Յաճախապատում ճառք

Ի
ԵՐԱՆԵԼՈՅՆ ՍՐԲՈՅՆ ԳՐԻԳՈՐԻ ԱՌԱՋՆՈՐԴՈՒԹԻՒՆ ԱՄԵՆԱՐՈՒԵՍՏ ԽՐԱՏՈՒ ՀԱՆԳԱՄԱՆՔ ԳԻՏՈՒԹԵԱՆ ԵՒ ԻՄԱՍՏԻՑ
       1  Որպիսի գոհութիւն եւ աւրհնութիւն եւ փառս տալ արժան է Ամենակալ Տէրութեանն ամենառատ բարերարութեանն. որ ոչ թողու ի խնամակալ սիրոյն իւրոյ, այլ յանձանձէ եւ աղբիւրաբար բաշխէ զշնորհս յարարածս իւր։ 2  Նախ զի իշխան կացոյց եւ տէր ի վերայ երկրի, որ ընդ իշխանութեամբ են վերնոցն. զի ծանիցուք զնորա խնամս արարչական սիրոյն, եւ աշակերտեալ նորա պատուիրանին` կատարեսցուք զարդարութիւնսն ամենայն, եւ առցուք զհատուցումն բարի ի ժամանակի այցելութեան. եւ ըստ ժամանակի` անապականութեան վարուցն հետեւող լինել։
       3  Որպէս ի սկզբանէ նախաստեղծին կեանքն յարդարեցան ի Տեառնէ անմեղութեամբ, զայն սուրբ սէրն հաստատել ի մեզ։ 4  Որպէս եւ Քրիստոս սիրեաց զմեզ, եւ զանձն իւր մատոյց պատարագ ի հոտ անուշից ։ 5  Որ բարկացուցաք զԱրարիչն, զի ոչ պահեցաք զպատուիրանս նորա։ 6  Զխնամս սիրոյն իւրոյ ոչ որպէս առ երախտաւորս եցոյց, այլ յապախտաւորս որպէս Աստուծոյ վայել է։ 7  Զի զբարիսն զոր եցոյց մեզ Աստուած, ոչ ըստ մերում արժանաւորութեան, այլ յաղթեալ յարարչական սուրբ եւ անբիծ սիրոյն` դարձաւ յողորմութիւն։ 8  Որ եւ ոչ իսկ փոխարէնս խնդրէ ի մէնջ փոխանակ երախտեացն. այլ կամի` զի կեցցուք արդարասէր, եւ ժառանգորդք լիցուք երկնից արքայութեանն։
       9  Զի նա է յոյս եւ կեանք մեր եւ աղբիւր բարեաց։ 10  Զի ոչ խնդրէ աղբիւր ջուր, եւ ոչ արեգակն լոյս. այսպէս եւ Աստուած տուող է բարեաց եւ ոչ առող ինչ յաղագս մեծի բարերարութեանն իւրոյ եւ անկարաւտ լիութեանն։ 11  Այլ որ առ միմեանս լինին երախտիք, զայն իւր համարի, եւ ինքն առնէ զփոխարէնս յերկրի եւ յերկինս որ կան եւ մնան։ 12  Զի միմեանց բարի առնել, փոխարէնս ի նմանէ առաքին երեւելիք եւ աներեւոյթք։ 13  Զի որպէս արիւնն Աբելի առ Աստուած բողոքեաց, որ սպանաւ ի Կայենէ եւ պատժի ի Տեառնէ սոյնպէս բարի բողոք զԱստուած ի բարի խնամս շարժէ բարեգործաց։ 14  Զի որք ոչ խնդրեն զվրէժս ի զրկողաց, ինքն առնու վրէժս ըստ արդար դատաստանին . զի ըստ արժանեացն է հատուցումն առ բարեգործսն եւ առ չարսն։
       15  Եւ Աստուծոյ նմանել այս է, որ ապերախտին երախտաւոր լինի, զկորուսեալսն խնդրելով, զգտեալսն պահել իւրով աշխատութեամբ եւ ջանիւ։ 16  Նմանել Որդւոյն Աստուծոյ, որ ետ զանձն իւր ի մահ վասն մեր, եւ կամաւոր չարչարանաւքն ազատեաց ի ծառայութենէ մեղաց, եւ բարեաց կենաց եւ աւետեաց զմեզ հրաւիրեաց, եւ Հոգւոյն Սրբոյ ընդունելութեան արժանի արար։ 17  Եւ զամենակալ Հաւրն զանհամեմատ զերանութիւնսն խոստացաւ, զի միասնական Երրորդութեանն միշտ հանցուք աւրհնութիւնս, որ հանապազ ի բաց ունի զդրունս փրկութեան կենաց հաւատացելոց, եւ ապաւէն ամենեցուն որ կարդան առ Նա։ 18  Եւ աշակերտեալ առաջնորդական բանին` գործակից լինել բարերար կամացն, եւ խորհել զբարին եւ առնել, եւ լնուլ զհաճոյս Արարչին ի խնամս մերձաւորաց եւ հեռաւորաց։ 19  Զի զփոխարէնսն առցեն զբարեացն ըստ անմեղութեան սուրբ սիրովն. եւ ի նոյնս յառաջանալ ի լաւսն, եւ պատերազմել ընդդէմ մեղացն առաքինութեան հանդիսիւք. եւ ի բոլոր սրտէ ապաւինեալք ի խնամս մարդասիրութեանն, եւ խլել զամենայն բոյսս անաւրէնութեան ի մտաց եւ ի զգայութեանց հանդերձ ամենայն աղտեղի եւ չար ախտիւք։ 20  Եւ ի բաց բառնալ զհպարտութիւն ի միջոյ, զագահութիւն, զխորամանկութիւն, զբարկութիւն, զոխակալութիւն, զնենգութիւն, զստութիւն, զերդմնահարութիւն, զնախանձ, զորովայնամոլութիւն արբշռաց։
       21  Զայսոսիկ վնասակարութիւնս եւ որ սոցին նման են դժնդակութիւնք մեղաց` սպառնալեաւք յաւիտենական տանջանացն արտաքս հանել, եւ տնկել զբարեացն տունկսն ի միտս եւ ի վարս հանդերձ յարմարական առաքինութեամբքն եւ անարատ սրբութեամբ եւ ճշմարիտ հաւատով, խրախուսեալ յԱստուած յուսով աւետեացն խոստմամբք. զազատութեան արհաւատչեայ աստ առեալ, եւ հրաւիրեալ ի պատրաստեալ արքայութիւնն երկնից ի յոյսն կենդանեաց, ի բարութիւնսն անվախճան երանութեանցն, որ ոչ մտաւք իմանալի է եւ ոչ բանիւ ճառելի, որ անդէն երանութիւնքն։
       22  Զի որպէս մանկունք որ յորովայնի մարցն լինին յապաժոյժ, եւ ի խաւարի թաղեալ. եւ ոչ գիտեն զերկրիս վայելչութիւն, զարեգական պայծառութիւն, եւ զլուսնի եւ զաստեղաց եւ զժամանակաց եւ զամսոց շրջագայութիւն, եւ զբուսոց եւ զտնկոց պտղաբերութիւն, եւ ի վայելս կենդանեաց եւ որ այլ եւս անասնոց նախիրք եւ գազանաց եւ թռչնոց որ ի կերակուր եւ որք ի հնազանդութիւն են անկեալ, որք ի ցամաքի եւ որք ի ջուրս են ղուղակք` որ պատրաստեալ որոգայթիւք ըմբռնին յորսողաց, եւ որ այլ եւս իցեն վայելչութիւնք եւ պայծառութիւնք հանդերձից, եւ ոսկւոյ եւ արծաթոյ եւ ականց պատուականաց` որ ի զարդ մարդկան գործեցաւ եւ ի փառս թագաւորաց` յորս ուրախանան աշխարհասէրք, արդ որպէս ոչ գիտել մանկանցն զայս կեանս եւ ոչ նման է յորովայնի կենացն, սոյնպէս եւ ոչ մեզ իմանալ զհանդերձեալ կեանսն. եւ ոչ համեմատի այս լոյս եւ կեանք առ այնր կեանք եւ լուսաւորութիւն փառաց ամենազաւր տէրութեանն, զոր ակն ոչ ետես եւ ունկն ոչ լուաւ եւ ի սիրտ մարդոյ ոչ անկաւ զոր պատրաստեաց Աստուած սիրելեաց իւրոց զանվախճան երանութիւնսն ի Քրիստոս Յիսուս։
       23  Նա եւ ոչ որ յաշխարհիս են նեղութիւնք եւ վիշտք եւ չարչարանք եւ տանջանք հրով եւ ջրով որպէս Սոդոմայն եւ ջրհեղեղին, ոչ համեմատեն անշէջ հրոյն եւ յաւիտենական տանջանացն, որ պատրաստեալ է ամբարշտաց եւ մեղաւորաց։ 24  Զի Աստուած զմիտս եւ զզգայարանս գործի կենաց ստեղծեալ ամէնիմաստ կամաւք ի սրբութիւն, ի ճշմարտութիւն, յամենայն բարեգործութիւնս. եւ շահիւք բարեացն լցուսցէ զանձն իւր եւ զայլս, եւ ուրախ արասցէ զՏէրն. զի ի բերանոյն քարոզեսցի ճշմարտութիւն հաւատոց եւ անբիծ վարուց։ 25  Զի արթուն եւ զուարթուն պահեսցէ զինքն եւ զամենեսին զհաւանեալսն յողջախոհութիւն. եւ ահիւ եւ սուրբ սիրով կալ ի հնազանդութիւն հոգեւոր աւրինացն, որ ատել տայ զչարն եւ սիրել զբարին, որ քաղցր եւ անոյշ բարեաւք լի է. եւ գովիչք գոհութիւնքն ի վեր ելանեն առ Աստուած, եւ պատրաստեն զերանութիւնսն արքայութեան երկնից։ 26  Զի հաճոյացան Աստուծոյ ի նեղութեան եւ յանդորրու. եւ անքակ մնացին ի սիրոյ նորա ճշմարտեալ հաւատով, խաղաղասէր եւ բարեսէր առ ամենեսեան. մեկնեալ յամենայն իրաց չարեաց, յերեւելեաց եւ յաներեւութից սխալանաց։ 27  Զի Ես եմ, ասէ, Աստուած որ ատեմ զանիրաւութիւն եւ սիրեմ զարդարութիւն ։ 28  Եւ ի յայսմ երեւին սիրելիք Աստուծոյ եւ ընտանիք հաւատոց, զի զնոյն սէր ունիցիմք առ սրբութիւն եւ արդարութիւնսն ամենայն միշտ։ 29  Եւ դարձեալ զատելութիւն առ զազիր ցանկութիւնս եւ առ ամենայն մեղս։ 30  Զի գրեալ է` ասէ. Զմեղս ատեցի եւ անարգեցի եւ զաւրէնս քո սիրեցի ։
       31  Զի այնպիսիքն են բերան Աստուծոյ, որ դարմանաւք կենդանարար խրատուն լի է, եւ որպէս յաղբերէ բղխէ զկենացն խրատս։ 32  Զի ամենայն որ կարդասցէ զանուն Տեառն` կեցցէ, որ զյոյսն յարդարէ ի Քրիստոս Յիսուս։ 33  Իսկ որ ապիրատս խաւսին առ ի կորուստ բազմաց խորամանկութեան, այլանդակութեան, պատրանաց եւ պէսպէս վնասակարութեանց, որ վրիպեցուցանեն զտգէտս ի ճշմարտութեան աւանդիցն, որ տայցեն վրէժս վասն կորստեան անիրաւելոցն ըստ արդար դատաւորութեանն Աստուծոյ. որ ժառանգորդ լինին անշէջ հրոյն եւ յաւիտենից տանջանացն։
       34  Եւ աչքն, որ ճշմարտութեամբ զտեսութիւն ունին, առաջնորդութեամբ իմանալեաւքն անվրէպ զգուշանալ ի վնասակարացն. ամենայն անդամոցն անարատ եւ սուրբ եւ անբիծ զտեսութիւնն հրահանգել յԱստուած։ 35  Զի ճրագ մարմնոյ ակն է ` ասէ Տէրն։ 36  Զի որոյ աչքն լուսաւոր են, ամենայն մարմինն լուսաւոր եղիցի. որ չունի մասն խաւարի զմեղացն իրս, այլ լուսաւորեալ կացցէ ի լոյսն Աստուծոյ։ 37  Ապա եթէ խաւարեալ է ի նշողիցն լուսոյն ի ցանկական աղտեղութիւնս եւ յամենայն աշխարհասէր պատրանս երեւելեացս ամենաչար, որ շլացուցանէ ի ճշմարիտ տեսութենէ, եւ ի մեղացն որպէս բիժ զակամբ եկեալ` ոչ թողացուցանել տայ զպատշաճն` այլ զխաւար չարին, նոքա են որ ժառանգորդ լինին խաւարին արտաքին, ուր լալ աչաց եւ կուրութիւն յանշէջ հուր գեհենին։ 38  Զի երկաքանչիւրոցն է հատուցումն, ճշմարտասէր տեսողացն եւ ցանկասէր վատթարատեսացն։
