Պատմութիւն Հայոց

ԳԼՈՒԽ ԼԷ
Պատասխանի թղթոյն Աբգարու:

Տիբեր կայսր Հռոմայեցւոց` Աբգարու թագաւորիՀայոց` խնդալ:

Զթուղթ մտերմութեան քո ընթերցան առաջի իմ. վասնորոյ շնորհակալութիւն ի մէնջ քեզ հասցէ: Թէպէտեւ ի բազմաց լուեալ էր մեզ զայդ, յառաջագոյն եցոյց եւ Պիղատոս ստուգապէս վասն նշանաց նորա` թէյետ յարութեանն իւրոյ հաւատարիմ եղեւ բազմաց` թէԱստուած է: Վասնորոյ եւ ես կամեցայ առնել զայդ` զորեւ դու խորհեցար: Այլ քանզի սովորութիւն է Հռոմայեցւոց` Աստուած ի հրամանէ թագաւորի միայնոյ ոչ հաստատել բան, մինչեւ փորձեալ քննեսցի նա ի Սինկղիտոսէ: Վասնորոյ եւ իմ յայտնեալ զբանսզայսոսիկ ի Սինկղիտոսէ, արհամարհեաց Սինկղիտոսս, զի ոչ քննեցաւ նա յառաջագոյն ի սմանէ: Այլ մեք տուաք հրաման ամենայն ումեք` որում եւ հաճոյ թուեսցի Յիսուս, ընկալցի զնա Աստուած, եւ մահ այնոցիկ սպառնացեալ` որք չարախօս կայցեն քրիստոնէից. եւ վասն ժողովրդեանն Հրէից` որ յանդգնեցան խաչել, զոր լսեմ` թէ ոչինչ արժանի խաչի եւ մահու էր նա, այլ պատուի եւ երկրպագութեան, յորժամ առից պարապումն ի պատերազմէ Սպանիացւոց ապստամբողաց յինէն, քննեալ հատուցից նոցա զարժանն. ողջ լե'ր: