Յաճախապատում ճառք

ԺԹ
ԵՐԱՆԵԼՈՅՆ ՍՐԲՈՅՆ ԳՐԻԳՈՐԻ ՀԱՅՈՑ ԼՈՒՍԱՒՈՐՉԻ ՅՈՐԴՈՐՈՒՄՆ ԱՊԱՇԽԱՐՈՒԹԵԱՆ ԽՈՍՏՈՎԱՆԵԱԼ
       1  Մեծ են յարգանք հրամանաց Տեառն եւ անբաւ շնորհք բարերարին Աստուծոյ. զի զորս յառաջն ճանաչէր, զնոսին եւ կոչեաց ի յոյս կենացն անվախճանից, եւ արդարացոյց եւ փառաւորս արար ։ 2  Որ հաւատով եւ երկիւղիւ պահեցին զպատուիրանս նորա, եւ հնազանդեցան ընդ ամենախնամ սուրբ սիրոյ նորա, եւ ընկալան զբանն կենաց յանձինս իւրեանց, եւ եղեն պտղաբերք եւ աճեցունք առաքինութեան վաստակովքն, որոց վարձքն կան եւ մնան ի հանդերձեալ կեանսն։ 3  Իսկ ծուլիցն եւ անհնազանդիցն որք արհամարհեցին զբանն ճշմարտութեան, եւ խափանեցին զպտուղս արդարութեան, եւ ընկալեալ զչարաչար սերմանս ի թշնամւոյն` եւ եղեն մեղաւորք ճշմարտութեանն աւանդից եւ խնամակալ սիրոյն` մոլորեալք յուղիղ ճանապարհացն, որոց կատարածն ի կորստեան վիհս ընկենու։
       4  Սակայն բարերարին Աստուծոյ բարերար խնամքն ոչ անտես առնէ որք դառնան առ Նա. բանայ զդրունս ողորմութեան շնորհացն, եւ ընդունի գթութեամբ երախտաւոր սուրբ սիրովն, եւ յանձանձէ զապաւինեալսն ի նորա գթութիւնսն։ 5  Եւ ի ձեռն ճշմարիտ խոստովանութեան, եւ խոնարհեալ եւ բեկեալ սրտին ի զղջումն սգաւորի` գթայ ի նա եւ ողորմի եւ այցելու լինի Փրկիչն։ 6  Զի զծածկեալ մաղձն դառնութեան ի բաց փսխեաց. եւ եցոյց` եթէ զմեղս ատեցի եւ անարգեցի, եւ զաւրէնս քո սիրեցի ` զառողջութեան եւ զսրբութեան եւ զարդարութեան։ 7  Եւ ըստ ունակութեան ցաւոցն ի մարդասէր բժշկէն զառողջութեան դեղս ընկալցի` զարդարութեանն վարս, որ ընդդէմ մեղացն եւ դժնդակ ցաւոցն զոր ունէր. զի այլ մի՛ եւս անկանիցի ի նոյն, եւ այլ ոչ եւս գտցէ զմարդասէր բժիշկն։
       8  Զի կոչէ բանն Տեառն զծանրաբեռնեալսն խոստովանութեամբ յապաշխարութիւն. զխաւարեալսն մեղաւք ի լոյս արդարութեան. զմոլորեալսն ի գիտութիւն ճշմարտութեան, եւ զվրիպեալսն ի ճանապարհացն արդարութեան ածել յուղղութիւն. եւ զմահաբեր վարս ի կեանս վերստին նորոգել խոստովանութեամբ, լուծանել զամենայն խարդախութիւնս սատանայի։ 9  Զի զամենայն մարդ կամի զի կեցցեն, ասէ առաքեալ, եւ ի գիտութիւն ճշմարտութեան հասանել ամենագիւտ սիրոյն տեսչութեամբք ։
       10  Զի խոստովանութիւն, ասէ մարգարէն, մեծվայելչութիւն է առաջի Աստուծոյ եւ քահանայից նորա. զի Ասացից, եթէ պատմեցից յինէն զմեղս իմ, եւ դու թողցես զամենայն ամբարշտութիւնս մեղաց իմոց ։ 11  Զի զվէրսն բանայ եւ զցաւսն յայտնէ, եւ զդեղ բժշկութեանն ի վերայ ածէ զղջմամբ զապաշխարութիւնն եռանդմամբ հոգւոյն ի հանապազորդ արտասուալից աղաւթսն անդադար ի տուէ եւ ի գիշերի. եւ ողորմ կերպարանս ստանալ ճնշելով զմարմինն պահովք, զի զԱստուած խոնարհեցուսցէ ի գութ բազմախնամ շնորհաւք առ ի թողութիւն մեղաց։ 12  Զի ապաշխարութիւն ոչ միով իւիք կարգի, այլ բազում իրաւք շինի. եւ ի մի հասակ արդարութեան կանգնի անկեալն եւ աւարեալն։
       13  Զի նախ առաջին` զղջանալ եւ խոստովան լինել զյանցանս, եւ արտասուաց ընդունարան առնել զանձն յապաշխարութեան ժամանակս անդադար աղաւթիւք եւ տքնութեամբ եւ միշտ պահովք, եւ մեծաւ ապաշաւանաւք սգալ զյանցանս գործեցեալս հանապազ։ 14  Երկրորդ` զի ատեսցէ զմեղս եւ զգործակիցսն մեղաց ըստ ամենայն վնասուցն. եւ կշտամբել զմիտս եւ զզգայութիւնս որք ի չարն հակամիտեցին, եւ ոչ պահեցին զհոգեւոր աւրէնսն` որ նոցա աւանդեցաւ յարարչէն։ 15  Երրորդ` սիրել զարդարս եւ զառաքինիս, եւ գործակիցս իւր արասցէ զնոսա աղաւթիւք առ Աստուած, եւ յամենայն գործս բարութեան յորդորիչս ի ճշմարտութեան աւանդս կարգաց։ 16  Չորրորդ` զի ի յանցաւորաց անտի խորշեսցէ մտաւք եւ բանիւ եւ ամաւթով եւ տեսութեամբ պատկառ. լաւ համարել զնեղութիւն կրել ընդ արդարս, քան զհանգիստն ընդ անիրաւս։ 17  Հինգերորդ` յահ եւ յերկիւղ Տեառն կրթել, եւ չթողուլ ի մտաց զաւր վախճանին, այլ եւ զպատիժս մեղաւորաց. եւ մեռուցանել զանդամսն կարեաւքն եւ ցանկութեամբքն։ 18  Վեցերորդ` ի տուէ եւ ի գիշերի հսկել վասն փրկութեան անձին եթէ ո՛րպէս կարասցէ լուծանել զմեղս, եւ ապրել ի բարկութենէն որ գալոցն է ի վերայ անապաշխարիցն։ 19  Եաւթներորդ` զի մի՛ մոռասցի զբեկումն անձին իւրոյ եւ պղերգասցի ի բարեպաշտութեան ճգանցն եւ դարձցի ի նոյն վնաս, եւ վերստին ոչ կարասցէ բժշկել։ 20  Ութերորդ` զի առողջացեալ զգաստացեալ սրբեալ, իմասցի զներքին մարդն եւ զարտաքին եւ զյիշատակս խոստացեալ աւետեացն ստոյգ ապաշխարողացն։ 21  Իններորդ` զամենայն հրամայեալսն արարեալ ըստ հոգեւոր աւրինացն եւ Աւետարանին Քրիստոսի, եւ ակն ունել վերստին նորոգման ի ձեռն քաւութեան պատարագին։ 22  Տասներորդ` առաւելեալ յամենայն բարեգործութիւնս երեւելեաւք եւ աներեւութիւք, եւ զսպիս մեղացն ջնջել զհոգւոյ եւ զմարմնոյ, եւ յաղթող երեւել ի հանդիսի ապաշխարութեանն` կարասցէ համարձակել ի մեղսաքաւիչ խորհուրդն կենդանարար, եւ լինել հաղորդակիցս եւ մարմնակիցս եւ կցորդս անճառելեացն։ 23  Եւ յայսմհետէ զվերինն խորհել, ուր Քրիստոս նստի եւ սուրբք ընդ նմա առհաւատչեայ երանութեանն։
       24  Եւ ստոյգ խոստովանողք եւ ապաշխարողք ազատեալք փրկաւէտ մարմնով եւ արեամբն Քրիստոսի. զի նա է յոյս մեր եւ առիթ քաւութեան, եւ Նովաւ լինի ազատութիւն եւ մուտ յուրախութիւն եւ ի ժառանգութիւն արդարոցն երախտեաւք Քրիստոսի սուրբ սիրոյն, որ արդարացուցանէ զմեղաւորս` որ ապաշխարեսցեն։ 25  Զի որպէս սուր որ հատանէ զմարմինն եւ վտանգէ զանձն, եւ կարաւտանայ բժշկի, որ զիջուցանէ զվտանգսն դեղովք ոմամբք յառողջութիւն, այսպէս դեղովք ապաշխարութեան զհարուածս ցանկութեան եւ զաղտեղի յիշատակս ջերմեռանդ արտասուաւք լուանալ զվէրսն եւ բժշկել անարատ սրբութեամբ։ 26  Զի արտասուաց դրունք են վիշտք նեղութեանց եւ ախտից ինչ ցաւք, վնասուց կսկիծք, հոգւոց տագնապք, վրէպք աւգտից, պատահարք թշուառութեանց, վտանգք ի բռնաւորաց, տնանկութիւն յանկարծահաս, կորուստ սիրելեաց, ցաւք պէսպէս դժնդակաց անըմբերելի, եւ որ այլ ինչ սոցին նմանեալ։ 27  Իսկ հոգւոյն շարժմունք յայսոյն չարութենէ յափշտակեալ յանխտիր ցանկութիւնս` վշտացուցանէ զմիտս ի դժնդակ խորհուրդս ապախտաւորս, որ ոչ ունի զկայանս արդարութեան։
       28  Վասն այսորիկ պիտոյ է պաղատանս արտասուալից առ Փրկիչն, զի զերծուսցէ յայնքան վնասուց։ 29  Եւ իմանալեաւք ընդ վրէժխնդրութիւն նոցա նայել, եւ ի վայր կործանել զինուք առաքինութեան զնոսա, եւ զաւրավիգ ունել զապաւէն կենացն մերոց զՔրիստոս Յիսուս. եւ աստէն զայցելութիւնն առնուլ բարեացն ցանկութեամբք, գութ առ ընտանիս հաւատոց, անձուկ հեռաւորաց սիրողաց Աստուծոյ, ծարաւ մտերմութեան գիւտից հոգեւորաց, փափաքումն առ սուրբս, քարոզ խաղաղութեան, խոկումն խոնարհութեան, քաղցրալից բարբառք խրատուց` որ զկարծրացեալ միտս շարժէ ի յորդորումն առաքինութեան։ 30  Զամենեսեան աւգտեցուցանել առ խնամս սիրոյ փրկութեան, եւ առ աւգուտս ի լրումն հոգեւորացն, եւ ի շահս բարեաց վայելից, եւ ի համբերութիւն ի նեղութեան` վայելել ի պարգեւս շնորհաց, որ տայ ի յստակ աղբերէն կենաց։ 31  Վասն որոյ աղաւթք եւ խնդրուածք մտերմութեամբ ի բոլոր սրտէ` տանի ի նաւահանգիստն շնորհաւք։
       32  Եւ ճնշեալ զմիտսն ի զղջումն արտասուաց յիշատակս աւետեաց խնամալից պաղատանաւք եռանդնասէր խանդաղատանաւք հեղուլ զարտասուս շնորհալիցս առ ի մաքրութիւն մտաց եւ մարմնոց, որ զանմաքրութիւն ստացեալ ունէին զչար եւ զաղտեղի ցանկութիւնս։ 33  Զի արտասուք զմեղացն հարուածոց դառնութիւն սրբեն եւ ողջացուցանեն, եւ զխոտանն ի բաց ընկենուն ի մտաց եւ ի զգայութեանց. եւ լինի ընդ հովանեաւ նախախնամական սիրոյ Փրկչին, եւ առնու յուսով զմխիթարութիւն։ 34  Արտասուք շարժեն զմիտսն առ Աստուած, եւ զարթուցանեն յափշութենէ մեղացն որպէս ի քնոյ, եւ վառեն ի զգուշութիւն զգաստութեան շահաւորն աւգտից սիրով։ 35  Արտասուք արբուցանեն զհոգեւոր ըմպելին ի խնամս սուրբ սիրոյն ի գութ յիշատակաց բարերարին տեսչութեան քաղցր կամացն ի շնորհալից աղբերէն բղխեալ յազատութիւն եւ ի ժառանգութիւն կենդանարար յուսոյն յաւիտենից։
       36  Այսչափ շահք աւգտից ի զղջմանէ արտասուաց. որ շարժեն զբարս հոսանուտս ի գիւտս փրկութեան եւ ի պահպանութիւն Աստուծոյ կամացն, եւ զմիտս ամփոփեն ի հաճոյս Աստուծոյ։ 37  Եւ որքան ի յայսցանէ շահք բարեաց, այնքան առաւել վնասք ի ծուլութենէ եւ յարհամարհանաց զարտաւսր` որ ի խորութենէ սրտի յառաջագայի, եւ ի պղերգութենէ արգելեալ` դժնդակացն լինի մուտք ի չարին ազդմանէ. եւ շարժեն զմիտս եւ զանդամս ի յանխտիր չարիս. եւ ելք զղջման եւ արտասուաց ի ծուլութենէ եւ ի խստացեալ ամբարտաւան սրտէ, որ քամահէ զզեղջ շնորհացն եւ ոչ հոգայ վասն այնր որ զրկեցաւն։ 38  Եւ ընդունի փոխանակ բարեացն զչար զարհամարհութիւն, զամբարտաւանութիւն, զապիրատութիւն, զյամառութիւն, զամբարշտութիւն, զսնափառութիւն, զագահութիւն, զորկորստութիւն, զցանկութիւն, եւ որ այլ եւս են մուտք չարին։ 39  Եւ որ յայսոսիկ ըմբռնեալ է, դժուարաւ բժշկելի է։
       40  Բայց ոչ անյոյս առնէ մարդասիրութեան բանն որ զղջանան եւ գան ի հնազանդութիւն ահիւն Աստուծոյ, եւ ընդդէմ չափեն մեղացն զուղղութիւնն, անիրաւութեանն զիրաւունս, անսրբութեանն զսրբութիւն, ամբարտաւանութեանն զխոնարհութիւնն, բարկութեանն զհեզութիւն, որովայնամոլութեանն զպարկեշտութիւն, հեղգութեանն զպնդութիւն, ստութեանն զճշմարտութիւն միշտ. անհնազանդութեանն զհնազանդութիւն, ագահութեանն զչափաւորութիւն, կեղծաւորութեանն զպարզամտութիւն, երդմնահարութեանն զչերդնուլն, մախանացն զբարերարութիւն, ոխութեանն զանոխակալութիւն, խստութեանն զքաղցրութիւն, ատելութեանն զսուրբ սէրն միշտ. անզղջութեանն զզղջումն արտասուաց, անխոստովանութեանն անխղճի զխոստովանութիւն խղճի մեղացն, անյուսութեանն զյոյսն ուղիղ, թերահաւատութեանն զուղեղ հաւատս յանձին հաստատել եւ այլոց քարոզել զճշմարտութիւնն։
       41  Այս է ստոյգ աւանդիցն դէմք ապաշխարութեան. ամենայն որ ինչ հակառակ է մեղացն` առնել զարդարութիւնսն ամենայն որ երեւին եւ որ ոչն երեւին ի խորհուրդս մտերիմս եւ ի յիշատակս աւետեացն ստոյգ ապաշխարողացն, եւ դարձեալ ի սպառնալեաց անապաշխարողացն յամենեցունց Տեառնէն։ 42  Յայսոսիկ զգուշանալ եւ ի պատրաստի ունել զհաճոյսն Աստուծոյ ահիւն Տեառն, յիշատակաւք անվրէպ գիտութեանն Աստուծոյ համարս առնելոյ արդար դատաւորին յաւուրն դատաստանի, յորում ոչ ինչ ծածկի ի խորհրդոց եւ ի բանից եւ ի գործոց։
       43  Զի ընտրութիւնք են առաքինեաց եւ պղերգացն, հաւատացելոց եւ անհաւատից եւ ըստ արժանեացն հատուցմունք։ 44  Պատիւք եւ մեծարանք եւ երանութիւնք յաղթողացն են` որք մարտեան ընդդէմ մեղացն եւ հակառակորդին, եւ յաղթեցին եւ պսակեալ փառաւորին. եւ դարձեալ որք ստոյգ ապաշխարեցին զվնասս իւրեանց։ 45  Իսկ ահաւոր սպառնալիք տանջանացն պաշարէ զանիրաւսն եւ զամբարիշտսն ի տոչորումն պատժոց, որ ոչ անկան յապաշխարութիւն։ 46  Եւ զխոնարհեալսն եւ զնուաճեալսն ընդ կարգաց ապաշխարութեանն ընդունի յաւթեւանս կենացն ըստ արժանաւորութեան մաքրմանն ըստ բազում ողորմութեանն իւրոյ։ 47  Զի նեղեալն եւ վտանգեալն արտասուաւք եւ բարի շարժմամբք յողորմութիւն դարձուցանեն յաղագս սխալանաց ինչ այսպէս զմարդասէր Տէրն։
       48  Եւ որպէս տղայքն որ ոչ գիտեն բառիւք զպէտս ի մարցն խնամոցն առնուլ, այլ արտասուաւք զպիտոյսն խնդրեն եւ առնուն ի խնամոց սիրոյն, զի ոչ դադարեն ի լալոյ մինչեւ ամենայն խնամք ի մարցն կատարի` ապա դադարէ եւ զուարճանայ եւ հանգչի, այսպէս պարտ է մեզ լինել առ բարեգութ Տէրն, որ խնամէ զմեզ յաներեւոյթս արարչական սիրովն. որ նստի յանարուեստ աթոռս, եւ բարերարութեամբն իւրով խնամէ զարարածս. որ ի ձեռն նախահարցն ծանոյց զաստուածգիտութիւն, եւ ի ձեռն մարգարէից եցոյց զապաշխարութեան հանգամանս` որք դառնան։ 49  Իսկ ի գալստեանն իւրում եբաց զդուռն ողորմութեան եւ ասէ. ոչ եկի կոչել զարդարս, այլ զմեղաւորս յապաշխարութիւն խոստովանութեամբ արարչական խնամակալ սիրովն։ 50  Զի փութացեալք ի կոչումն աւետեացն` առցուք զպարգեւս ի շնորհողէն ապաշխարութեամբն զքաւութիւն. որ յաներեւոյթսն զհոգիսն բժշկէ, եւ յերեւելիս զզգայարանս։
       51  Զի նախ յաւազանէն է թողութիւն հաւատացելոց յԱմենասուրբ Երրորդութիւնն ճշմարիտ խոստովանութեամբ։ 52  Զի ասէ ցաշակերտսն. երթեալ մկրտեցէք, ասէ, զհաւատացեալս յանուն Հաւր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ. եւ ուսուցէք պահել զամենայն պատուիրեալսն ի Քրիստոսէ ։ 53  Զի որք ի Քրիստոս մկրտեցան, զՔրիստոս զգեցան, եւ եղեն որդիք լուսոյ եւ ժառանգք արքայութեանն վերստին ծննդեամբ ։ 54  Զի շնորհաւք լինին որդիք տուընջեան, ի գիշերային ծննդենէն ազատեալք յիշխանութենէ խաւարի, եւ լուսաւոր վարուք կեալ յերկրիս աւգնականութեամբ Բարերարին։ 55  Եւ ըստ արուեստից նորին շնորհաց զհեռաւորս մերձաւորս առնելով եւ զաւտարացեալսն ընտանեցուցանել ճշմարտեալ հաւատով եւ անբիծ սիրով։ 56  Եւ զըմբռնեալսն ի սատանայէ ի մեղս եւ վասն մեղացն ի մահ` արդարացուցանէ եւ կենագործէ եւ հրաւիրէ յիւր արքայութիւնն եւ ի փառսն զոր պատրաստեաց սիրողաց։
       57  Դարձեալ եւ յաղագս մեղուցելոց եւ զպարգեւս ապաշխարութեանն եցոյց եւ յայտնի արար առաջնովքն։ 58  Որպէս զԴաւթայ լսեմք մեղուցեալ, եւ խոստովանեալ դարձեալ եւ ապաշխարեալ. որ լայր զամենայն գիշերն եւ զըմպելին արտասուաւք խառնէր վասն բարկութեանն Տեառն. յորոյ աչացն վտակք արտասուաց հոսէին առ ի չպահելն զպատուիրանն Տեառն. որ զցանկացող աչսն մաշէր յարտասուս եւ սրբէր ի մեղաց։ 59  Եւ զՊետրոս ի նորոյս է իմանալ, որ ուրացաւ եւ ոչ յիշեաց զյառաջագոյն ասելն Տեառն. մինչեւ հայելովն յուշ գայ ի հաւուն ձայնն. եւ ելեալ, ասէ, արտաքս` ելաց դառնապէս ։ 60  Եւ յաղագս ջերմ արտասուացն եգիտ զթողութիւն. եւ առաքելական շնորհքն անդէն մնացին, որպէս Դաւթի մարգարէականն։ 61  Թողում ասել եւ զայլ եւս զհնոյն եւ զնորոցս մեղուցեալս եւ ապաշխարեալս որպէս ասեն աստուածային գիրք, որք ցուցանեն զաւրինակս զստոյգ ապաշխարութեան։
       62  Եւ այսպէս ոչ փակի դուռն կենաց ապաշխարութեան մինչեւ ի վախճան աշխարհի։ 63  Զի զհանապազորդ սխալանսն հանապազորդ արտասուաւք աւազանին լուանալ եւ սրբել. եւ զի հանապազաւր մեղանչեմք` որ խորհրդով, որ բանիւ, որ լսելով, որ տեսանելով, որ շարժմամբ իւիք այսոքիկ, հանապազորդ աղաւթք եւ լուացք արտասուաց մի՛ պակասեսցէ։
       64  Զի որ կտակաւն են մեղք, այսինքն ընդ կանոնաւք, այնոցիկ ժամանակք որոշեն եւ զատուցանեն յեկեղեցւոյ եւ ի ժողովրդենէ եւ ի սեղանոյ. զի ըստ մեծի վնասուցն եւ մեծ ջանք եւ աշխատութիւնք պիտոյանան։ 65  Եւ որոց նուազ ունին սխալանսն, եւ բժշկութիւնս արտասուաւք սրբել։ 66  Իսկ որ ի խորութեան սրտին է աղտ ապականեալ անդամաւք, անդ վտակք արտասուաց եւ հուր եւ եռացումն հոգւոյ պիտոյանան. որ սրբէ եւ հալէ եւ ի բաց մերժէ։ 67  Եւ որ փոքր ինչ սխալանս ունի ակամայ վրիպեալ, զղջանալ եւ յոգւոց հանել եւ արտասուաւք անդէն իսկ սրբել։
       68 Այլ որ սաստիկ ունի զվէրս մեղաց եւ կամաւ ըմբռնեալ, որ կանոնաւ ունի զանուն եւ զկարգ, որ ի Տեառնէ, ունի զհանգամանս սպառնալեաց. բազում ջանք եւ ջերմեռանդ արտասուք եւ բեկումն սրտի եւ որոշումն ժամանակաց ըստ յանցանացն ի ներքս բերիցէ առ ի լուծանել զդժնդակ ձմեռն խստութեան մեղացն։ 69  Զի գարունն հոգեւոր երեւեսցի ի շնչել հարաւոյ ջերմութեան հոգւոյն. եւ ի վերուստ սաստիկ անձրեւով զհոսանս արտասուաց. նոր երկիր զբոյսս եւ զծաղիկս բացայայտէ, եւ տունկք զսաղարթս եւ զպտուղս առ ի վայելս թագաւորաց եւ ռամկաց, որովք զուարճանան։ 70  Սոյնպէս եւ որ ջերմութեամբ հոգւոյն զհոսնաս արտասուացն հեղու եւ լուծանէ զկապանս ձմեռնային մեղացն, արձակին բոյսք առաքինութեանն եւ պտուղք արդարութեան տնկոյն. որով ուրախանան երկնաւորք եւ երկրաւորք ի փառս Աստուծոյ։
       71  Զի այսպիսի միտս եւ բարս պարտ է ստանալ ապաշխարողաց. զի ազատեսցին ի պարտեաց հարուածոց գեհենին անշէջ հրոյն եւ անմահ որդանն։ 72  Եւ ճշմարտեալ ստոյգ ապաշխարութեամբ արտասուաց աւազանաւն ժառանգաւորք արքայութեանն եղիցին, զգեցեալ զպատմուճան սրբութեան լուսոյն ճառագայթեալ առաքինութեանն հանդիսիւք, պսակեալ եւ վայելեալ յանվախճան երանութիւնսն ընդ սուրբս։
       73  Զի ապաշխարութիւն է ստգտանելն զինքն եւ հրաժարել ի վնասակարացն եւ ի չար ցանկութեանցն։ 74  Եւ փոխանակ միոյ միոյ չարեացն զարդարութիւնն ընդդէմ դնել, զի խափանեսցէ զմեղսն, եւ զարդարութիւնսն աճեցուսցէ սուրբ սիրով եւ արտասուալից աղաւթիւք, եւ պահովք ցամաքեցուսցէ զպղտորեալ զանժոյժ բղխումն գիջութեան` որ ապականութիւն է յանդամսն։ 75  Զի ջուրք աղբերաց եւ սրսկմունք անձրեւաց զերեւելի հուր շիջուցանեն. իսկ առ Աստուած սէրն եւ ջերմեռանդ արտասուք զհուր ցանկութեանն շիջուցանեն, եւ խափանեն զկամս մարմնոյ, զինքնագործութեան շաւշափելեաւք զաղտեղի շարժմանցն զհոսմունս. եւ այլ մի եւս մերձենալ ի նոյն գարշութիւնս ախտից, այլ մաքուր մտաւք զմաքրութիւն ստանալ։ 76  Զի մի՛ սպառնացեալ պատուհասն անսրբութեան ի վերայ հասանիցէ յաւուր, յորում ոչ գիտիցէ, եւ ի ժամու յորում կարծիցէ, եւ տայցէ վրէժս ըստ վնասուցն։
       77  Այլ սիրել զսրբութիւն ի Տէր որ ի սուրբս բնակէ։ 78  Եւ զանսրբոցն ասէ. Որդն նոցա ոչ մեռանի, եւ հուրն ոչ շիջանի. եւ եղիցին տեսիլ ամենայն մսեղեաց ։ 79  Եւ զամենայն արկուածս մեղաց ի մտաց եւ ի մարմնոյ ի բաց թաւթափել. մինչ զի կարասցէ ասել, գայ իշխան աշխարհիս այսորիկ մեղսասէր, եւ յիս ինչ ոչ գտանէ զմեղացն նշխար . այլ Քրիստոս ըստ Աւետարանին կենաց` որ վերստին նորոգեաց ստոյգ խոստովանութեամբ եւ արտասուաւք ապաշխարութեամբ եւ գթով տնանկաց հանդերձ ամենայն առաքինասէր վարուք յարդարեալ ի հաճոյսն Աստուծոյ։ 80  Եւ մշակք լինել այգւոյն ճշմարտութեան ի սկզբան հաւատոց եւ ուղիղ վարուց, որով կայ ի վերայ երկրի եւ առաքինանայ։ 81  Եւ ելանելով յաշխարհէս` ընդ իւր տանի զարդարութիւնսն ամենայն, զտղայութեան անմեղութիւնն, զմանկութեան անարատութիւնն, զերիտասարդութեան անբծութիւնն, զծերութեան զմաքրութիւնն, գլխաւորելով ըստ իւրաքանչիւր հասակացն զամենայն առաքինութիւն, եւ զվարձս առցեն ըստ իւրաքանչիւր վաստակոց յամենեցունց Տեառնէն գործողաց այգւոյն հաւատացելոյ ըստ ժամանակացն փոփոխմանց։ 82  Աւժանդակ լիեալ առ վերին կոչումն, ուր Քրիստոս նստի ընդ աջմէ Աստուծոյ յԵրուսաղէմն վերին` որ է մայր մեր ամենեցուն. ուր եւ յառաջագոյն գանձք առաքինութեանն բարեաց ամբարեցան. ուր յոյսն մեր է հաստատեալ` անմահ երանութիւնքն, անսպառ վայելչութիւնքն, անվախճան ուրախութիւնն, անզեղջ բարութիւնքն ի վայելումն Քրիստոսիւ։ 83  Միահաւան խնդութիւն երկնաւորաց եւ երկրաւորաց երանութիւն ի փառս Քրիստոսի գործակցութեամբ բարերար երախտեաւք սուրբ սիրոյն։ 84  Որ մատոյց է յորդէգրութիւն Հաւր եւ ի խնամս Սուրբ Հոգւոյն եւ ի ժառանգութիւն արքայութեան իւրոյ։ 85  Որ աստ արդարացոյց, եւ անդ թագ ի գլուխ պսակեալ փառաւորէ յաստուածեղէն խրախճանութիւնսն, հանապազորդ ի հրճուանս յանսպառ բարիսն Ամենասուրբ Երրորդութեանն։ 86  Զի նմա վայելէ փառք, իշխանութիւն եւ պատիւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն։