Իմ
հարազատագոյն
բարեկամք.
Փետրվարի
1
էն
արձակեալ
թուղթ
ձեր
յարգանօք
ընկալայ
գիտացի
առողջութիւն
ձեր,
եւ
այլն,
եւ
ուրախ
եղէ:
Որպէս
լսեմ
հանդերձեալ
է
ելանել
բայց`
խնդիր
տւեալ
է
թէ
ռօՃիկ
չունիմ,
եւ
աղքատ
եմ.
ժողովուրդքն
ո'չ
կերակրէ
զիս,
ակն
ունի
ստանալ,
տես
թէ
որքան
ամօթ
էր
իւրն
եթէ
առանց
ռօՃկի
ելանէր
ի
մէջ
ազգին,
որ
ես
ըստանամ
եւ
ինքն
ո'չ,
եւ
զայն
ո'չ
սակաւ
ամօթ
լինի
իւրեան
եթէ
իմ
հաւասար
եւ
կամ
պակաս
կարգեսցեն
նմա
ռօՃիկս,
զինչեւ
իցէ
մեր
թուլութիւնն
է
որ
թէ
նա
տակաւին
կայսերական
ողորմութեամբ
ելցէ
ի
քաղաքէ
անտի,
ատուածային
վՃիռ
հասցէ
նմա:
Սուրբ
Լուսաւորիչն
ելցէ
նմա
ընդ
յառաջ,
իւրով
երկաթեայ
Ճգնողական
գաւազանաւ
փշրել
եւ
խորտակել
զգլուխ
նորա:
Սակայն`
Աստուած
դատաւոր`
արդար`
հզօր,
եւ
երկայնամիտ,
որ
ո'չ
ածէ
զբարկութիւն
իւր
զօր
հանապազ,
ապա
թէ
ո'չ
եւ
այլն:
Եւ
թէ
ո'չ
զօրանայ
մարդ
իւրով
զօրութեամբ
այլ
Տէր
տկար
առնէ
զթշնամիս
իւր:
Ուրեմն
եղիցի
անուն
Տեառն
օրհնեալ.
հնազանդ
եղեց
օրինաց
եւ
սուրբ
կամաց
նորա,
զի
թէ
կամի
ի
քարանցս
յարուցանէ
որդիս
Աբրահամու,
ուր
մնաց
զմեզ
որ
ըստ
Սամուէլի
պատրաստեմք
ասել
ահաւասիկ
եմ
Տէր,
ուրեմն`
կամ
ո'չ
կամի
կամ
ժամանակն
չեւ
է
լցեալ,
եւ
կամ
վասն
մեղաց
եւ
անօրենութեան
իմոյ,
ամենեւին
դարձուցեալ
է
զերեսս
իւր
ի
մէնջ,
ըստ
մարգարէին,
ձեզ
աղաչել`
եւ
ինձ
ո'չ
լսել:
-
Վասն
սրբազան
արհոյն
Աբրահամու
անցեալ
փոստին
գրեցի
թէ
կարելի
է
զայն
արասցէ
եւ
թէ
ո'չ
զայլ
ինչ
խորհեսջիք,
եւ
Տէր
յաջողեսցէ:
Եթէ
տակաւին
վեհն
լռութեան
արկցէ
բանն,
եւ
մեք
համեմատն
խորհեալ
եմք
ի
մէջ
հալածանաց
մերոց
առնել,
որ
անդադար
տգնիմք
եւ
օգուտ
ինչ
ոչ
գտանեմք,
զի
բազում
աշխատութեան
մերոյ
կթեցաք
զպտուղն
եւ
ո'չ
ինչ:
Սրբազան
պատրիարգին
զխոնարհ
զողջոյնս
նւիրեմ,
Տէր
եղիցի
եւ
դմա
պաշտպան
-
իսկ
մեք
ի
հեղեղէ
զերծեալ`
ի
կաթիլէ
ո'չ
երկնչիմք,
եւ
նուիրեալ
եմք
զմեզ
գլխովին
ի
տանջանս
ի
գանս,
ի
փորձութիւնս
եւ
ի
յայլ
զանազան
նեղութիւնս
որ
թէ
դեպ
լիցի
ելանել
մեր
ընդ
յառաջ,
ամենայնի
նւիրեալ
եմք
զմեզ
վասն
սիրոյ
սրբոյ
Աթոռոյն,
թէպէտ
սակաւ
մի`
կասեցուցանէն
զմեզ
անզգայութիւնք
գլխոյն
մերոյ,
եւ
զայն
Աստուած
յարդարեսցէ:
Վասն
սիրական
որդոյդ
գրեալ
եմ
լե'ր
անհոգ,
գրեցից
եւ
այժմ
ըստ
գրեցելոյդ
պր.
Մալխասն
Պողոսեան,
աստ
յետ
ընկալնլոյ
ի
մէնջ
զզանազան
յարգական
պատիւս,
ուրացեալ
զամենայնն
եղեւ
պարագլուխ
քանի
մի
անզգամաց
հակառակ
ի
մեր
կողմն,
եւ
գրեաց
զբազում
առասպելս
ի
վերայ
լուսահոգոյն
Յովսէփայ
եւ
մեր,
եւ
իմ
լւեալ
զայն
խնդիր
ետու
պոլիցայն.
մի
առ
մի
հարցանել
զնոսա,
արդեօք
Ճշմարիտ
է
զոր
գրեն
եւ
կարող
են
զայն
պահանջողութիւնս
իւրեանց
գրով
եւ
վկայիւք
հաստատել,
թէպէտ
ամենեքին
ուրաստ
եղեն,
ընդ
նմին
եւ
պիղծ
պարագլուխն
նոցա
սակայն`
ինչ
օգուտ
որ
տէրութեանն
յայտնի
լինելոց
է,
թէպէտ
եւ
ինքեանք
զինքեանս
ստեցին,
եօթանասուն
ինն
հազար
ռուպլու
գող
շինեցին
զլուսահոգին,
եւ
մեզ
քսան
հազարի,
ըստ
յորդորելոյ
չիք
Օհանէս
երէցին
եղեւ,
ի
ակնածութենէ
Եփրեմին,
ահա'
պրն.
Մալխասի
չգոյ
մարդութիւնն
զոր
ի
գալն
այսր
եցոյց:
Ես
խնդրեալ
եմ
չթողուլ
զնա
ի
քաղաքէ
աստի
մինչեւ
խնդրանացն
նորա
կատարումն
եւ
աւարտն
եղիցի,
որ
մինչեւ
տասն
տարի
հազիւ
վՃիռ
լինի,
թող
մնասցէ:
Զի
քենտի
տիւշէն
աղլամազ
ասի.
վասն
այսմ
եւ
ո'չ
ի
հարսանիսն
իւր
դստեր
զմեզ
հրաւիրեաց:
Թէպէտ
գնացօղն
եւս
չէի:
Բայց`
երկու
աւուրբ
առաջ
զիմ
ո'չ
գիտելով
զնորին
պիղծ
հոգւոյն
զմաղձ
հրաւիրեալ
յարգեցի
ի
սենեկի
իմում.
քանի
մի
բարեկամօք,
եւ
ի
նա
ըստ
յուդայի`
յետ
պատառոյն
եմուտ
սատանայ:
Խոնարհ
զողջոյնս
նւիրեմ
ամենայն
սիրելի
բարեկամաց
եւ
բարերարաց,
նոյնպէս
սիրելի
փեսայ
պրն.
Անտօնին
եւ
քոյր
Գայանէին
-
վասն
գալստեան
իւրեանց
թող
ծանուսցեն
ինքեանք
եւ
կամ
ի
ձեռն
ձեր`
եւ
Ճանապարհելն
զնոսա
ըստ
օրինի,
մնայ`
ի
խոհեմութիւնս
Գեւորք
Աղաեկեանիդ:
Եւ
այլն
մնամ
վասն
ձեր
աղօթարար
խոնարհ
Գրիգոր
արքեպիսկոպոս
1804
փետրվ.
29
ի
Գրիգորիպոլ.
