Մայր դիւան Մխիթարեանց Վենետկոյ ի Ս. Ղազար

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Այս նամակը ոչ մի նշան չունի թէ որ քաղաքէն ղրկուած է առ Մխիթար:
       Առ Վերապատուելի Աբբայի տեառն Մխիթար աստուածաբան վարդապետի
       Գիտասցէ տէրութիւնն քո վերոյ գրեցելոյդ իմոյ: Քանզի բազում ժամանակ է որ վարդապետէն գիր առած չեմ, քանզի գրեր էր ի Մատռիդ քաղաքէն, որ է ըՍպնեայու, թէ կուզեմ որ յետ դառնամ, զէրրէ ըՍպանեայու անուն է մնացեր, խարճէրննիս չի հաներ, ուր տեղ կերթանք ամենեքեան կուլան, թէ աղքատացանք վասն երկար պատերազմին…: Վերապատուելի իմ, գիտենաս որ ունիմ խնդրուած ի քէն որ լուեալ եմ` թէ ձեր հրամանքնիդ ջահկըցոց խորհրդատետրով կասէք պարզ, խիստ լաւ կանէք, զէրրէ մեր խորհրդատետրը ճաշոց գիրքն է, ամա չեմք կարեր ի գործածել, եւ ոչ գտանի աստ զճաշոց գիրքն եւ ոչ կարեմք տանել եկեղեցին վասն ծանրութեանն: Բայց մեք ունիմք խորհրդատետրը որ տէր Թայթէոսն է գրեր, եւ իւր խորհրդատետրին օրինակն է, եւ ոչ գտանէ զամէնն աւուր պատշաճի, եւ ես ասեմ պատարագ լաթինացւոց եկեղեցին եւ կու պատահի տարակուսի եւ խղճմտանաց բան: Բայց լուեալ եմ թէ ունիք պասմա խորհրդատետրը հայ գրով, լաթին օրինակով, խնդրեմ որ շնորհ անես…
      
       Թվին Փրկչին 1717 Մայիսի ի:
       Ընկալջիք Յօհաննէս քահանայէ, պատրաստական ծառայ. մնամ աղօթից ձերոց։