95.
ՊՕՂՈՍ
ՍԱՐԿԱՒԱԳ
ՍՂԵՐԴՑԻ
†
ՌՃԽ=1691
Որ
էր
ի
քաղաքէն
Սղերդու,
որդի
քրիստոնէի,
հայ
ազգաւ,
ուսեալ
զՍաղմոսն
եւ
զՇարականն,
ուշիմ
եւ
ճարտար
եւ
քաջասիրտ
եւ
յաջողակ
յամենայնի:
Յաւուր
միում
ի
տօնի
սուրբ
Լուսաւորչի
մուտն
ի
վիրապին,
որ
յաղուհացն
կատարի,
մինչդեռ
ի
պաշտաման
եւ
յաղօթս
կային
առաւօտեան
քահանայք
եւ
ժողովուրդք
եւ
վարդապետ
ոմն,
ընդ
որս
էր
եւ
Պօղոս
սարկաւագն
եւ
երգէր,
եւ
յանկարծակի
գրոհ
տուեալ
այլազգիքն,
կուտեցան
ի
վերայ
եկեղեցւոյն
եւ
քարկոծ
առնէին
իբրեւ
զայր
մարդ:
Քանզի
նեստորական
ասորի
մի
տաճկացեալ
էր,
մեծաւ
հանդիսիւ
շրջեցուցանէին
ընդ
քաղաքն,
ուրախութեամբ
եւ
խնջոյիւք.
եւ
բերեալ
ի
վերայ
եկեղեցւոյն,
զի
ուրացական
քար
արկցէ
ընդդէմ
եկեղեցւոյն.
եւ
յարկանելն
քար
ուրացողին
յեկեղեցին,
ամենայն
տաճիկք
զնոյնն
արարին,
քարիւ
քարկոծէին
զեկեղեցին:
Յորմէ
զարհուրեալ
ահաբեկ
եղեն,
որք
ի
ներքս
յեկեղեցւոջն
էին,
համարելով
թէ
ի
սպառ
կործանեն
զեկեղեցին
ի
վերայ
ինքեանց:
Իսկ
քաջասիրտ
պատանին
Պօղոս
սարկաւագն
ոչ
հանդուրժեալ
մոլութեան
նոցա,
ելեալ
արտաքս
յեկեղեցւոյն,
մարտնչէր
ընդ
նոսա
եւ
ի
բաց
վարէր.
եւ
հարեալ
քարամբք
խորտակեաց
զթուղն
եւ
զդրօշ
նոցա:
Յայնժամ
անօրինացն
թողեալ
զեկեղեցին
եւ
առին
ի
մէջ
զՊօղոս
պատանին
եւ
հարկանէին
չարաչար
հարուածով
եւ
կապեալ
տարան
առ
ղադին.
եւ
ասեն
թէ
«
Հայի
տղայս
այս
խորտակեաց
զդրօշն
մեր.
զի՞նչ
արժան
է
առնել
դմա
»:
Եւ
ղատին
վճիռ
հատեալ
ասէ.
«
Կա
'
մ
տաճկասցի
եւ
ազատեսցի
ի
վնասէն,
եւ
կամ
հրով
այրեսցի
կենդանւոյն
»:
Ապա
այնուհետեւ
սկսան
ողոքանօք
եւ
սպառնալեօք
խրատ
տալ
նմա
եւ
ասել.
«
Ե
'
կ
դարձիր
յօրէնս
մեր
եւ
մի
'
կորուսաներ
զգեղեցիկ
մանկութիւն
քո.
եւ
մեք
տացուք
քեզ
խիլայս
եւ
մեծութիւնս
».
զի
դեռ
նորոպսակ
էր
Պօղոս
սարկաւագն:
Իսկ
նա
աղաղակէր
եւ
զՔրիստոս
Աստուած
դաւանէր
եւ
ոչ
հաւանէր
խոստմանց
պարգեւացն
նոցա,
եւ
ոչ
ի
սպառնալեացն
երկնչէր
եւ
ասէր.
«
Ես
պատրաստ
եմ
ի
մահ
վասն
անուան
եւ
հաւատոյն
Քրիստոսի
Աստուծոյ
իմոյ
»:
Եւ
այնպէս
պահեցին
աւուրս
բազումս
ի
բանտի
եւ
հարցանէին
թէ
«
Ուրանա՞յ
զՔրիստոս
»:
Եւ
իբրեւ
տեսին
զհաստատուն
միտս
նորա,
զի
ոչ
կարացին
խախտել
զնա
ի
սիրոյն
եւ
ի
հաւատոցս
Քրիստոսի,
ապա
կուտեցին
փայտ
բազում
յոյժ
եւ
կապեցին
զոտսն
ի
ցից
եւ
այրեցին
զծառայն
Աստուծոյ
զՊօղոս
սարկաւագն:
Եւ
նա
սաղմոսելով
զերգս
երից
մանկանցն,
աւանդեաց
զհոգին
իւր
առ
Աստուած,
բարի
խոստովանութեամբ:
Եւ
ժողովեալ
զայրեցեալ
զոսկերսն
եւ
եդին
յեկեղեցւոջն,
ի
փառս
Քրիստոսի
Աստուծոյ
մերոյ:
Կատարեցաւ
սուրբն
Պօղոս
սարկաւագն,
ի
թուականիս
մերում
հազար
հարիւր
եւ
քառասուն
ամին: