Թղթեր

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Առ Կիրակոս յոյն դպիր:

Յաղթող վայելչական ճեմեալ պատահեմ քեզ, մարտուցեալ յայսմ գծի. տարակուսեալ տատանիմ, զբազում օտարոտի կասկածել, վարդապետելով ի մի ածել զօրէն վիմի լպրծուտ ոտից անհաստատելի եւ անկառչելի ղորկոտ գնացից անուղի, զօրութեամբ բազկի շարագրական բանաստեղծեալ բաժանեմ, զի կարօտասցիս անգիտաբար: Քանզի ճշմարտադատն իմ հատուած գանձեալ դժուարին քննողի եւ անգիտելի. քանզի դեգերեալ շրջի տիրապէս խորհել. եւ ի վերայ հասանել ըստ իրեն ոչ կարէ յիրաւի, զի թագուցեալ ծածկի:

Եւ այժմ հասաւ քեզ երկունք, բայց ոչ ծնցիս ճշմարիտ բամբասօղդ մեզ երբեմն երեւեալ: Հնազանդեա' սակաւ կատակերգական աշխարհօրէն, որպէս ասէ Հոմերոս, ի տաճարին ճշտելով վայելչաբանեալ նրբագոյն բանիւք:

Այլ մեզ յայտնի եւ քեզ անյայտական, եւ կարծիս, եւ աներեւակ նորայն բանք. զօրութիւն իմ եւ լոյս երեւեալ, օգնութիւն ընկալեալ եւ Հոգւոյն, զստաբանութեան քո ծածկոյթ անարգեցից: Հռչակեալ աւետաւոր լինին պատճառաբանիդ երբէք թէ զթշուառութիւնն թողցես, ընձեռեցից յայտնի լուսաւոր բան եւ ի չափ ածից եւ թափեցից ի վերջին տգիտութենէ: