[ԵՂԾ ԱՂԱՆԴՈՑ ԵԶՆԻԿԻ ԿՈՂԲԱՑՒՈՅ]

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Եւ եթե նմանութեամբ միայն եղեւ մարդ, եւ կերպարանաւք եւեթ էր խաչն եւ չարչարանք եւ մահն, ապա եւ փրկութիւն ինչ որ գործեցաւ։

Այլ եւ փրկէր իսկ [265] ընդէ՞ր զայլոյ արարածս, զոր իւր չէր արարեալ, որ ոչ բարւոյ գործ է՝ այլ ապիրատի, սպրդել գաղտ մտանել յայլոյ տուն եւ նենգել նմա։

Բայց զայն եւս հարցցուք. մարմնաւո՞ր ոք էր Յեսուն, եթե անմարմին։

Եթե ասիցեն՝ թե անմարմին էր, լուիցեն։

Զի եթե անմարմինն եկն, եւ աստ՝ մարմին որպէս ասենն՝ ոչ զգեցաւ, յայտ է՝ եթե ոչ ետ ինչ, եւ ոչ առ. ոչ մեռաւ, եւ ոչ փրկեաց. եւ ի զուր է ասելն Մարկիոնի, եթե արեանն Յեսուայ եմք գինք։ Զի ոչ հեղաւ արիւնն նորա, եւ ոչ նոքա գնեցան, այնու զի կերպարանաւքն ասեն զխաչն եւ զմահ, եւ ոչ ճշմարտութեամբ։ Եւ յանդիմանեն զնոսա Հրեայք, որ ցայսաւր պնդեալ են՝ թե հարքն մեր հանին զՅիսուս ի խաչ։ Ուստ300rի յայտ յանդիման ցուցանի, եթե ոչ կեղծեաւք ել Քրիստոս ի խաչ, այլ ճշմարտութեամբ։ Քանզի եւ ճշմարտի յարութեանն մերոյ՝ կացոյց [266] զիւրոյ անձինն զյարութիւն աւրինակ։