       39  Եւ լսելիք, որ բանայ զդրունս ունկնդրութեան ճշմարիտ քարոզութեան, եւ ընդունակ առնէ կենդանարար բանին զմիտս եւ զգայարանս ամենայն հաւատոց եւ ամենայն ճշմարտութեան Աստուծոյ պատուիրանին յերեւելիս եւ յաներեւոյթս, ընդ նոյն լսելիս մտանեն բարբառք աւետեացն. Եկայք մտէք, ասէ, յուրախութիւն Տեառն, եւ վայելեցէք զբարիսն զանճառս եւ անվախճան, որ ի սակաւուդ հաւատարիմ երեւեցայք յերկրի ։ 40  Իսկ որ խնու զականջսն առ ճշմարտութիւն Աւետարանին, եւ մուտ առնեն կորստեան բարբառոյ եւ ամենապատիր վնասակարաց, եւ առնեն զմիտսն բոյնս իժից եւ քարբից` զի մի՛ առցեն զկենաց դեղ զգայութեանցն ի դեղատուէ աստուածային բանիցն , լսելոց են զբաւթ եւ զգոյժ ահաւոր սպառնալեաւք ի Տեառնէ. Երթայք յինէն անիծեալք ի հուրն յաւիտենից, որ պատրաստեալ է սատանայի եւ հրեշտակաց նորա յաւուրն այցելութեան ։
       41  Եւ հոտոտելիք հոտոցն են զգայութիւնք, որք որոշեն զանոյշ սրբոցն հոգւոցն զհոտ բուրման շնորհացն. որ սրբեալ են յամենայն գարշութեանց ախտից մարմնականաց, ըստ առաքելոյ. Հոտ անոյշ եմք Քրիստոսի ի մէջ փրկելոցն եւ ի մէջ կորուսելոցն. ոմանց հոտ ի մահուանէ ի մահ, եւ ոմանց ի կենդանութենէ ի կեանս. եւ առ այս ո՞վ իցէ բաւական ։ 42  Որք որոշեն զլաւն ի վատթարէն` զհաւատոցն եւ զվարուցն ամբծութիւն, որք վայելեն յանոյշ բարիսն։ 43  Իսկ որ զհոտս անսրբութեան եւ զամբարշտութեան ոչ որոշեն եւ զաշխարհական ցանկութեանց` որ լին է ժահահոտութեամբ եւ անառակ եւ անխտիր շարժմամբք, հրաժարեալ ի շնորհալից հոտոցն, առնլոց են այնպիսիքն զհոտ ժախից հարուածոցն անքուն որդանցն եւ կիզման հրոյն. եւ գրաւին ի ներքս յապաժոյժ տանջանսն ի հաշումն եւ ի մաշումն հոգւոց եւ մարմնոց։
       44  Եւ ձեռք ի խնամս տեսչութեան գործաւորութեան առ ի պտղաբերութիւն յարդարեսցին միշտ, եւ գլորելոյն եւ կարաւտելոյն աւգնական եւ ձեռնտու լինել ըստ ամենայն պիտոյից, եւ ի գործ Աստուծոյ ոչ դանդաղանաւք. զի զանձին պէտս ինչ իրաց եւ զմերձաւորաց եւ զհեռաւորաց ստուգապէս ներգործեսցէ ըստ շնորհելոյ նմա ի Տեառնէ աջողութիւն։ 45  Այս ձեռք առնլոց են ի Տեառնէ զվճիռ ազատութեան, զմուրհակն որդեգրութեան, զպսակն անապական` որ փառաւք եւ պարծանաւք յաւրինեալ է ի ձեռաց Աստուծոյ։ 46  Իսկ ձեռք որ ըստ աղտեղի ցանկութեանց ի յամաւթոյսն շարամերձեալ ինքեան եւ կամ գործակցաց ախտասիրաց, եւ դարձեալ որ գողանայ, որ տանջեն եւ նեղեն եւ սպանանեն, այն ձեռք կապին հրեղէն կապանաւք եւ մատնին անվախճան տանջանացն անշէջ հրոյն, եւ ջնջին ի կենդանի գրոյն տախտակացն Քրիստոսի։
       47  Եւ ոտք, որ եղեն երիվար շինութեան եւ խաղաղութեան սուրբ վարուց եւ ճշմարիտ քարոզութեան առ ամենայն աւգուտս հոգեւորս ի հեռաւորս եւ ի մերձաւորս ի հաճութիւն կամաց տէրութեանն, եւ արհամարհեցին զաշխատութիւնս ոտից առ հանդէս վերին կոչմանն, այն ոտք ելանեն ի դրունս կենաց եւ մտանեն յաւթեւանս ուրախութեան հարսանեաց զարդուն վայելչութեան ընդ աջմէ մեծութեան յանանց ուրախութիւնսն։ 48  Իսկ որ զարտուղեցան ոտք յարդարութեան ճանապարհէն, եւ զրահետ եղեալ մոլորեցան ի չար անդր ի վնասակարսն ընթանալով, յանսրբութիւն, յաւազակութիւն, յապիրատութիւն, ի ստահակութիւն, անիրաւ յամենայն ճանապարհս գնալ որ տանի ի կորուստն յաւիտենից, այնպիսի ոտք մեկնեալ ի կենաց անտի առաքին ի վիհս դժոխոց, որ ոչ իցէ վախճան եւ կամ հանումն ի կապանաց տանջանացն լուծանել։
       49  Եւ իմաստք խելացն, որ բնակեալ է յղիղն որ ի գլուխն է, որ է ի վերայ ամենայն անդամոցն պսակ` եւ զգայութեանցն գործարան, շարժմանցն առաջնորդ, եւ տեսուչ եւ վարդապետ եւ հրամանատար ամենայն անդամոցն։ 50  Որ զթիւրեալ անդամսն ուղղէ, զվրիպեալսն հաստատէ, զանգէտսն իմաստնացուցանէ, զկարաւտեալսն լցուցանէ, ամենայն հնարիւք զգիւտս փրկութեան անձինն ստանալ եւ այլոց, եւ լինի տուն գանձուց հոգեւոր իմաստից մերձաւորաց եւ հեռաւորաց ըստ շնորհելոյն նմա ի Հոգւոյն Սրբոյ` որ աղբիւրն է ամենայն բարեաց եւ իմաստից, ուստի ծագէ լոյս գիտութեան եւ զամենայն մարմինս լուսաւորէ ըստ Քրիստոսի աւետարանութեանն սուրբ եւ բարի հանգամանացն, եւ լնու զամենայն անդամս երանութեամբք ըստ ճշմարտութեան բարերար կամացն, եւ առնու զթագ արքայութեանն որ ի Քրիստոս։ 51  Իսկ խելք` որ մոլորեցան ի ճշմարտութեան իմաստիցն, եւ անկան ի ցանկութիւնս ախտից եւ յամենայն վնասս անիրաւութեան անխնայ մեղացն, եւ փոխանակ կենաց մահու պատճառք եղեն անձանց եւ բազմաց, եւ նոքա կրեն սաստիկ պատուհաս. Կորիցեն, ասէ, մեղաւորք յերկրէ ի դժոխսն, եւ ամբարիշտք ոչ եւս գտցեն զհանգիստ ի չարաչար տանջանսն ։ 52  Զի այս է որք ի վտանգս անկանին, չար կորուստ է նոցա եւ մութ եւ խաւար ի չարաչար եւ դառն տանջանացն, եւ զլոյս ոչ տեսանեն, եւ ոչ զայլ ոք ի մխիթարութիւն առ տանջանսն։
       53  Իմանալի է եւ զսիրտն, որ ընդունարան է հոգւոյն շարժմանց. Զսիրտ սուրբ հաստատեա յիս Աստուած, եւ զհոգի ուղիղ յանձին նորոգելով ։ 54  Որ խնդութեամբ յուսոյն վերաստեղծու ի զգայութիւն առաքինասէր վարուց, եւ շարժէ զամենայն անդամսն ի վատթարացն ի լաւագոյնսն բարի խորհելով. առհաւատչեայ յուսովն առնուլ զազատութեանն զկտակ, եւ մտանել ի ժառանգութիւն արքայութեանն երկնից։ 55  Իսկ որ ի սրտէն բղխէ զգունդս չարութեան, որպէս ասաց Տէրն, զամենայն դժնդակացեալս ի սրտէն, զշնութիւն, զամբարտաւանութիւն, զբարկութիւն եւ զայլ ամենայն չարիսն, նոքա ելանեն ի խնամոց Բարերարին ի խաւարն արտաքին եւ ի կորուստն յաւիտենից. զոր ոչ բաւեմ ասել զայնքան աղէտս տանջանացն։
       56  Է իմանալ եւ ի փորոտին սրբութիւն ըստ ամենայնի. որով ներքին մարդն նորոգի աւր ըստ աւրէ , որպէս ասաց առաքեալ։ 57  Զի առժամայն թեթեւ նեղութեամբք զյաճախութիւն բարեացն գործէ յանձինս ի ցաւս եւ ի հարուածս փորոտեացն մի ըստ միոջէ` որք զանուանսն ունին, լեարդ եւ թոք եւ փայծաղն եւ աղիք եւ երիկամունք. այնպէս տնաւրինեալ, որպէս ի սկզբանն էին առանց սխալանաց։ 58  Եւ ամենայնիւ մեղուցեալ երեւելի մարմնով եւ աներեւոյթ հոգւով եւ ամենայն փորոտեաւքն, դարձեալ լինել բարի խորհրդոց ընդունարան։ 59  Զի ամաւթոյ անդամքն առաւել եւս պարկեշտութիւն ունին , ասէ առաքեալ. այսինքն զանարատ սրբութիւն եւ զամբիծ մաքրութիւն, մեռուցանելով զնա ճգնաւորական պարկեշտութեամբ, եւ զհուր ցանկութեանն հրով հոգւոյն եւ շնորհալից արտասուաւք շիջուցանել։
       60  Զի ամենայն անդամաւք եւ փորոտեաւք եւ հոգւով ի կամակար մտաց պարտաւորեալ` եւ արդարացաք ի ձեռն լուսաւոր աւազանին եւ վերստին ծննդեամբն շնորհաւքն Քրիստոսի։ 61  Որ ազատեաց զմեզ ի ծառայութենէ մեղաց յազատութիւն նորոգման իւրոյ. զգեցաւ զնոյն մարմին եւ զհոգի, եւ խառնեաց ընդ աստուածութիւնն իւր յաղագս անբաւ սիրոյն իւրոյ, եւ զամենայն կիրս մարդկայինս կրեաց բաց ի մեղաց. եւ զմեզ յորդորէ հայել յելս գնացից իւր, եւ նմանող լինել ճշմարտութեան սուրբ վարուցն մարմնաւորաց. զի եթէ կցորդեսցուք չարչարանացն` եւ փառացն հաղորդեսցուք ի սիրոյ նորա ։
       62 Եւ պատուիրան առաք սիրել զՆա, որպէս եւ Նայն սիրեաց զմեզ եւ ետ զանձն իւր փրկանս ընդ ամենեցուն։ 63  Զի յայս երկու պատուիրանս աւրէնք եւ մարգարէք կախեալ կան ասէ Տէրն. սիրելն զԱստուած եւ սիրել զընկերն ։ 64  Զի որ սիրէ զԱստուած, հեռի է յամենայն անիրաւութենէ յերեւելեաց եւ յաներեւութից, եւ մերձ յամենայն արդարութիւն եւ ի սրբութիւն. զի իշխանութիւն առեալ աստուածային սիրոյն` խափանէ զանիրաւ սէրս որ գերեն զմիտս եւ զգայարանս։ 65  Նմանապէս եւ որ զընկերն սիրէ նմանութեամբ Քրիստոսի սուրբ սիրոյն, որ եհեղ ի մարդիկ առատապէս։ 66  Զնոյն սէր, ասէ առաքեալ, յանձին ունել. համաշունչք եւ միախորհուրդք առ հաճոյս Աստուծոյ։ 67  Փախչել յանձնասիրութենէ պարտեաց, եւ խոնարհութեամբ առաւել համարել զընկերս քան զանձինս։ 68  Զի հոգեւոր եւ սուրբ առ Աստուած եւ առ ընկերս ճշմարտեալք, երկնայնոցն լիցուք ժառանգորդք։ 69  Որ զսերմն բարի սերմանեաց Քրիստոս, եւ թշնամին արդարութեան սատանայ` զորոմն անիրաւութեան. զոր Քրիստոս հրամայէ խլել ի ժամանակի եւ նիւթ հրոյ արկանել. եւ զբարի սերմանսն աճեցուցանել, որ բերէ պտուղ զհարիւրաւորսն եւ որ ըստ իւրաքանչիւրոցն է սերմն առաւել կամ պակաս սերմանեալ ։
       70  Եւ սատանայ ի սկզբանն ոչ թշնամի արարաւ, այլ յանձնիշխան կամացն եղեւ հակառակ բարւոյ. զի ըստ եբրայեցւոց բառիցն հակառակ թարգմանի։ 71  Որպէս եւ զՊետրոսէ լսեմք ի Տեառնէ. ասէ. Ե՛րթ յետս իմ, սատանայ. զի ոչ խորհիս զԱստուծոյսն, այլ զմարդկան ։ 72  Որ անգէտ էր փրկական չարչարանացն, եւ հակառակէր արգելուլ։ 73  Եւ ամենայն որ բարւոյ հակառակ կայ, սատանայ անուանի։
       74  Զի ամենայն արարածք ի Բարերարէն բարի ստեղծան. եւ ի կամակար մտացն եղեն չար դեւք։ 75  Զի զսատանայ անձնհաճ հպարտութիւնն իւր ընկեաց ի փառաց. նմանապէս եւ զմարդիկ որ զնոյնն ախտացան ի սատանայի խաբմանց` զաստուածութեանն զպատիւ խոստանայր, զի աստուածամարտ լիցին իբրեւ զինքն։ 76  Եւ Գաբրիէլ հրեշտակապետ էր, այլ աւետաւոր լինի առ կոյսն, զուրախ լեր բերկրեալն աւետարանելով եւ ազգի մարդկան փրկութիւն։ 77  Որ ի ձեռն մարմնանալոյ Որդւոյն Աստուծոյ որով ազատեցան տիեզերք ի յանցուածոցն որ ի սատանայէ` պարտեցան եւ զմահ ստացան։ 78  Զոր Քրիստոս կենդանացոյց եւ արար հաշտութիւն, Արարիչն ընդ արարածս. եւ հրաւիրեաց զհաւատացեալս յԱմենասուրբ Երրորդութիւնն առաքինասէր վարուք յերկնից արքայութիւնն։ 79  Զոր եւ դեւքն խոստովանէին Որդի Աստուծոյ` եւ զիւրեանց զպատիժս. Գիտեմք զքեզ ով ես` Որդի Աստուծոյ. որ եկիր յաշխարհ, եւ յառաջ քան զժամանակն տանջես ։
       80  Զի եթէ չար բնութեամբ էր եւ սուտ, զիա՞րդ կարէր արդար ասել զեղեալսն եւ զլինելոցն դեւքն. զի չիք ոք եղեալ բնութեամբ չար, այլ ի կամաց եւ ի գործոց իւրոց առնու զանուն ճշմարտիւ, եւ ըստ չար կամաց ունի զհատուցումն։ 81  Վասն այսորիկ որք ուսուցանեն զչարն եւ որք ուսանին, առնուն զհատուցումն յանշէջ հուրն։ 82  Որ հրապուրէ եւ ուսուցանէ զչար` սատանայ է. եւ որ ոչ հրապուրին եւ ուսանին զչար` մարդիկ։ 83  Զի գողն եւ գողակիցն ի միում պատժի են. եւ որ այլ եւս չարագործաց հաղորդակիցք իցեն, ընդ նոսին տայցեն վրէժս ։ 84  Զի Երթիցեն, ասէ Տէրն, մեղաւորքն ի հուրն յաւիտենից, զոր պատրաստեալ է սատանայի եւ հրեշտակաց նորա որ հրապուրիչք են։
       85  Իսկ զԱւետարանին գործակիցսն զքահանայսն սուրբս եւ զպատուականս եկեղեցւոյ, որ սրբութեանցն են սպասաւոր հրեշտակային կարգաւորութեամբ, ոչ վարկպարազի համարեսցուք. այլ որպէս յԱստուծոյ կարգեալ ի փրկութիւն հաւատացեալ ժողովրդոց Աստուծոյ։ 86  Զի զառաջնորդս եկեղեցւոյ ի տեղի առաքելոցն կարգեաց քարոզս եւ ասաց` եթէ Որ զձեզ ընդունի, զիս ընդունի. եւ որ զձեզ անարգէ, զիս անարգէ . եւ դարձեալ ասէ. Զոր կապիցէք յերկրի, եղիցի կապեալ յերկինս. եւ զոր արձակիցէք յերկրի, եղիցի արձակեալ յերկինս ։ 87  Զի իշխանութիւն որ յԱստուծոյ է, զաւրութիւն ունի մեղաց թողութեան. եւ ախտաժետաց առողջութեան, եւ դիւաց հանումն ի մարդկանէ։ 88  Զի զոր Աստուած կարգէ, զգործս Աստուծոյ գործէ շնորհաւքն Քրիստոսի։ 89  Եւ երախտիք որ ի նոցանէ յառաջագայի` պարգեւք են. որ զյուսահատսն ի յոյս կենդանի ածէ, եւ զփրկութիւն Աւետարանէ, զմահապարտս եւ զամենայն յանցաւորս խոստովանութեամբ յապաշխարութիւն ածէ ստոյգ եւ ճշմարիտ վարդապետութեամբ ըստ հոգեւոր աւրինացն եւ ըստ Աւետարանին փրկանաց ի փառս եւ ի գովութիւն Ամենասուրբ Երրորդութեանն։ 90  Զի հրեշտակ Տեառն ամենակալի է, ասէ մարգարէն, եւ ի բերանոյ նորա աւրէնս հայցեն ։ 91  Զի որ սուրբք են առաջնորդք բանին եւ ուսմամբ աշակերտեն ի ճշմարիտն, նոքա առցեն զերանութեանն զփառս եւ զպսակ ընդ սուրբ հրեշտակապետս եւ ընդ ամենայն սուրբս յամենակալ տէրութենէն։
       92  Եւ ընդրութիւնք են հրեշտակաց եւ մարդկան յերկինս եւ յերկրի։ 93  Արդ, հրեշտակապետք եւ հրեշտակք` առաջնորդք սուրբք եւ ամենայն ընդրեալք եւ սիրելիք Աստուծոյ։ 94  Արդ, ի վերին զաւրացն որոշեալ ի հրեշտակապետացն հակառակ բարւոյ` սատանայ անուանեցաւ. եւ զաւրքն իւր` դեւք, հաւանեալք կամաց նորա եւ ապստամբեալք ի բարի կարգաց։ 95  Սոյնպէս եւ աստ մարդիկ թիւրեալ ի հերձուածս կորստեան եւ ի վարս անաւրէնութեան բազում ժողովուրդք. որք եւ առաջնորդք կոչեցան, եւ հպարտացեալ զարտուղի անկան. եւ բազմաց եղեն պատճառք կորստեան, որսացեալք ի սատանայէ ի նորա կամսն ըստ ամենայն վնասուց։ 96  Զի ճշմարտութեան վերակացուք առաքեալք եւ մարգարէք եւ քահանայք սուրբք միաբանեալ են ընդ սուրբ զաւրս երկնաւորաց ի լուսաւորութիւն վերնոց եւ ներքնոց։ 97  Եւ ապստամբեալք ի մերոց եւ ամբարշտեալք ի բանէն որ աշակերտեցաք զճշմարտութիւնն, աւտարացան եւ յետս կացին. որպէս քուրմք եւ կախարդք եւ այլ եւս չարք։
       98  Զի բարի են գործք եւ արարածք Աստուծոյ. եւ անիրաւքն նմանապէս յանձնիշխան կամաց եղեն չարք, դեւք եւ մարդիկ։ 99  Որպէս տաճար բարութեամբք է թագաւորի, սոյնպէս բանդք բանդակալաց։ 100  Բարի մասն ուրախութեանն եւ ամենագեղ զարդուքն մտերմացն եւ բարեխոհ բարեգործացն է։ 101  Իսկ գանն եւ խրատն եւ զանազան տանջանքն` անիրաւաց եւ պղծոց է` որ անխտիր են յամբարշտութեան։ 102  Զի բանդ ասի դժոխքն, որ զպոռնիկս եւ զկախարդս եւ զսպանողս եւ զամենայն անիրաւս ի տանջանսն ըմբռնէ, որք արհամարհեցին զբանն Տեառն եւ ոչ պահեցին զարդարութիւն։
       103  Ապա եթէ իշխանութիւն դժոխոցն սատանայի է, յայտ է, եթէ վրէժխնդիր Աստուծոյ է ըստ արդար աւրինացն սատանայ։ 104  Այլ մի՛ լիցի այսպէս իմանալ. զի եւ դժոխք ի Տեառնէ վասն նորա պատրաստեցաւ եւ նորա արբանեկացն եւ ոչ վասն մարդկան։ 105  Այլ որք ախորժեն զնոյն խորհել եւ գործել զչար, ընդ նոսա պարտաւորեալ տանջին զանմահ մահն։ 106  Զաւրէնսն Աստուծոյ եւ զիրաւունսն երեւելի արարածովքս իմացեալ տեսանի ` զի անձրեւք պիտանիք եւ շայեկան ցաւղք զխնամոցն Աստուծոյ բացայայտեն առ պէտս արարածոց։ 107  Իսկ որոտմունք եւ կարկուտք եւ հրացանութիւնք գուշակեն մեզ զահեղ բարկութիւնն` զսպառնալիս ամբարշտաց եւ մեղաւորաց, զոր յայտնելոց է ի վախճանի։
       108  Զի եւ ջրհեղեղն համաշխարհական վասն անսրբոցն եւ պղծոցն ի Տեառնէ անաւրինաց լինի ի ջնջումն, ի յերկնէ եւ ի յերկրէ պատուհասից. եւ զարդարսն պահէ ընդ ամենախնամ ողորմութեանն իւրոյ ի ձեռն տապանին եւ զայլ եւս շնչաւորս, թողլով աշխարհի սերմանս։
       109  Եւ զսոդոմայեցիսն սատակեաց հրով եւ ծծմբով, զի հրով ցանկութեամբն եւ զազիր գիջութեամբն ապականեալք էին. եւ զարդարն զՂովտ ապրեցոյց ի դառն հարուածոց սատակման։ 110  Որ հող եւ ջուր եւ քար եւ տունկք եւ բոյսք բնակչաւքն հանդերձ տոչորեալ հրդեհեցան։ 111  Եւ այսոքիւք ցուցեալ եղեւ ամբարշտացն եւ մեղաւորացն սաստկագոյն սատակումն յարդար դատաւորէն Աստուծոյ, եւ փրկութիւն արդարոց ի խնամակալ սիրոյն։ 112  Եւ այժմ տեսանի ի Սոդոմ եւ ի Գոմոր բարկութեան Աստուծոյ պատիժք ի հող եւ ի ջուր եւ ի քար եւ ի տունկս։ 113  Զի տեսեալ զայնոսիկ արհաւիրսն այժմ, եւ երկիցեն ի բարկութենէն որ գալոցն է. որք զմեղս իւրեանց որպէս սոդոմայեցւոցն պատմեցին եւ յայտ արարին , ասէ մարգարէն։ 114  Նա եւ այլ եւս գայցեն այժմ յաղագս մեղաց սով եւ սուր եւ գերութիւն եւ տարաժամ մահք եւ պէսպէս ցաւք եւ հիւանդութիւնք եւ վտանգք առ ի խրատ եւ յանդիմանութիւն. զի զղջասցին եւ ապրեսցին ի բարկութենէն որ գալոցն է յերկնից։
       115  Արդ, յամաւթ լիցին, որ զսատանայ ասեն խրատու պատուհասիցն տէր, եւ ոչ զամենակալն Աստուած։ 116  Զի յումմէ աւրինադրութիւնն է, նորա եւ հրաման պատուհասից եւ ողորմութեան ըստ իւր խորին իմաստութեանն եւ մատակարարութեանն։ 117  Զի բովք է ամենայն մտաց. որ զմտերմացն հանդէսս յայտնէ իւրեանց սիրովն եւ երկիւղիւն, վկայութեամբ բարերար երախտեացն ի բարերար կամացն յարդարեալ։ 118  Զի Աստուած միշտ ցուցանէ զսուրբ սիրոյն իւրոյ զերախտիսն, զտեսչութիւն շնորհաց իւրոց առ հնազանդեալս եւ ողջախոհս. զի որպէս որդւոց մտերմաց ժառանգութիւն եւ կեանս պատրաստեաց ամենայն բարեաւք։
       119  Իսկ որ ցուցանեն զարհամարհութիւն առ աւրէնսն եւ զանհնազանդութիւն առ կամս նորա, եւ գնան խոտորնակս եւ անխտիր յաղտեղի իրս եւ յամենայն դժնդակութիւնս մեղաց, վասն այսորիկ, ասէ, գայ բարկութիւնն Աստուծոյ ի վերայ որդւոցն անհաւանութեան, ասէ առաքեալ ։ 120  Զի ցուցցէ զիւրոյ արդար իրաւունսն արդարոց եւ մեղաւորաց. զի արդար դատաստանն յերկրի, եւ ի հանդերձեալսն որ կան եւ մնան երանութիւնք եւ տանջանք։
       121  Զի հարուածք որ գան յաշխարհ, վասն մեղաց է իմանալ. զի զղջացեալ զգաստասցին եւ դարձցին յապաշխարութիւն փրկութեան։ 122  Եւ առ այնոսիկ ասէ Տէր մարգարէիւն. Մխիթարեցէ՛ք, ասէ, քահանայք` զժողովուրդ իմ, զի լի եղեւ տառապանաւք. թողեալ լիցին դմա մեղք իւր, զի ընկալաւ ի ձեռանէ Տեառն կրկին զհատուցումն մեղաց իւրոց ։ 123  Զի հարուածք` դարձելոցն ի թողութիւն մեղաց լինի պատուհասիւքն ի վերայ եկելոցն ի Տեառնէ։ 124  Զի Ես եմ, ասէ Տէր, որ սպանանեմ եւ կեցուցանեմ. հարկանեմ եւ բժշկեմ. եւ ոչ ոք իցէ որ հանիցէ զձեզ ի ձեռաց իմոց ։ 125  Զի զամենայն ակնկալութիւն արարածոց դարձուցանէ ի ճշմարիտ կենդանի յոյսն, զի մի՛ մոլորեսցին զկնի սուտ կարծեաց եւ պատիր խաբեբայ բանից այլանդակաց եւ աղանդաւորաց. այլ յաստուածայնոցն իմացեալք ի ճշմարտութեան աւանդիցն Սուրբ Գրոց եւ յուղիղ հանգամանաց. որոշեալ յամենայն սնոտի կարծեաց, ի մշտնջենաւոր երանութիւնսն վերացուսցուք զմիտս հանապազ։
       126  Վասն այսորիկ միտք եւ զգայութիւնք յիշխանական կամաց լի են ամենայն շահիւք իմաստութեանն` առաջնորդեալ յառաքինասէր վարս յերեւելիս եւ յաներեւոյթս։ 127  Զի նովաւ կեամք եւ շարժիմք , եւ նովաւ յառաջիկայսս ի բարիսն ընթանամք միշտ յաղագս աւետեացն եւ անսուտ խոստմանցն։ 128  Զի նա է արարիչ մեր, եւ մեք արարածք նորա. զի մեք կարդասցուք զնա Հայր մեր` առնելով զկամս նորա, եւ նա ասասցէ` որդիք իմ էք, եւ ես ընկալայց զձեզ սիրով, այլ եւ եղէց ձեզ Աստուած, եւ դուք եղիջիք ինձ ժողովուրդ , ասէ Տէր ամենակալ։ 129  Եւ զի ասէ մարգարէն. Եկայք որդիք իմ եւ լուարուք ինձ, եւ զերկիւղ Տեառն ուսուցից ձեզ ։ 130  Եւ ետ մեզ Որդին Աստուծոյ Հայր կոչել զբնութեան Հայրն իւր եւ զԱստուած մեր. եւ ոչ համարեցաւ զմեզ անարգս` հաղորդս առնել եղբայրութեանն եւ ժառանգորդս իւր արքայութեանն։ 131  Եւ Հայր ի վերուստ ասէ զսիրելութիւն Որդւոյ եւ առնել զկամս նորա, եւ զամենայն որ ինչ ի Հաւրէ ասացաւ։ 132  Եւ վասն Հոգւոյն ասէ. նա եկեալ ուսուսցէ ձեզ զամենայն կամս Հաւր եւ Որդւոյ ի փրկութիւն ։ 133  Զի ի Հաւրէ եւ յՈրդւոյ եւ ի Հոգւոյն Սրբոյ ազատեալք առցեն շնորհս, եւ կատարեսցեն զառաքինութիւնս։
       134  Բայց զարմանալ արժան է, զի անուանք Արարչին յարարածս խոնարհեցան, Հաւր առ հարս, եւ Որդւոյ առ որդիս, եւ Հոգւոյն Սրբոյ առ հոգիս մարդկան. զի այսու իմասցուք զառաւելեալսն ի մեզ սուրբ սիրոյն իւրոյ զնախախնամութիւնն։ 135  Ապա եթէ զայսքան երախտեաց եւ առաւելեալս ի մեզ սուրբ սիրոյն զանց արասցուք, միթէ անիրա՞ւ ինչ է Աստուած, որ ածէ զբարկութիւն իւր ի վերայ այնոցիկ` որ զբարերարութեանն զսէր արհամարհանաւք արհամարհեն, եւ թողուն ի մտաց զյիշումն առատ զպարգեւացն եւ սուրբ սիրոյն զոր եհեղ ի մեզ առատաբար ։ 136  Եւ որպէս ի ձեռն Մովսէսի առնն Աստուծոյ այս է դատաստանն. որ ապականէ բռնաւոր այր զկին տկար յոչ կամաց, անզաւր եղեալ ի նորա զաւրութենէն, այրն մեռցի, եւ կինն կեցցէ ըստ արդար դատաստանին . նոյնպէս է իմանալի մեզ զսատանայի զակամայ ի մեզ զսխալանս իրաց ինչ խորհրդոց եւ կամ շարժմանց անդամոց։ 137  Զի ասէ մարգարէիւն Տէրն. անձն հաւր իմ է, եւ անձն որդւոյ իմ է. եւ անձն որ մեղիցէ, նոյն եւ մեռցի ։ 138  Զի կամաց է մեղանչել անձինն։ 139  Եւ դարձեալ ասէ ցարդարն. կելով կեցցէ, որ զարդարութեան զհետ երթիցէ. եւ մեռանելով մեռանիցի, որ զհետ անաւրէնութեան։ 140  Զի արդար է Տէր, եւ ուղիղ են դատաստանք նորա արդարոց եւ մեղաւորաց։
       141  Եւ անձնիշխան կամաւք կարող եմք զԱստուած ի բարի կամս դարձուցանել ի ձեռն բարի գործոց. եւ դարձեալ ի պատուհաս ըստ չար գործոց։ 142  Զի ի մեր կամս է վայելել ի բարիսն եւ կամ արտաքսել։ 143  Զի ոչ կամի զմահ մեղաւորին, որպէս զդառնալ նորա ի չար ճանապարհէն եւ կեալ ապաշխարութեամբ . Զի ողորմած եմ ես, ասէ Տէր, եւ ոչ պահեմ ոխս դարձուցելոցն յուղղութիւն ։ 144  Զի որում արժան է գթալ կամ ողորմել կամ ներել, ոչ անտես առնէ. այլ որպէս մարդասէր բժիշկ բժշկէ զներքին եւ զարտաքին անդամսն, եւ զանբժշկելին ի բաց կտրէ` որ յայլսն զվնասն առնեն։ 145  Զի որք ոչ դառնան յապականեալ վարուց, յուշ լիցի նոցա ջրհեղեղին կորուստ եւ սոդոմայեցւոց հրով տոչորումն եւ սատակումն, որ աստ դատեցան եւ անդ դատելոց են ըստ բանին Տեառն որ յԱւետարանսն ։
       146  Իսկ որ զղջանան եւ դառնան յապաշխարութիւն, նմանեն նինուէացւոցն. զսպառնալեաց բարկութիւնն եւ զեկեալ պատիժս ի Տեառնէ ըստ մարգարէութեան Յովհանու յողորմութիւն դարձուցանեն. եւ այցելութիւն Տեառն կանխէ առ նոսա, եւ ընդունին զխնամս սուրբ սիրոյն։ 147  Իսկ որ խստացուցանեն զսիրտս իւրեանց նմանութեամբ Փարաւոնի , զսոյն հարուածս կրեսցեն. որ ոչ լուան Մովսէսի եւ Ահարոնի զառ ի յԱստուծոյ պատուիրեալս նոցա. որ եւ անդէն սատակեցաւ իւրովքն, եւ ժողովուրդն Աստուծոյ ապրեցան ։
       148  Զի մի է Աստուած արարիչ երկնաւորաց եւ երկրաւորաց, եւ յանձնիշխան կամս արարեալ զհրեշտակս եւ զմարդիկ. եւ ի նոցանէ ի կամակար մտաց չարք որոշեցան ի հրեշտակաց եւ ի մարդկանէ։ 149  Եւ անմարմնոց եւ մարմնաւորաց սրբոց փառք եւ պսակք պատրաստեալ կան ի Տեառնէ։ 150  Եւ պատիժս եւ տանջանք եւ դժոխք դիւաց անմարմնոց չարաց, եւ մարմնաւորաց ամբարշտաց եւ պղծոց ըստ արժանեաց իւրաքանչիւրոցն յարդար դատաւորէն։ 151  Զի ի գործոց չարեաց ունին զանուանս դեւք հանդէպ իւրեանց. եւ մարդիկ չարք կախարդք եւ պիղծք յառաջ եկեսցեն ի չար անդր եւ միաբանեալ ընդ չար դեւսն։
       152  Այլ որ կամիցի ի հակառակացն փախչել եւ հրեշտակ լինել, աստուածասէր լիցի, եւ զհաճոյս նորա կատարեսցէ յամենայն սրտէ եւ յանձնէ եւ ի զաւրութենէ, եւ զընկերս սուրբ սիրով երեւելեաւք եւ աներեւութիւք. ամենայն բարեաց երախտաւոր լինել հեռաւորաց եւ մերձաւորաց. սուրբ, անբիծ, անարատ, առողջ, միամիտ, հաւան, հլու, հնազանդ, խաղաղարար, ճշմարիտ, մեկնեալ յամենայն իրաց չարաց. սիրել զբարի եւ ատել զչար, եւ ի գործոց բարեաց զբարի անուն առնուլ եւ ի փառս լինել։ 153  Եւ որ ի բարւոյն մեկուսանայ, եւ նմանող լինի սատանայի հակառակ բարւոյ, անհնազանդ, մեղսասէր, ցանկասէր, հպարտ, ամբարտաւան, խորամանկ, նենգաւոր, սուտ, բանսարկու, խռովարար, չարասէր եւ ոչ բարեսէր. մեկնեալ ի ճշմարտիցն, եւ զչար գործոց զանուն առնու չար, զհատուցումն բարկութեան անմահ տանջանացն. զի ըստ արժանեացն է պարգեւք եւ պատուհասք։
       154  Արդ, մտաւորաց եւ բանաւորաց տուեալ զանձնիշխան կամս ի պատիւ եւ ի փառս, զի փառաւորեսցէ զբարեգործն Աստուած, եւ առաքինասէր վարուք յանձնիշխան կամաց յաւրինեսցեն անձանց պսակս հրեշտակային կարգաւորութեամբ. եւ շնորհս ընդունել ի Տեառնէ յաղագս հանդիսաւոր եւ սուրբ վարուց առաքելութեան, մարգարէութեան, քահանայութեան։ 155  Զի ճշմարտեալք ըստ ամենայնի առցուք զարքայութիւնն պատրաստեալ։ 156  Զի որպէս Աստուծոյ սեփական է արքայութիւնն, եւ մեզ կազմեցաւ սեփական առնել զարքայութիւնն ի ձեռն ուղիղ հաւատոց եւ ճշմարիտ վարուց վասն բազում սիրոյն որ սիրեաց զմեզ եւ եցոյց զերախտիսն։ 157  Եւ որոց վարք անսուրբք եւ պղերգ են յառաքինութիւնս, եւ մտախաբք եւ մեղսասէրք, նոքա նուազեալ են ի փառացն Աստուծոյ . աղարտին, անարգին, անկանին ի շնորհացն յամաւթ եւ ի նախատինս ամենեցուն։
       158  Եւ վասն այսորիկ Աստուած եւ Տէրն զարքայութիւնն արդարոցն կազմեաց, եւ մեղաւորացն զպատիժս պատուհասից. զի ծանիցեն ամենեքեան զուղիղ դատաստանն, արդարք եւ ամբարիշտք։ 159  Եւ մի՛ ոք զարմասցի որ աստ ներէ. Զի քաղցրութիւնն Աստուծոյ, ասէ, զնոսա յապաշխարութիւն ածէ ։ 160  Ապա եթէ ոչ զղջասցին, առանց ողորմութեան դատեսցին յաւուրն բարկութեան երեւման։ 161  Եւ տեսցեն մեղաւորք զփառս արդարոց, եւ կորացեալ հալեսցին ի տխրականս եւ յամաւթն յաւիտենական. որ յերկրի մեծ գոլ զինքեանս քան զարդարսն համարեալ` զհպարտութիւնն ոչ թողացուցանէին տեսանել զինչ արդարքն իցեն եւ զինչ մեղաւորքն։ 162  Բայց զկնի վճարելոյն երեւի արդարոցն փառք եւ մեղաւորացն ամաւթն յաւիտենից։
       163  Եւ այս յայտնի է, զի ոչ տոհմից փառաւորութիւն փառաւոր է առ Աստուծոյ, այլ առաքինութեան բարետոհմութիւն։ 164  Զի ի Հայս ոչ ինչ մեծագոյն եւ ի Պարս` քան զարշակունեաց տոհմ. որ եւ յԱբրահամէ սերեցան աստ, նա եւ յամենայն ազգս թագաւորք երկրի ըստ անսուտ բանին Տեառն ամենեցուն ։ 165  Այլ եթէ ոչ զգաստանայցեն ի բարի, աւելի պատուհաս ընկալցին ի Տեառնէ։ 166  Եւ ծառայք նոցա որ հաճոյ եղեն Աստուծոյ, թագաւորեալք փառաւորեսցին ի Տեառնէ. եւ նոքա պարտաւորեալք յաղագս մեղաց պատժեսցին յարդար իրաւանցն։ 167  Եւ թագաւորք եւ իշխանք եւ դատաւորք եթէ արդարախորհք արդարակշիռք ի յիրաւունս Աստուծոյ, եւ արդարադատք ըստ հոգեւոր մասինն եւ ըստ մարմնաւոր, որբոյն եւ այրւոյն տեսուչք եւ ամենայն զրկելոց խնամակալք, եւ ձեռնտու ամենայն վտանկելոց, նոքա են հիմունք բարեաց, որ հաստատեալ ունին զաշխարհ հնարագիտութեամբ իւրեանց ի հնարս սիրոյ ամենեցուն Արարչին։ 168  Որով աշխարհի բարին յառաջանայ ի գովեստ փառաց շնորհացն Աստուծոյ, եւ ի գովութիւն ամենազաւր տէրութեանն Հաւր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ. որում պատիւ իշխանութիւն եւ փառք վայելեն այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս. ամէն։