ՀԱՅՈՑ ՆՈՐ ՎԿԱՆԵՐ (1155-1843)

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

2.
ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ՄԱԼՂԱՐԱՑԻ
1833

1 Տեառն զօրութեամբ արիացեալ,

Սուրբ նահատակս որ աստ գանձեալ,

Մալղարայու յերկրին ծնեալ,

Եւ Յարութիւն անուն կոչեալ.

Որոյ չարի ինչ այլափոխեալ,

Զհաւատ իւր այլափոխեալ

Քսանամեայ ի տիսն հասեալ,

Իբր զՊետրոս անդ զղջացեալ,

Սրտի մտօք առ Տէր դարձեալ,

Գլորեալ անձն անդէն կանգնեալ,

Եւ վերստին խոստովանեալ,

Ի նոյն վիմին անշարժ կացեալ,

ԶԱստուածորդին տէր դաւանեալ,

Ի Մանիսա քաղաքս եկեալ,

Եւ յումեմնէ աստ ծանուցեալ,

Յանօրինաց ձեռսն մատնեալ,

Յարգելանոց չորս օր բանտեալ,

Չարչարանօք յոյժ վշտացեալ,

Յետոյ սրով գլխափառեալ,

Լոյսն ի յերկնից վկայ իջեալ,

Թէ ի Տեառնէ իւր պսակն առեալ.

Որ յԱստուծոյ զայս էր խնդրեալ,

Եւ խնդիրք հաճոյացեալ,

Թէ յախտ ջերման ոք հանդիպեալ,

Լիցի Տէրամբ փոյթ բժշկեալ,

Եւ յամենից չարաց զերծեալ.

Թվին հազար երկու հարիւր չորսին:

1 Մեզ ծանօթ է այս նահատակի տապանագիրը միայն. տես Քօսեան, Հայք ի Զմիւռնիա եւ ի շրջակայս, հատ. Բ. Վիեննա, 1899, էջ 125: Տապանագրի գլխին թուական դրուած է 1833, բայց վերջին տողում ասուում է «թվին հազար երկու հարիւր չորսին» (=1755): Չկարենալով ստուգել թէ ո'րն է ուղիղ, դրինք յաւելուածիս մէջ: