[ԵՂԾ ԱՂԱՆԴՈՑ ԵԶՆԻԿԻ ԿՈՂԲԱՑՒՈՅ]

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Դարձեալ՝ թե մշտնջենաւոր էր աւրինացն աստուած, ապաքէն պարտ էր կանխագէտ եւ ամենագէտ էանալ. եւ թե չէր կանխագէտ եւ ամենագէտ, ապա եւ կատարեալ իսկ չէր։

ռԱյլ նա աւանիկք կատարեալ երեւի այնու՝ զի զերկինս եւ զերկիր արար. եւ ոչ միայն մի երկինս՝ այլ երկուս, եւ զաւրս բազումս։

Եւ որ այնմ ամենայնի բաւական եղեւ, զայն զի՞ ոչ կարէր գիտել՝ թե է ոք ի վեր քան զնա, յորմէ կասկած կայր նմա։

Եւ եթե գիտէր, ընդէ՞ր ոչ ամրացոյց զիւր տեղին, զի մի լինէր անդր մուտ հակառակորդին՝ որ գայր եւ ապստամբեցուցանէր զարարածս նորա ի նմանէ։

365 Եւ դարձեալ՝ բարին, զոր կոչեն, եթե որպէս ասենն՝ բնութեամբ [255] բարի էր, եւ չարութիւն ի նմա ոչ գոյր՝ զի այլոցն բարի խորհէր, նմա չար ընդէ՞ր խորհեցաւ, առնել զնա 296v սրտառուչ յիւրոցն արարածոց։ Զի սա հանապազ առնէ մարդիկ. եւ նորա միշտ հանեալ ի սմանէ, առնէ զսա թախծալից. որ ոչ բարւոյ գործ է՝ այլ չարի։