29.
ՅՈՎՀԱՆՆԷՍ
ՔԱՀԱՆԱՅ
ՉՄՇԿԱԾԱԳՑԻ
†
ՊԾԲ=
1403
սեպտ.
10.
Սուրբ
քահանայն
Յովհաննէս
էր
ի
քաղաքէն
Յերապոլեայ,
որ
այժմ
Զմշկածագ
կոչի,
բարեյաղթ
ծնողաց
զաւակ.
այլ
եւ
երկիւղած
յԱստուծոյ,
հեզ,
խաղաղարար,
խոնարհ,
համբերօղ,
երկայնամիտ,
աղօթասէր,
ժիր,
աղքատասէր,
ողորմած,
գթած
ի
վերայ
տնանկաց,
որբոց
եւ
այրեաց
խնամածու:
Եւ
ամուսնացեալ
էր
ի
կարգ
աշխարհի.
բայց
այնպէս
էր
յաշխարհի,
որպէս
հրեշտակ
ի
մարմնի,
եւ
որպէս
ասէ
առաքեալն
թէ
«Ունիցիմք
կանայս,
որպէս
թէ
ո'չ
ունիցիմք,
զի
անցեալ
է
վայելչութիւն
աշխարհիս»:
Զի
այնպէս
սուրբ
եւ
մաքուր
էր
մարմնով,
որպէս
միշտ
եւ
հանապազ
զՔրիստոս
պատարագէր:
Եւ
յազդմանէ
չարին
ոխացան
այլ
քահանայք
քաղաքին
ընդ
նմա
եւ
զբազում
ժամանակս
հալածական
պահէին
զնա
ժողովրդեամբ
իւրով:
Եւ
սուրբն
սրտնեղեալ
ի
նոցանէ,
առեալ
զիւր
ժողովուրդն`
գնաց
արտաքոյ
պարսպին
ի
տեղին`
որ
կոչի
Կարմիր
Սարուկ:
Հիմն
էար
մեծ
եւ
հրաշափառ
եկեղեցւոյ
եւ
առեալ
հրաման
յամիրայէն`
որ
կոչի
մելիք
Մահմուտ,
շինեալ
կատարեաց
զեկեղեցին,
բայց
փայտաշէն:
Իսկ
այլ
քահանայք
քաղաքին
ոխացեալ
էին
ընդ
բանս
նորա:
Երթեալ
չարախօսեցին
զսուրբն
մելիք
Մահմուտին
եւ
Սայտի
բէկին,
որ
նստեալ
էին
յՈւշպակ
բերդին`
որ
է
յանդիման
քաղաքին:
Եւ
յայնմ
աւուր
արբեալ
էին,
զի
գինի
ըմպէին:
Եւ
բարկացեալ
ամիրայն
մելիք
Մահմուտ
եւ
Սայտի
բէկ`
աթոռակիցն
իւր`
ետուն
հրաման
զօրացն
իւրեանց
երթալ
քակել
զեկեղեցին:
Եւ
ի
մի
վայր
ժողովեալ
եւ
գնացեալ
արարին
ըստ
հրամանաց
բռնաւորին
եւ
բորբոքեցին
հրով,
եւ
զսուրբ
քահանայն
Յովհաննէս
կապեալ
ոտիւք
եւ
ձեռօք`
արկին
ի
հուրն:
Եւ
այնպէս
աւանդեաց
ի
մէջ
հրոյն
զհոգին
ի
ձեռն
Աստուծոյ:
Եւ
մազ
մի
ի
գլխոյն
եւ
ի
մուրուացն
ոչ
էր
կիզեալ:
Եւ
կտրեալ
զսուրբ
աջն
տարան
ի
բերդն
առ
ամիրայն:
Եւ
ի
տանելն
զսուրբ
աջն`
շնորհօքն
Աստուծոյ
Ե
մատունքն`
որպէս
մոմ
վառէին,
քանզի
գիշեր
էր:
Իսկ
ամիրայն
տեսեալ
զսուրբ
աջն`
զղջացեալ
արտասուեաց:
Եւ
յառաւօտուն
լոյս
պայծառ
ծագեաց
յերկնից
ի
վերայ
սուրբ
մարմնոյ
նորա:
Որոց
ամենեցուն
տեսեալ
արք
եւ
կանայք`
Հայք
եւ
Տաճիկք`
հիացեալ
փառս
ետուն
Աստուծոյ:
Եւ
ի
վաղիւն
հրաման
առեալ
յամիրայէն
քրիստոնեայքն`
երթեալ
բարձին
զսուրբ
մարմինն
հանդերձ
աջովն
եւ
տարեալ
թաղեցին
յեկեղեցին`
մեծաւ
պատուով`
որ
կոչի
Աստուածածին`
ի
ներքս
պարսպին:
Կատարեցաւ
սուրբ
քահանայն
Յովհաննէս
ի
թուականիս
մերում
Պ
եւ
ԾԲ
ամին,
յամսեանն
սեպտեմբերի
ի
Ժ:
Եւ
ես
նուաստ
Դաւիթ
եպիսկոպոսս
արարի
զպատմութիւնս:
