Յորմէ
ժամանեսցէ
թուղթ
սիրոյ`
ողջունի
եւ
օրհնութեան,
հանդերձ
մեծազօր
շնորհիւ
Միածնաէջ
սրբոյ
տեղւոյս,
ի
վերայ
բարեպաշտ
սիրելեացդ
մերոց
եւ
հարազատ
որդւոցդ
սրբոյ
Աթոռոյս`
Քրիստոսասիրաց
եւ
նովիմբ
զօրացելոց`
ազնուազարմից
եւ
խոհականաց,
Ազնիւ
պ.
Մարգարիդ
եւ
ազնիւ
պ.
Փիլիպպոսիդ:
Եւ
ամենեցուն
որք
ձեր
են,
ի
Տէր
խնդալ:
(Շնորհք).
Եւ
ընդ
օրհնութեանս
Աստուածայնոյն`
գիտասջիք
իսկապէս
սիրելիք
մեր.
զի
ի
քանիս
ամս
գոլով
մեր
յանհնարին
նեղութիւնս
եւ
ի
բազմապատիկ
վնասս
հանդերձ
ամենայն
երկրաւս
եւ
ազգաւ
մերով`
ի
յարուցման
մարդադէմ
գազանին
ներքինւոյ,
չկարացաք
թուղթ
գրել
առ
սիրելութիւն
ձեր,
դուք
օրհնեալքդ
եւս
որք
Աստուծով
յապահովութեան
կայք,
իբրու
ի
մոռացման
եդեալ
զմեզ
չգրիցիք
զգիր
ինչ
առ
ի
սփոփանս
թախծեալ
սրտի
մերում:
Բայց
մեք
անմոռաց
ունելով
զհաւատարիմ
որդիսդ
սրբոյ
գահիս`
բազմիցս
յիշատակեմք
օրհնաբանութեամբ,
որք
եւ
ի
Տեառնէ
Աստուծոյ
լիջիք
յիշեալք
եւ
օրհնեալք
հանդերձ
ամենայն
ձերայնովքն:
Իսկ
ի
դառնաղէտ
տագնապակրութիւնսն
մեր,
մինչ
յայդմ
կողմանէ
ակնունէաք
ստանալ
զմխիթարութիւն
ինչ,
հակառակ
յուսոյն
մերոյ
զբօթ
մահուան
երջանկափառ
Մեծի
Կայսերուհւոյն
լուեալ`
տրտմեցաք
եւ
ցաւեցաք
հոգւով
չափ:
Այլ
հետեւաբար
լսելով
եւ
գերարժանապէս
գահակալութիւն
Աստուածակացոյց
ինքնակալ
Մեծի
Կայսեր
Պաւլ
Պետրովիչի
մխիթարեցաք
եւ
ուրախացեալք
փառս
ետուք:
Այնուհետեւ
յառաւել
եւս
ամրարտաւանիլ
եւ
ի
կատաղիլ
աշխարհաւեր
բռնաւորին,
առաւելաւ
եւ
մեր
ցաւն
եւ
տարակուսութիւնն
եւ
գրեթէ
ի
վերջինն
վարեցաք
վարանումն:
Բայց
ողորմութիւն
բարերարին
կանխաւ
ժամանեալ
ի
վերայ
արարածոց
իւրոց,
չարամահ
սատակեցաւ
աշխարհաւեր
անօրէնն
եւ
բարձաւ
չարն
ի
միջոյ,
յորոյ
ի
չարաչար
խորհրդոցն
զերծան
մնացորդքն
ազգիս
մերոյ,
եւ
մեր
յետ
անհուն
վնասուց
եւ
վշտաց
պահեցեալ
եղաք
սուրբ
Աթոռովս
ի
յետին
վտանգից:
Ապա
սիրելին
մեր
Յովսէփ
արքեպիսկոպոսն
որ
եկեալ
էր
մինչեւ
ցԹիֆլիզ,
եւ
դարձ
առնէր
անտի
յայդկոյս`
գրեալ
էր
մեզ
որ
դիմելոց
է
ի
կայսերական
դուռն:
Եւ
մեք
կարեւոր
գիտացեալ
ահա
զշնորհաւորութեան
եւ
աղերսանաց
թուղթ
գրեցաք
առ
նորին
կայսերական
Մեծութիւնն,
եւ
առաքեցաք
ի
ձեռն
Յովսէփ
արքեպիսկոպոսին`
բերել
ընդ
ինքեան
եւ
մատուցանել
ի
սպաս
կայսերական
հանդիսավեհութեան:
Վայելուչ
համարեցաք
զայս
սիրոյ
եւ
օրհնութեան
թուղթ
եւս
առ
ազնիւ
սիրելիսդ
մեր
գրելն
ի
յազդումն
զկրից
մերոց,
եւ
ի
հայցումն
ողջունի
ձերոյ,
եւ
ի
յարծարծումն
սիրոյ:
Որով
եւ
խնդրեմք,
զի
զսիրելին
մեր
Յովսէփ
վսեմամիտ
արքեպիսկոպոսն
որպէս
յառաջին
նուագսն
ընկալեալ
էիք,
նոյնպէս
եւ
ի
այժմոյս
գալն
մեծաւ
սիրով
եւ
յարգանօք
ընկալջիք,
եւ
զոր
ինչ
հոգալիս
ունի
յայդր
եթէ
ի
կողմանէ
մեր
եւ
իւրն,
եւ
եթէ
ի
կողմանէ
օրհնեալ
մերազնեայց`
եւ
թէ
մանաւանդ
յաղագս
ի
Դարբանդու
նոր
եկեալ
ժողովրդեանն,
բարեպաշտաբար
ձեռնտու
եւ
օգնական
լիջիք
որչափ
եւ
կարողութիւն
ձեր
զօրէ,
ոյր
սակս
ունիք
ստանալ
զմեծ
վարձս
յԱստուծոյ.
եւ
կացուցանելոց
էք
զմեզ
շնորհակալս
եւ
օրհնաբանս
մեզ:
Եւ
սիրանիշ
գրով
ձերով
կամեսջիք
ըստ
օրինի
Ճշմարիտ
բարեկամութեան
ցաւակցիլ
մեզ
եւ
մխիթարել
ի
վերայ
բազմաժամանակեայ
նեղութեանցն
եւ
վնասուցն
մերոց:
Եւ
զայլ
երկարապէսն
անցից
մերոց
եւ
կողմանցս,
եւ
ներկայապէս
կացութեան
մերոյ
ի
Յովսէփ
գերզգօն
արքեպիսկոպոսէս
կարէք
իմանալ:
Ո'ղջ
լերուք
ի
Տէր:
Գրեցաւ
յամի
Տեառն
1797,
եւ
ի
յուլիսի
ամսոյ...
ի
սուրբ
Աթոռս
Էջմիածին: