Տաղեր

Իմ գեղեցիկ ակն ու պատկեր,
Ընդէ՞ր եղեր չարին ընկեր
՚Ւ առեր երեսդ սեւ ներկեր,
Այսուհետեւ, եղբարք, զի՞նչ արարից:

Սիրտ իմ չարեաց շտեմարան,
Պէսպէս գանձուց մառանապան,
Ընդէ՞ր բարիքն ոչ շատանան.
Զի գողանան, եղբարք, զի՞նչ արարից:

Ունկն իմ լսող եղանակաց,
Բամբասանաց ՚ւ առասպելաց
Ընդէ՞ր անլուր կաս օրինաց,
Զի խուլ եղէ, եղբարք, զի՞նչ արարից:

Ւիւսեալ մասունք հոգւոյ իմոյ
Եւ անդամունք մարմնոյ իմոյ,
Համայն եղեալ անօթ մահու,
Չեն ի յօգուտ, եղբարք, զի՞նչ արարից:

Քննող խորոց, միտք դատաւոր,
Կաս անիրաւ մեղօք մոլոր,
Սիրես զաշխարհս սուտ, անցաւոր,
Բանդագուշեալ, եղբարք, զի՞նչ արարից:

Իմ կամք բարեաց ընտրողութեան,
Յօժարութեան եւ ցանկութեան,
Յեռեալ ի չարն, տողանան,
Չէն ի ձեռին, եղբարք, զի՞նչ արարից:

Այս իմ լեզուս յինէն գազան,
Աստուածութեան չէ օրհնաբան,
Այլ հրդեհիչ բոցոյ նման,
Տոչորէ զիս, եղբարք, զի՞նչ արարից:

Սոյնպէս եւ ձեռքս բարեաց խափան,
Ի հեշտութիւնս պատրաստական,
Պէսպէս մեղօք շոշափական,
Լի են արեամբ, եղբարք, զի՞նչ արարից:

Է յոյս մի մեծ յիմում սրտիս
ԷՌԾԻԿ թուին ի ձէնջ առ իս,
Ասել լալով մեզ ողորմիս,
Առանց սորին, եղբարք, զի՞նչ արարից: