սիրէ
ըստ
Աստուծոյ
սուրբ
սիրոյն,
արմտիք
լինին
սուրբ.
է
որ
ի
ձեռն
շահաւոր
աւգտից,
եւ
է
որ
ի
ձեռն
բարի
խրատու`
յորդորել
ի
հոգեւոր
շահս.
եւ
ատել
զվնասակարսն
սիրով
Հոգւոյն։
7
Զի
Սէր,
ասէ,
ոչ
կերպարանի,
ոչ
ամբարտաւանի,
ոչ
ամբարհաւաճէ,
ոչ
նախանձի,
ոչ
խորհի
զչար
ընկերի,
այլ
զբարի.
ամենայնի
տեւէ,
ամենայնի
համբերէ,
եւ
ոչ
երբէք
սէր
ի
չար
փոխի
ի
։
8
Եւ
ամենայն
առաքելոց
եւ
մարգարէից
գլուխ
սէր
է`
որ
ի
միասին
եւ
յԱստուած
կապէ։
9
Սիրեսցես
զՏէր
Աստուած
քո,
ասէ,
յամենայն
սրտէ.
եւ
զընկերն
քո
իբրեւ
զանձն
։
10
Զի
որ
կայ
ի
սէրն,
կայ
յԱստուած։
11
Զի
սիրել
զընկերն`
զԱստուած
է
սիրել։
12
Եւ
բազում
շահս
անձինն
ստանալ
յԱստուծոյ
եւ
ընկերաց
սիրողաց
Աստուծոյ։
13
Իսկ
որք
անձնասէրքն
են
աւելի
քան
զարժանն`
զընկերին
շահս
յինքեանս
ձգեն.
եւ
անդ
լինի
զրկումն
եւ
զլացումն
եւ
ապիրատութիւն,
ստութիւն,
երդմնահարութիւնք,
զզուել
հարկանել
սպանանել։
14
Եւ
վասն
այսորիկ
աւրինադրեաց
մարգարէիւք,
եւ
քարոզեաց
առաքելովք,
եւ
խրատէ
քահանայապետիւք
եւ
ժառանգաւորաւք
եկեղեցւոյ,
զի
ողջախոհասցին
յարդարութիւն
եւ
ի
սրբութիւն
եւ
յիրաւունս.
յուսով
արքայութեանն
առնուլ
աստ
զառհաւատչեայ
ազատութիւն
եւ
անհոգութիւն
մեծարանաւք
ի
գոհութիւն
Աստուծոյ.
զանձն
եւ
զտուն
ազգաւք
ազատել
ի
պատժոց
եւ
աւրհնիլ
ի
Տեառնէ.
եւ
ի
հանդերձեալսն
փառս
եւ
պսակս
անեղծս
պարծանաւք
ի
Քրիստոսէ։
15
Այլ
եւ
զթագաւորս
եւ
զիշխանս
եւ
զդատաւորս
ի
խաղաղութիւն
եւ
ի
շինութիւն
աշխարհաց
կարգեաց
Աստուած.
զի
զամբարիշտս,
զշունս,
զգողս,
զկախարդս
եւ
զամենայն
անիրաւս
պէսպէս
տանջանաւք
եւ
մահուամբ
զարհուրեցուսցեն.
զի
ամենայն
չարագործք
ըմբռնեալ
ի
յահէ
արգելցին
ի
չարեաց։
16
Բայց
է
եւ
ի
նոսա
անիրաւութիւնք
նման
նոցա
եւ
առաւել
եւս,
որք
կաշառաւք
եւ
կամ
այլ
եւս
չարեաւք
բազմացուցանեն
զանաւրէնութիւնս
համարձակեալ
ի
վնասս։
17
Եւ
վասն
այսորիկ
բանան
դրունք
բարկութեան
սովոյ
եւ
սրոյ
եւ
գերութեան
եւ
պէսպէս
վտանգից
մահուց.
եւ
յետ
աստեացս
ի
հրախառն
խաւարն
արտաքին,
ուր
լալ
աչաց
է
եւ
կրճել
ատամանց։
18
Իսկ
իրաւախորհքն
եւ
արդարադատքն
փրկութեան
եւ
կենաց
պատճառք
լինին
բազմաց,
առողջութեան
եւ
խաղաղութեան
եւ
շինութեան
աստ,
եւ
անդ
փառաւք
պսակեալ
ի
գլուխ
բազմականացն
արդարոց։
19
Զի
աղբիւրք
են
յիրաւանց
Աստուծոյ`
ուստի
կեանք
բաշխին
բարեգործացն,
եւ
հարուածք
եւ
մահք
անիրաւացն։
20
Եւ
լոյս
գիտութեան
աստուածային
գրոց
յայտ
առնեն
զբարեգործացն
բարի
հատուցումն,
եւ
անիրաւացն
զհարուածս
բարկութեան։
21
Եւ
յերկուցունց
կողմանց
յայտնի
լինին
Արարչին
իրաւունք.
զարդարսն
փառաւորէ,
որ
հոգեւոր
աւրինաւքն
հաճոյացան
տէրութեանն,
եւ
կացին
ի
ճշմարտութեան
ի
սրբութեան
յամենայն
արդարութիւնս.
որք
եւ
անանց
լուսովն
փառաւորեալ
պսակին
ի
տիեզերական
ատենին
յաւուրն
յետնում
առաջի
երկնաւորաց
եւ
երկրաւորաց։
22
Ուր
եւ
զանիրաւսն
անարգանաւք
դատապարտէ
ի
պատիժս,
որք
արհամարհեցին
զպատուիրանս
նորա
եւ
ոչ
պահեցին
զսրբութիւն
եւ
զիրաւունս
եւ
չթողին
յոյս
անձանց,
եւ
վասն
այսորիկ
եղեն
ժառանգորդք
յաւիտենական
տանջանացն։
23
Զի
յանձնիշխան
կամացն
այլ
եւ
այլ
բարք
ծնանին,
եւ
ի
բարուցն
գործք
եւ
ի
գործոցն
անուանք
չար
կամ
բարի,
եւ
ըստ
անուանն
հատուցումն։
24
Եւ
բարւոյ
կամացն
ծնունդ
բարի
եւ
հնազանդութիւն,
եւ
ի
հնազանդութենէ
հպատակութիւն,
եւ
ի
հպատակութենէ
սէր,
եւ
ի
սիրոյ
բազմաշահ
երախտիք
բարեաց։
25
Նոյնպէս
յարհամարհանաց
եւ
ի
ծուլութենէ
եւ
յանհնազանդութենէ
ամենայն
դժնդակութիւնք
ծնանին,
եւ
ապախտաւորութիւն
առ
երախտիս
Արարչին
մեր։
26
Եւ
պատճառ
այսոցիկ
ծննդոց
անձնիշխան
կամակարութիւն
մտաց.
եւ
զաներեւոյթսն
յերեւելիս
բերեն
ի
լաւն
կամ
ի
վատթարն
հակամիտեալ։
27
Այլ
որք
ընդրեն
զբարին
եւ
առնեն,
երանելիք
են.
իսկ
ապիրատքն
պատժին
խրատիւք.
զի
զղջասցին
եւ
ապաշխարեսցեն
զկամակար
վարսն
անիրաւութեանց,
եւ
գտցեն
զողորմութեան
շնորհ
ի
բարերար
Տեառնէն`
որ
գթայ
առ
արարածս
իւր
եւ
ոչ
թողու
ի
խնամակալ
սիրոյն
իւրոյ։
28
Զի
զանբաւ
եւ
զանպատում
բարիսն
տայ
որք
խնդրենն
ի
նմանէ,
եւ
լինի
պարգեւատու
որք
աղաղակեն
առ
նա
ի
տուէ
եւ
ի
գիշերի,
եւ
ըստ
աւետարանական
երանութեանցն
կոչէ
յիւր
արքայութիւնն
եւ
ի
փառս.
զի
ճշմարտեալ
ըստ
կարգացն
Քրիստոսի`
ժառանգեսցուք
զերանութիւնսն։
29 .
որք
վասն
աւետեացն`
հոգւով
կամաւ
աղքատացան,
ի
բաց
ընկեցեալ
զմարմնաւոր
դժնդակ
մեծութիւնս`
եւ
հոգեւոր
յուսովն
զգեցան
զմշտնջենաւոր
մեծութիւնսն։
30
Սուրբ
մտաւք
եւ
մարմնովք
անկեղծաւոր
հաւատով
կատարեցին
զկամսն
Տեառն
սիրով.
որպէս
իմաստուն
նաւապետք
ուղղելով
զնաւ
մարմնոյս
ի
ծովածուփ
աշխարհական
ալեացս,
թափեալ
զծանր
բեռինսն
յաշխարհիս
ծովու,
եւ
հոգւով
թռուցեալ
հասցեն
ի
նաւահանգիստն
խաղաղութեան։
31
Այսպէս
հոգւով
աղքատացեալքն
երանին,
որ
ընդ
ամենայն
վտանգս
աշխարհիս
անցանելով
հոգւով
եւ
ճշմարտութեամբ
անվնաս
պահեցին
զանձինս
ի
չար
ցանկութեանց,
ի
փառասիրութենէ,
յընչասիրութենէ։
32
Առ
ձեռն
պատրաստ
ունելով
զամենայն
ցանկութիւնս,
եւ
զամենեքումբք
զանց
արարին
վասն
անճառ
երանութեանն`
որ
կայ
պահի
յուսացելոցն
ի
Քրիստոս,
որ
վասն
մեր
աղքատացաւ
ստուգապէս,
որ
Տէրն
է
փառաց։
33
Զի
հայեցեալք
յելս
գնացից
կամաւոր
աղքատութեանն
երախտաւորին`
հասցեն
յաւթեւանս
կենաց
ի
դուռն
փրկութեան
յանփոփոխ
երանութիւնսն
որ
լին
է
կենդանի
անուշակ
երանութեամբ։
34
։
35
Զաւետիս
եկեղեցւոյ
ասէ
երկիր.
որ
ամենաշահ
կենաւք
հանդարտութեամբ
են
վարք,
ազատեալք
յամբոխից
եւ
ի
խռովութենէ
փորձանաց։
36
Յամենայն
դժնդակացն
որք
զինուորին`
անշարժ
մնալ
միշտ։
37
Հեզութեամբն
ցածուցանել
զամենայն
բարկութիւն
եւ
զվնասակար
շարժմունս`
զինքեան
եւ
զամենեցուն,
որ
ամբաստանաւք
լի
է,
ի
կշտամբանս,
ի
տոյժս,
ի
տուգանս,
յանարգանս,
յամաւթ
եւ
ի
պէսպէս
տանջանս։
38
Իրաւամբք
հեզութեանն
առաջնորդել
յամենայն
արդարութիւնս.
յամբծութիւն,
ի
սրբութիւն,
ի
սէր
անշարժ,
յուղիւղ
հաւատս։
39
Շնորհաւք
հեզութեամբն
բնակել
յերկրի,
եւ
զուարթածաղիկ
առ
ամենայն
առաքինութիւնս
անուշահոտ
հեզութեամբն
զարդարեալ,
եւ
յուսով
ակն
ունել
մշտնջենաւոր
անփոփոխ
անվախճան
կենսատու
երանութեանցն։
40
։
41
Որոց
ընկալեալ
են
շնորհս
ի
Հոգւոյն
որ
առ
Աստուած.
սէր
բաղձալի,
խնդիրս
արտասուաւք.
անմեկնելի
ի
նմանէ
լինել
յԱստուծոյ
սգաւորն,
որ
անձկայ
շնորհաւք
տեսանել
զանճառելիսն`
որ
սրբոցն
տուաւ։
42
Այլ
եւ
զզղջացեալսն
է
իմանալ
սգաւորս,
որք
դառնան
ի
չարաչար
վարուց
ստոյգ
խոստովանութեամբ,
եւ
հանապազ
արտասուաւք
խնդրեն
զթողութիւն
մեղաց
յամենեցունց
Տեառնէն.
զի
կարասցեն
հասանել
յաւթեւանս
կենացն`
որ
լին
է
անմահութեամբք,
եւ
զուարթածաիկ
զուրախութիւնսն
ընդ
ճշմարիտ
սգաւորսն
ժառանգէ
զերանութիւնսն`
որ
յաւիտենից
մխիթարութիւնն
է։
43
։
44
Որք
հրաւիրանաւն
կոչեցան
ի
հոգեւոր
հարսանիսն,
զի
վայելեսցեն
զբարիսն.
որ
մեծաւ
բաղձանաւք
ցանկան
լնուլ
արդարութեան
ճաշակաւքն։
45
Որպէս
քաղցեալքն
եւ
ծարաւիքն
ըստ
համահամ
քմացն
խորտկաց
եւ
ըմպելեաց
լցուցանեն
զպէտս
ցանկութեան
ի
կերակուրս
եւ
յըմպելիս,
այսպէս
եւ
փափաքողք
աստուածայնոյն
վայելից`
արժանաւոր
կարգաւք
փութան
հասանել
ի
բաղձալին
եւ
ի
յոյժ
ախորժելի
ճաշակումն`
որ
կայ
մնայ
միշտ,
որ
երանութեամբն
է
զարդարեալ
յարքայութեանն
արդարոց։
46
Որ
միշտ
վայելեն
զաննուազ
եւ
զանսպառ
բարիսն,
որք
աստէն
ժողովեցին
ի
շտեմարանս
անմահ
կենացն։
47
։
48
Որք
զերծանել
ցանկան
յերկրաւոր
ի
զբաւսանաց,
ի
յագահութենէ,
ի
չար
ցանկութեանց.
եւ
ջանան
մտանել
առ
Աստուած,
ջերմեռանդ
արտասուաւք
խոշտանգեալ
զանձնն
եւ
նեղեալ
բազում
նեղութեամբք.
զի
սուրբ
եւ
անբիծ
եւ
անարատ
երախտեաւք
Բարերարին
հասցէ
յուրախութիւնսն
Տեառն
ի
վայելսն
անուշակս
հանգստեան
սիրոյն
սրբութեան`
լնուլ
զբաղձանս
անձկոյն
որ
առ
Աստուած,
զոր
արտասուաւքն
խնդրէր
միշտ
զերանութիւնսն
զորդեգրութեանն
շնորհս,
որ
լին
է
անճառ
խնդութեամբ
ի
փառս
Աստուածութեանն։
49
։
50
Որ
գործակցութեամբ
ողորմութեանցն
Աստուծոյ
նմանեալ,
ոյժ
աւգտութեան
առեալ
յաստուածեղէն
զաւրութենէ
անտի.
զի
ամենեցուն
ողորմեսցին
առաջնորդել,
ուսուցանել,
աւգնել
նեղելոց,
լցուցանել
զկարաւտեալս
ի
պէտս
հոգեւորս
եւ
մարմնաւորս։
51
Զի
ընկալցի
զբարիսն
յերկրի
աստ
զողորմութեան
շնորհս
ի
Տեառնէ,
եւ
ի
հանդերձեալսն
զառատապարգեւ
բարիսն`
որ
լին
է
ամենայն
երանութեամբք,
զոր
պատրաստեաց
Աստուած
ողորմածացն։
52
։
53
Որ
շնորհաւքն
Աստուծոյ
հաւատով
եւ
ճշմարտութեամբ,
սրբութեամբ
եւ
արդարութեամբ
զամենայն
բիծս
մարմնոյ
եւ
զմտաց
սրբել
զչար
ցանկութեանց։
54
Եւ
մաքուր
խորհրդով
եւ
անարատ
մարմնով
հայել
ի
փառս
Տեառն.
իբրեւ
ընդ
հայելի
տեսանէ
իմանալեաւքն
զիմանալի
Աստուածութեանն
լոյս։
55
Ապա
եթէ
ժանգով
մեղացն
աղտեղեալ
իցէ,
չար
ցանկութեամբքն
եւ
չար
խորհրդովքն
եւ
չար
գործովքն
եւ
ոչ
սրբէ
զխորհուրդս
եւ
զզգայարանսն
եւ
նայի
ի
վեր
ի
ճառագայթս
Աստուածութեանն
որ
ի
Քրիստոսն
է
արդարութեան
արեգակն,
ոչ
տեսանէ
զլոյսն
մեծ
Ամենասուրբ
Երրորդութեանն,
որ
յիմանալիսն
ծագէ
եւ
լուսաւորէ
զսուրբսն
սրտիւ
եւ
զանարատսն
անդամաւք։
56
Զի
ժառանգեսցեն
զերանութիւնս
կենացն
անմահից,
որ
տայ
զառհաւատչեայ
տեսութիւնն
ի
Քրիստոս
Յիսուս։
57
։
58
Որ
գործակից
են
Որդւոյն
Աստուծոյ,
որ
արար
խաղաղութիւն
եւ
հաշտեցոյց
զՀայր
ընդ
արարածս։
59
Զի
որ
հրաժարեալ
է
ի
չար
ամբոխից
եւ
ի
խռովութենէ
եւ
ի
ցասմանէ
եւ
ի
չար
ցանկութենէ,
եւ
խաղաղացեալ
սիրով,
այնպիսին
ունի
զհիմն
խաղաղութեան
մտաւոր
հոգւոյ
ի
Քրիստոս։
60
Զի
որպէս
Որդին
Աստուծոյ
որ
եբարձ
զխռովութիւն
որ
յաղագս
մեղացն
պարտեացն
էր
առ
մարդիկ,
եւ
աւետարանեաց
զխաղաղութիւն,
նոյնպէս,
ասէ,
լինել
խաղաղարար,
զի
եղբարք
նորա
լիցուք`
նմանեալ
խաղաղարարին։
61
Զի
թէ
մեծաց
իրաց
խաղաղարար
լինի
եւ
կամ
փոքունց
յաղագս
Աստուծոյ
եւ
մարդկան
փրկութեան,
եւ
բառնայ
ի
միջոյ
զվնասակար
թշնամութիւն
հոգւոյ
եւ
մարմնոյ,
հաշտ
եւ
խաղաղականին
հանդիպի,
եւ
զանուն
եւ
զփառս
Որդւոյն
Աստուծոյ
ժառանգէ
հանդիսիւք
լաւութեան,
սուրբ
եւ
անբիծ
եւ
անարատ
խաղաղարար
ի
Քրիստոս.
որ
աստ
մեծարի
եւ
պատուի,
եւ
անդր
բարձրանայ
եւ
փառաւորի
խաղաղարար
երանութեամբք
ի
Քրիստոս։
62
։
63
Զվկայիցն
զհանդէս
ցուցանէ
բանս
եւ
զամենայն
առաքինութեանց.
զի
որ
յամենայնէ
աւտար
է,
եւ
մասն
չունի
ինչ
ընդ
երկրաւորս
եւ
պատճառս
ինչ
եկամուտ
զբազմանց,
անյար
ի
վնասակար
ցանկութիւնս,
այնոքիկ
են
որ
ի
չարէն
հալածեալք
եւ
առ
Աստուած
դիմագրաւեալք
հաւատով
վասն
ճշմարտութեան
Աւետարանին
քարոզութեան։
64
Որպէս
եւ
առաքեալ
ասէ`
եթէ
Որ
կամին
աստուածպաշտութեամբ
կեալ
ի
Քրիստոս
Յիսուս,
ի
հալածանս
կացցեն.
զի
մարդք
չարք
եւ
կախարդք
յառաջ
եկեսցեն
ի
չար
անդր
ի
։
65
Իսկ
սուրբք
հալածին
ի
չարէ
ի
բարիսն
որ
առ
Աստուած
եւ
յԱստուծոյ
առեալ.
զի
մի՛
նմանեսցեն
անառակ
որդւոյն,
խաբեալ
ի
դիւաց
ելցեն
ի
հայրենի
խնամոցն,
վատնել
զսրբութեան
վարսն
անառակութեամբ։
66
Այլ
դարձցին`
նմանեալ
ի
հայրենի
խնամսն`
ի
չարասիրաց
հալածչաց
ի
դիւաց
ի
մարդկանէ,
զի
հասցեն
հալածանաւքն
ի
խոստացեալ
աւետիսն
արքայութեանն
անճառ
երանութեամբքն
պսակեալք
ի
փառս
ամենազաւր
Տեառն
Աստուծոյ։
67
։
68
Զի
ի
ձեռն
լաւութեան
փառք
եւ
պատիւ
ընծային
յԱստուծոյ
հանդիսիւք
նահատակեալ
ի
Քրիստոս,
որ
զինուորին
ընդդէմ
հակառակ
ճշմարտութեան։
69
Այլ
աւգտակար
է
առ
ամենայն
մարտուցեալսն
համբերութիւն
ի
կամս
Աստուծոյ,
զի
զաւետիս
բարեացն
ունիցին
զարդիս
եւ
զհանդերձելոցն։
70 .
որք
զանուն
եւ
զոգիս
ժառանգեցին
համբերութեամբ
բազմաւ։
71
Ոմանք
որպէս
զերկաթ
անվտանգ,
եւ
կէսք
իբրեւ
զպարիսպ
պղնձի
ամուր.
այլք
որպէս
զարծաթ
զտեալ
եւ
սրբեալ
որպէս
ի
հրոյ
փորձութեամբն։
72
Իսկ
այլք
որպէս
զոսկի
պատուական
ի
սպաս,
կամ
որպէս
զմարգարիտ
գեղեցիկ,
կամ
որպէս
ակունս
մեծագնիս`
որ
ի
փառս
թագաւորաց։
73
Սոյնպէս
եւ
սրբոց
եւ
համբերողաց
որ
զանազան
փորձանաւք
ի
դժնդակացն
կազմեցան,
եւ
եղեն
վկայք
Արարչին
ի
փառաւորութեան
անմահ
թագաւորին։
74
Զի
որպէս
զանազանք
են
հանդէսք
իւրաքանչիւրոցն
վկայից,
խոստովանողաց
եւ
կուսանաց
եւ
պարկեշտ
ամուսնացելոց,
նոյնպէս
եւ
պարգեւք
ըստ
իւրաքանչիւր
արժանաւորութեան
բաժանին
եւ
որոշին
յամենեցունց
Տեառնէն,
որ
ի
միտ
առնու
զամենեցուն
զխորհուրդս
զբանս
եւ
զգործս։
75
Զի
որք
ճշմարտութեամբ
եւ
անարատ
սրբութեամբ
եւ
անբիծ
հաւատով
նահատակին
ընդդէմ
չար
ցանկութեանցն
եւ
ամենայն
վնասակարաց
յաղթող
լիեալ`
զմարտիրոսացն
առնուն
զպսակսն.
զի
լնուն
զբանն
Տեառն.
Առցէ,
ասէ,
զխաչ
իւր
հանապազ,
եւ
եկեսցէ
զհետ
։
76
Զի
խաչ
մարմնական
ախտից
եւ
դժնդակ
վարուց
մահ
գործէ.
որպէս
եւ
սուրբքն
զմարմինս
իւրեանց
ի
խաչ
հանին
կարեաւքն
եւ
ցանկութեամբքն
հանդերձ,
յառաքելոյ
վկայեալ
զայս։
77
Զի
որպէս
նոցա
պէսպէս
տանջանքն,
սոյնպէս
եւ
սոցա
զանազան
փորձանք.
զի
յամենայն
մարտուցելոցն
չարաչար
տաժանմանցն
ոչ
յաղթահարի
ի
հոգեւոր
պատերազմին
որպէս
քաջամարտիկ.
այլ
զյաղթութեան
զշնորհս
երեւելի
ցուցեալ
ի
փառս
Աստուծոյ։
78
Բայց
է
եւ
ի
նոսա
առաւելութիւն
կամ
պակասութիւն
առաքինութեանն,
ըստ
նմին
եւ
վարձն,
եպիսկոպոսաց
եւ
քահանայից
եւ
սարկաւագաց
եւ
դպրաց,
որք
կուսութեամբ
նահատակին։
79
Այլ
եւ
միանձունք
եւ
սուրբ
ամուսնացեալք
զանազանեալք
ի
վարս.
որք
ստուգապէս
ցուցանեն
յաւուրն
յետնում
յարութեան
որ
ի
մեռելոց`
զիւրաքանչիւրոցն
զվարուցն
պտուղս։
80
Այլ
եւ
որք
զճշմարտութիւնն
անիրաւութեամբ
ունին.
կերպարանեալ
պատճառանաւք
զարդարութիւն։
81
Այլ
եւ
անսուրբք
եւ
կաշառառուք
եւ
զաւշաքաղք
եւ
մարդահաճոյք
եւ
որ
այլ
եւս
են
արատք
եւ
բիծք
զորս
ծածկել
ջանան։
82
Զի
ոչ
ինչ
է
ծածուկ,
որ
ոչ
յայտնեսցի,
ասէ
Տէրն,
եւ
գաղտնի,
որ
ոչ
։
83
Զի
ստոյգ
երեւին
սուրբք
եւ
արդարք.
որք
ճշմարիտ
հանդիսիւքն
վշտացան
եւ
նախատանաւք
եւ
թշնամանաւք
եւ
բազում
նեղութեամբք
տանջեալ,
եւ
ի
ճշմարտութենէն
ոչ
վրիպեալ։
84
Որք
եւ
աստ
ունին
զառհաւատչեայ
յուսոյն
զերանութիւնսն.
զի
վիշտքն
անցանեն,
բայց
աւետիք
երանութեանցն
կան
մնան
միշտ։
85
Զի
աստ
առին
զազատութիւն,
եւ
անդ
ժառանգեսցեն
զարքայութիւնն։
86
Զի
ամենայն
հանդիսիւք
լաւութեան
զերանութեանցն
զգրաւականն
ընկալան
բարի
վարուքն,
որ
պատճառ
է
փրկութեան
յերեւելիս
եւ
յաներեւոյթս,
ի
պատմելիս
եւ
յանպատմելիս։
87
Բանն
առ
Հայր
ասէ.
Որպէս
դու
եւ
ես
մի
եմք,
այսպէս
հաւատացեալք
ի
մեզ
։
88
Զի
զիւրն
տայ
զորդեգրութեան
շնորհ
ի
Հաւրէ,
եւ
ժառանգորդս
իւր
առնէ
զսուրբս
իւր։
89
Զի
ետ
մեզ
լոյս
աչաց
եւ
խրատ
մտաց,
զի
արթունք
եւ
զուարթունք
եղիցուք.
կենաց
լուսովն
առաջնորդեալ
եւ
հոգեւորական
խրատուքն
յամենայն
գործս
արդարութեան,
եւ
իմանալի
լուսովն
սուրբ
եւ
արդար
կալ
մնալ։
90
Զի
հոգեւոր
Սուրբ
Գրոց
խրատք
գիտութիւն
ճշմարիտ
վարուցն
տան,
եւ
ի
հոգեւոր
կարգս
յորդորեն։
91
Զի
զոր
ինչ
խորհի
ոք
զաստիսս
ի
հիւթանիւթ
իրսս,
զնոյն
եւ
շարժմունս
մարմնաւորս
յիշատակաւք
ունի
զաղտեղութիւնն,
որ
պղտորէ
զմիտս
եւ
զզգայարանս
մարմնոյ։
92
Իսկ
եթէ
զհոգեւորսն
խորհի
ի
սրբութիւն
ի
Սրբոյ
Հոգւոյն
ազդեցութենէ,
եւ
զհոգեւոր
վարուցն
խորհի
եւ
ջանայ
ի
կատարումն
առաքինութեան,
վայելէ
ի
շնորհս
Հոգւոյն
զոր
անասելի
է
եւ
անլսելի.
վասն
զի
հոգեւոր
է
եւ
մտաւոր,
եւ
նա
միայն
գիտէ`
որում
ազդին։
93
Եւ
որ
գիտաց
մերձենալ
ի
շնորհս
յիշատակաւ
սրբութեան
եւ
անմեկնելի
լինել
յանուշութեան
վայելիցն,
եւ
ի
նորա
գեղն
ցանկ
պշնուլ,
լուսաւորեալ
խորհրդովք
մերժել
զչարին
յարձակումն
մթագին
խորհրդոցն։
94
Կանխել
յաղաւթս
ի
խնդրուածս
ջերմեռանդ
արտասուաւք
եւ
պինդ
պահովք
ամրացեալ,
ունել
զդրունս
ողորմութեան։
95
Եւ
հանցէ
եւ
բարձրացուսցէ
ի
վերոյ
քան
զամենայն
երկրաւորացս
շարժմունս
եւ
ազդմունս,
եւ
առնուլ
զհաստատութիւն
հոգեւոր
աւգտութեանցն
որ
ըստ
հաճոյից
Աստուծոյ։
96
Յորդորի
ըստ
առաքելոյ
բանի
ի
վեր
նայել,
զվերինսն
խորհել`
ուր
Քրիստոս
նստի
ընդ
աջմէ
Հաւր.
Զի
մեռարուք,
ասէ,
զմեղացն
մահ,
եւ
կեանքն
ձեր
ծածկեալ
են
ընդ
Քրիստոսիւ
յԱստուած
։
97
Զի
զամենայն
զհոգս
երկրաւորս
ի
բաց
ընկեցեալ
որ
խափան
է
հոգեւոր
եւ
երկնային
կոչմանն.
որպէս
մշակք
առ
գործն
եւ
զինաւորք
առ
պատերազմ
զինեալք,
այսպէս
եւ
մեզ
ի
պատերազմ
առաքինութեան
հանդիսանալ
միշտ
եւ
արիանալ.
զի
կարասցուք
հարկանել
զգունդս
չարեացն,
զցանկութիւնն
եւ
զամբարտաւանութիւնն
եւ
զագահութիւն,
եւ
որ
ընդ
նոքաւք
են
արկածք
վնասուց
յազդմանէ
չարին։
98
Զի
նմանեալք
հաւատարիմ
ծառային`
մտցուք
յուրախութիւն
Տեառն
ընդունել
զերանութիւնսն
ի
Քրիստոս,
որ
կեանքն
է
հաւատացելոց։
99
Զի
ոչ
լուսով
նորա
գնայ
յայրատն
եւ
ստահակն,
զի
ոչ
գնայ
ընդ
ճանապարհն
արդարոց
որ
տանի
ի
կեանսն.
զի
ոչ
առնու
ի
սիրտ
զխրատս
իմաստնոց
եւ
զաստուածային
գրոց.
այլ
որպէս
թակարդ
զհողմս
անցուցանէ
զխրատն։
100
Եւ
յաղագս
այսորիկ
ասէ
Տէրն
ոչ
տալ
զսրբութիւն
շանց,
եւ
արկանել
զմարգարիտն
առաջի
։
101
Զի
մարդ
բարի,
ասէ,
ի
բարի
գանձուց
սրտէ
հանէ
զբարին.
եւ
մարդ
չար
զչարն
ի
վեր
։
102
Զի
անձնիշխանական
կամքն
շարժէ
յոր
եւ
կամի,
եթէ
ի
լաւն
եւ
եթէ
ի
վատթարն։
103
Եւ
վասն
այսորիկ
ասէ
առաքեալ.
Յառնէ
ամբարշտէ
յետ
երից
խրատուց
։
104
Եւ
Դաւիթ
ոչ
տայ
թոյլ
մեղաւորին
պատմել
զաւրէնսն.
որ
ատեաց
զխրատս
եւ
յետս
ընկեաց
զիրաւունսն
որ
յԱստուծոյ
եդան։
105
Յանդիմանէ
խստագոյնս`
որ
զաւրէնսն
ասեն
եւ
ոչ
առնեն,
եւ
լսեն
եւ
։
106
Զի
ամենայն
գիրք
ի
խրատ
են
եւ
յանդիմանութիւն,
որ
քարոզեն
զփրկութիւն
որք
հաւատով
ամբարեն
յանձինս։
107
Զի
որպէս
ի
մարտուցելոցն
ի
պատերազմունս
դժուարինս
յաղթեալք
խնդան
ոչ
սակաւուք,
եւ
եւս
առաւել
մարտի
յաղթութիւնք
հոգեւորացն
է
խնդումն։
108
Զի
եւ
մեծատունք
եւ
աղքատք
յանձնիշխան
կամսն
ունին
առ
բարիսն
շարժումն
եւ
առ
չարն։
109
Զի
աղքատն
լի
է
փառաւք
մեծացեալ,
որ
անմեղութեամբ
եւ
ամենայն
առաքինութեամբ
է
յարդարեալ։
110
Նոյնպէս
եւ
մեծատունքն
եւ
ամբիծքն
եւ
անարատքն
որք
զտառապեալս
լցուցանեն.
զի
զանմեղս
աղքատութիւնն
որպէս
բով
զոսկի
սրբէ
ի
յաղտոյ,
եւ
ի
պատիւ
փառացն
Աստուծոյ
բարձրացուցանէ
երկնից
մեծութեամբն։
111
Այսպէս
համբերութիւնք
եւ
ժուժկալութիւնք
որ
անտրտունջ
ունին
զաղքատութիւնն`
մեծանան։
112
Սոյնպէս
մեծատունք
որ
գթով
խնամեն
եւ
դարմանեն
զկարաւտեալսն,
նոքա
զանմահութիւն
եւ
զփառս
եւ
զպատիւ
ժառանգեն,
որ
անանցանելին
է։
113
Ապա
եթէ
զաղքատութիւնն
ոք
անիրաւութեամբ
ունի,
եւ
անխտիր
յանառակութիւն,
ի
շնութիւն,
ի
գողութիւն,
ի
չարութիւն,
ի
ստութիւն,
յամենայն
գործս
չարս,
նոքա
ընկալցին
զպատիժս
յերկրի,
եւ
անդ
զանզերծ
պատուհասն։
114
Եւ
մեծատունք
որ
արգելուն
զկարաւտելոց
զպէտս,
եւ
ի
շռայլութեան
եւ
յարբեցութեան
կեան,
եկեսցէ,
ասէ
Տէրն,
մահ`
յորում
ոչ
գիտեն,
եւ
ընդ
մէջն
կտրիցէ
ի
կենաց,
եւ
զմասն
նորա
ընդ
անհաւատս
դիցէ
յանշէջ
հուր
գեհենին.
զի
էր
յանառակութեան,
եւ
զտուեալն
յԱստուծոյ
մեծութիւն`
ոչ
իրաւապէս
բաշխեաց
։
115
Զի
երկաքանչիւրոցն
են
իրաւունք,
ըստ
բարեացն
գործոց
միանգամայն
եւ
անիրաւաց`
ի
դատաւորէն։
116
Սոյնպէս
եւ
առողջութիւնն
ունի
զշահս
եւ
զվնասս.
զի
առողջն
մարմնով`
որ
կայցէ
ի
հոգեւոր
առողջութեանն,
ժրացեալ
ի
բարեպաշտութեան
ջանս,
ընդունի
զաշխատութեանն
զհատուցումն
զհանգիստն
անանց.
ապա
եթէ
ծուլութեամբ
ի
վնասս,
զանհանգիստն
ընդունի
զպատիժս
անդ։
117
Սոյնպէս
եւ
հիւանդն
մարմնով
եւ
առողջ
հոգւով
կայցէ
ի
համբերութեան
ի
գոհութեան
Աստուծոյ,
եւ
մաքրեալ
յամենայն
սխալանաց.
եւ
յուսացեալ
յԱստուած
եւ
նմա
հաւատայ
զշահ
անձին`
զմահ
եւ
զկեանս,
ընդունի
զաւրհնութիւն
յԱստուծոյ
եւ
զկատարեալ
առողջութիւն.
ուստի
մերժեալ
են
ցաւք
եւ
տրտմութիւնք
եւ
հեծութիւնք.
ապա
եթէ
ոչ,
եւ
սա
ընդունի
ըստ
արժանեացն
զհատուցումն։
118
Սոյնպէս
եւ
իշխանքն
որ
ունին
զվերակացութիւն
աշխարհի,
երկուցունց
հոգասցի.
զԱստուած
ունել
ի
մտի
եւ
ոչ
թողուլ
ի
մտաց
զկամս
նորա,
եւ
անձինն
սրբութիւն
եւ
ամբծութիւն
եւ
զամենայն
արդարութիւն
եւ
զուղղութիւնս`
եւ
զիրաւունս
առ
ամենեսեան
ցուցանել։
119
Եւ
որք
ընդ
իշխանութեամբ
են,
ի
մտերմութեան
կեալ.
Զի
ոչ
ուստեք
է,
ասէ,
իշխանութիւն
բաց
յԱստուծոյ.
եւ
որք
են`
յԱստուծոյ
։
120
Եւ
իւրաքանչիւր
ոք
զիւր
վարձս
առցէ
յարդար
դատաւորէն,
իշխանք
եւ
որք
ընդ
իշխանութեամբ
են.
զի
ամենեցունց
մի
է
Տէր
արդար`
որ
ըստ
արժանեացն
պատժէ
եւ
փառաւորէ
յորժամ
գայ
փառաւք
Հաւր
ի
դատել
զերկիր։
121
Զի
որ
արդարք
են
եւ
լլկին,
անդ
բազմապատիկ
ընդունին
զհատուցումն
բարեաց
յարդար
դատաւորէն։
122
Իսկ
որ
մեղաւորք
են
եւ
լլկին,
զպարտիս
մեղաց
իւրեանց
հատուցանեն.
որ
արհամարհեցին
զբանն
Աստուծոյ
եւ
ոչ
ապաշխարեցին.
զի
ամենայնի
լինիցի
հատուցումն
խորհրդոց
եւ
բանից
եւ
գործոց
երկրաւորացս։
123
Զի
զաւրաւորաց
եւ
տկարաց
եւ
ամենեցուն
իսկ
կայ
յանդիման
լինել
առաջի
բեմին
Քրիստոսի.
որոց
բարիս
գործեալ
իցէ,
զկեանսն
յաւիտենից.
իսկ
որ
ապստամբք
են
ի
ճշմարտութենէ
եւ
գործեցին
զչար,
անվախճան
տանջանքն
կան
մնան։
124
Սոյնպէս
վերակացութիւնք
եւ
որք
ընդ
վերակացութեամբն
են`
ունին
զշահս
եւ
զվնասս։
125
Զի
որ
զվերակացութիւնն
ունի,
եւ
զինքն
Աստուծոյ
հրամանացն
տուեալ
է
ի
հնազանդութիւն
յերեւելիս
եւ
յաներեւոյթս,
սուրբ
եւ
անարատս,
եւ
առաջնորդ
զԱստուած
ունել
ի
խորհուրդս
միամիտս,
եւ
զինքն
արբանեակ
Տեառն
կազմեաց,
այնպիսիքն
առաջնորդեալ
յամենայն
արդարութիւնս,
զանվախճան
վերակացութիւնն
առնուն
ընդ
սերովբէս
եւ
ընդ
քերովբէս
եւ
ընդ
երկնային
զինուորութիւնսն
սպասաւորս
Աստուծոյ։
126
Զի
առաքեալք
եւ
մարգարէք
եւ
քահանայք
սուրբք
առին
իշխանութիւն
ի
Տեառնէ,
եւ
եղեն
ճշմարտութեանն
վերակացուք։
127
Եւ
զոր
կապեցին
յերկրի,
եղիցին
կապեալ
յերկինս.
եւ
զոր
արձակեցին
յերկրի,
եղիցին
արձակեալ
յերկինս։
128
Սոյնպէս
եւ
ամենայն
սրբոց
տուան
շնորհքս
այս
ի
։
129
Իսկ
եթէ
առեալ
զվերակացութիւն`
յզփասցի
եւ
ծուլասցի
հպարտացեալ
իշխանական
ճոխութեամբն,
եւ
ըստ
կամաց
իւրոց
վարէ
զառաջնորդութիւնն
եւ
ոչ
ի
կամս
Աստուծոյ,
եւ
երկբայեսցի
յուսոյն
որ
ի
Քրիստոս,
անկցի
ի
փորձանս,
եւ
առանց
բժշկութեան
է
նորա
բեկումն։
130
Այսպէս
եղեւ
դժնդակ
բարուք
սատանայ,
եւ
խոտորեալ
ի
Տեառնէ
անկաւ
ի
բարձրութենէն
եւ
ի
լուսաւոր
կարգացն,
եւ
առանց
բժշկութեան
է
բեկումն
նորա։
131
Տեսանէի,
ասէ
Տէրն,
զսատանայ
անկեալ
զառաջնորդն
դիւաց
հանդերձ
իւր
հաւանելովքն,
եւ
եղեւ
կոխան
սրբոց
եւ
առաքինեաց։
132
Որք
առին
հրաման
ի
Տեառնէ
լուծանել
զնորա
թոյնսն
որպէս
աւձից
եւ
քարբից,
եւ
ոչ
կարեն
մեղանչել։
133
Իսկ
հաւանեալքն
նորա
կամացն
եւ
ապստամբեալք
ի
ճշմարտութենէն
զնոյն
պատիժս
կրեսցեն։
134
Զի
ի
ձեռն
իշխանաց
արդարոց
եւ
առաջնորդաց
սրբոց
է
շինութիւն
աշխարհի
եւ
եկեղեցւոյ
Աստուծոյ
հաստատութիւն
ի
բարի
կամս.
զի
նոքաւք
զաւրանայ
իրաւունք
յերկրի
եւ
մեծարի
սրբութիւն։
135
Որք
եւ
ընդունին
զհատուցումն
բարի
ըստ
բարեաց
գործոց.
համանգամայն
եւ
չարեացն
որք
ոչ
կամեցան
գնալ
յաւրէնս
Տեառն։
136
Եւ
իմաստութիւն
ի
դիմացն
երեւի,
որք
ըստ
Աստուծոյ
վարին
եւ
որք
ոչ
ըստ
Աստուծոյ։
137
Զի
որ
իմաստութեամբն
տիրէ,
եւ
խորհի
յաւրէնս
Տեառն
ի
տուէ
եւ
ի
գիշերի,
եւ
ամենեցուն
լինի
առիթ
փրկութեան,
այն
է
վերին
իմաստութիւնն
սուրբ
եւ
խաղաղարար,
լի
բարեաւք
եւ
պտղովք
։
138
Իսկ
խորամանկն
նմանեալ
է
բանսարկուին`
լի
անիրաւութեամբ
եւ
դժնդակութեամբ
եւ
նախանձու
շոգմոգք,
չարախաւսք,
աստուածատեացք,
գտիչ
են
եւ
նորոգիչ .
որք
տայցեն
վրէժս
ի
հուր
գեհենին`
որ
պատրաստեալ
է
սատանայի
եւ
որսացելոցն
ի
նմանէ
ի
նորա
կամսն։
139
Զի
դիւրագոյն
է
որք
ընդ
իշխանութեամբն
են`
կատարել
զառաքինութիւն,
քան
կամակար
իշխանութեամբն.
Զի
որում
շատն
տուաւ,
ասէ,
շատ
։
140
Զի
որք
կարգաւորք
են
ի
վարս
իւրեանց
ի
հնազանդութեան
արբանեկութեանն
վկայութեամբ
Սուրբ
Գրոց,
սոքա
երանեսցին։
141
Զի
անդադաղ
վաստակք
ի
պէտս
կարաւտելոցն
բաւական
լիցին
միշտ.
եւ
ի
մտերմութեան
կացեալ
եւ
յանարատ
սրբութեան`
ոչ
իւիք
դրդեալ
ի
հակառակացն
որք
ընդդէմ
են
բարեացն
գործոց.
եւ
ազատեալք
ի
ծառայութենէ
մեղաց,
եւ
արբանեակք
սրբութեան
եւ
արդարութեան
վարուցն
միշտ
լիեալ,
աստ
զյիշատակ
գովութեան
թողցեն,
եւ
անդ
զփառս
եւ
յաւիտենականս
առցեն,
որ
ոչ
անցանեն։
142
Զի
կամք
է
Բարերարին
ամենեցուն
լինել
բարերար
եւ
ժառանգորդ
անսպառ
բարեացն,
որ
յուսացելոցն
է։
143
Աղբիւր
է
Աստուած
ամենայն
բարեաց,
որ
արբուցանէ
զհաւատացեալս
ըստ
իւրաքանչիւր
բարւոյ
ցանկութեան
սուրբ
շնորհաւք։
144
Եւ
կեանք
է
կենդանարար
եւ
մշտնջենաւոր,
որ
զկենդանութիւն
տայ
ամենայն
արարածոց
իւրոց։
145
Եւ
բարերար
է
առ
ամենեսեան,
որ
պարգեւաւք
իւրովք
շնորհէ
զքաւութիւն
որք
դառնան
ի
չարէն։
146
Եւ
այս
է,
որ
լուսաւոր
առնէ
զամենայն
մարդ
որ
կամի
ի
խաւարային
մեղացն
զերծանել
ի
սուրբ
լոյսն։
147
Եւ
ճշմարտութեանն
մաւտ
է,
որք
նախաշաւիղ
ճանապարհորդեն
սրբութեամբ
ի
ճշմարիտ
բարիսն։
148
Եւ
ի
նմանէ
ումեք
ի
բացէ
լինել
չիք,
ոչ
վերնոց
եւ
ոչ
ներքնոց.
զի
զամենայն
արարածս
ընդ
ինքեամբ
ունի
ամենակարող
զաւրութեամբն
իւրով`
զերկնայինսն
եւ
զերկրայինս։
149
Եւ
գիտէ
զխորհուրդս
մարդկան
եւ
ի
միտ
առնու
զամենայն
գործս
նոցա
եւ
ըստ
արժանեացն
հատուցանէ։
150
Զի
ես
եմ,
ասէ,
Աստուած.
եւ
չիք
այլ
ոք.
որ
սպանանեմ
զմեղաւորս,
եւ
կեցուցանեմ .
եւ
ոչ
ոք
է,
որ
հանէ
ի
նմանէ
զարարածս
իւր։
151
Եւ
է
զոր
խրատէ
վտանգաւոր
պատուհասիւք,
որ
ապիրատ
վարուք
ընթանան.
եւ
է
զոր
շնորհաւք
յորդորէ
ի
լաւն
եւ
յառաւել
փառաց
ժառանգութիւնն,
որք
հաւատով
եւ
երկիւղիւ
եւ
սուրբ
սիրով
մերձենան
առ
Աստուածութիւնն.
եւ
սրբեալ
ի
մեղաց
շնորհաւք
երախտեացն
նորա
ծանիցուք
զպարգեւատուն
բարեաց։
152
Կոչեաց
զհաւատացեալս
իւր
ժողովուրդ.
զի
խնդրեսցուք
զողորմութիւն
ի
նմանէ
եւ
արասցուք
զկամս
նորա։
153
Կոչեաց
զմեզ
ծառայս.
զի
մտերիմ
եւ
սուրբ
սիրով
եւ
սուրբ
վարուք
կատարեսցուք
զկամս
նորա։
154
Կոչեաց
զմեզ
եւ
որդիս.
զի
եւ
ի
հայրենական
խնամսն
վայելիցեմք
եւ
յորդէգրութենէն
մի՛
արտաքս
ելցուք
անսուրբ
վարուք։
155
Զի
սուրբ
է
Տէր
եւ
ի
սուրբս
բնակեալ
է.
զի
եղբարս
իւր
անուանէ
զսուրբս.
ասէ.
Պատմեցից
զանուն
քո
եղբարց
իմոց,
ի
մէջ
եկեղեցեաց
աւրհնեցից
զքեզ,
։
156
Եւ
դարձեալ
ասէ.
Յորժամ
բարձրացայց,
զամենեսեան
ձգեցից
առ
։
157
Զի
եկն
Որդին
Աստուծոյ
փրկել
զազգս
մարդկան,
եւ
ուրախ
արար
զհաւատացեալս
իւր,
զի
նովաւ
եղեաք
եւ
նովաւ
փրկեցաք,
եւ
առ
նա
երթիցուք`
որ
հրաւիրեացն
զմեզ
եւ
կոչեաց
յիւր
արքայութիւնն
եւ
ի
փառսն,
յանեղծ
եւ
յանվախճան
եւ
յանպատում
կեանսն.
զոմանս
ինքեամբ
եւ
զոմանս
ի
ձեռս
առաքելոց
եւ
մարգարէից
եւ
հոգեւոր
վարդապետաւք.
զի
զամենեցուն
կամի
զկեալն
եւ
ժառանգորդս
լինել
կենացն
անվախճանից
ի
փառս
Ամենասուրբ
Երրորդութեանն
այժմ
եւ
միշտ
եւ
յաւիտեանս
յաւիտենից.
ամէն։