">
ԳԼՈՒԽ
ԼԸ
Դարձեալ
վասն
Վրթանիսի
վարդապետի:
Կամիմ
դարձեալ
երկրորդել
յաղագս
Վրթանիսիվարդապետի.
որ
տեսեալ
զայսքան
հոգեւոր
հանդէսսրբոց
Հարցն
ի
միասին
ժողովելոց
ի
քակտումնամենայն
հերձուածողաց
եւ
ի
նորոգումնխոստովանութեան
եւ
դաւանութեան
հաւատոյ
սրբոցՀարցն`
որ
ի
Նիկիայ,
եւ
ի
Կոստանդնուպօլիս,
եւյԵփեսոս,
եւ
զնոցին
աւանդեալսն
մեզ
դարձեալվերստին
աւանդեցին
եւ
հաստատեցին
ի
ձեռնմիաբանական
գրոյ
ձեռնարկին,
զոր
ետուն
միմեանց
կապեւ
կնիք
դնելով
զսիրտ
եւ
զմատանի,
եւ
վկայ
եւդատախազ
զսուրբ
զԵրրորդութիւնն
ունելով,
միանգամայն
եւ
զնորոգումն
Աթոռոյ
սրբոյն
Գրիգորի,
որում
ինքն
էր
Տեղապահ
եւ
աւանդապահ,
ուրախ
եղեւյոյժ,
եւ
գոհացաւ
զԱստուծոյ,
իբր
արդար
եւերախտաւոր
գոլ,
որպէս
էրն
իսկ,
յոտն
կացեալ
օրհնէրզԱստուած
զտուիչն
այնպիսի
բարեաց,
ընդ
նմինզՀայրապետն
Աբրահամ.
որ
նորոգիչ
եղեւ
սուրբԱթոռոյն
սրբոյն
Գրիգորի.
նոյնպէս
եւ
զսուրբ
ժողովնսրբոց
Հարցն.
վասնզի
համազոյգ
եւ
ձայնակիցք
եղեննոցա`
մանաւանդ
թէ
հանգոյն
եւ
հաւասար
նոցին.
զիզնոցա
աւանդեալն
դարձեալ
վերստին
աւանդեցինՀայաստանեայցս,
եւ
հաստատեցին
ի
փառս
Աստուծոյ:
Արդօրհնեաց
նա
զնոսա`
եւ
օրհնեցաւ
ի
նոցանէ`
որպէս
եւբարեկամ
եւ
սիրելի
հասարակաց:
Ապա
այնուհետեւբերեալ
զաւանդն`
որ
ինչ
նմայն
էր
հաւատացեալ
իՄովսիսէ
Հայոց
Կաթուղիկոսէ
ի
ժամ
մահուան
իւրոյ,
նախ
զփրկական
եւ
զկենսակիր
Աստուծոյ
նշանն,
եւ
ապազնշխարս
սուրբ
առաքելոցն`
զոր
բերեալ
էր
սրբոյնԳրիգորի
ի
Հոռոմայ`
զտուեալն
նմա
ի
բարեպաշտէնԿոստանդիանոսէ.
եւ
յետ
այնորիկ
զԱթոռն
եւզգաւազանն,
որ
պատուով
պահեալ
էր
եւ
պաշտեալ,
զայլամենայն
զսպաս
սրբութեան
զսկիհս
եւ
զգեստս
սրբոյնսեղանոյն,
եւ
զվարագոյրս,
եւ
զխնկանոցս,
եւզբուռվառս,
եւ
զքշոցս,
եւ
զվակաս
Կաթուղիկոսինմետաքսեայ
կազմեալ
յականց`
եւ
յոսկոյ`
եւ
իմարգարտէ,
եւ
զայլ
զգենլիսն
եւ
զարկանելիսՔահանայից
եւ
սարկաւագաց,
զբեհեզս
եւ
զծիրանիս,
որպէս
մարգարէն
ի
թիւ
արկեալ
կարգէ,
զեզրածիրանին,
եւ
զմիջնածիրանին,
եւ
որ
առաջին
եւ
զկնի
այսոցիկասի,
եւ
զայլ
եւս
պայծառ
պատմուճանս
պէսպէսզարդուց,
դիպակաց,
եւ
կերպասուց,
եւ
ծիրանեաց`գունակ
գունակ`
եւ
երփն
երփն`
եւ
երանգ
երանգ`ծաղկազարդ
գունօք
գործեալ
գեղեցկապէս,
նաեւզբարեպաշտին
մերոյ
թագաւորին
Տրդատայ
պատուականզգեստն,
զոր
տուեալ
ի
տուն
Տեառն
ի
սպաս
սրբութեան,
զոր
մեր
տեսեալ
աչօք
մերովք:
Եւ
ապա
յետ
այնորիկբերեալ
բազում
գրեան
զանազան
եւ
ազգի
ազգիեկեղեցական
եւ
վարդապետական,
եւ
այլ
եւ
մարմնաւորիրք
գոյիւ
չափ
բերեալ
գրով
առաջի
կացուցանէր,
եւօրհնեալ
լինէր
ի
Հայրապետէն:
Եւ
բազում
երախտիս
եւշնորհակալութիւն
ընկալ
յամենեցունց.
զի
զայնքանանցելոց
ամացն
առանց
Առաջնորդի
ոչինչ
թեթեւ
եւթերի
թողեալ
զՏեղապահութիւն
իւր,
այլ
լի
եւկատարեալ
դատիւ
եւ
դատաստանաւ
առնել
իրաւունս
եւգործել
զարդարութիւն
յամենայն
ժամ.
եւ
դարձեալխնդրել
իրաւունս
եւ
փրկել
զրկեալսն,
դատ
առնելսրբոյն
եւ
տալ
իրաւունս
այրոյն
ըստ
մարգարէին.
եւդարձեալ
զորբս
եւ
զայրիս
ընդունել,
եւզճանապարհս
ամբարշտաց
կորուսանել
ըստմարգարէին.
եւ
աղքատսիրութեամբ
եւեղբայրսիրութեամբ
եւ
օտարսիրութեամբ
զարդարեալզինքն,
եւ
աստուածային
շնորհիւ
պայծառացեալ
եւպատուեալ
ի
պատիւ
եւ
ի
փառս
անուանն
իւրոյ:
