">
ԳԼՈՒԽ
ԼԶ
Թուղթ
Աբգարու
առ
Տիբեր
կայսր
Հռովմայեցւոց:
Աբգար
արքայ
Հայոց`
Տեառն
իմում
Տիբերեայ
կայսերՀռովմայեցւոց`
խնդալ:
Գիտելով
իմ`
եթէ
ոչինչ
ծածկի
ի
քում
թագաւորութենէդ,
այլ
իբրեւ
մտերիմ
ոք
աւելի
եւ
ես
իմացուցանեմ
քեզ
ի
ձեռն
գրոյ:
Զի
Հրէայք`
որ
բնակեալեն
ի
գաւառս
Պաղեստինացւոց,
ժողովեալք
խաչեցին
զՔրիստոս
առանց
իրիք
յանցանաց`
ի
վերայ
մեծամեծ
երախտեաց`
զոր
արար
առ
նոսա`
նշանս
եւ
սքանչելիս
մինչեւ
զմեռեալս
անգամ
յարուցանել.
գիտացի`
զի
զօրութիւնք
այս
ո'չ
են
սոսկ
մարդոյ,
այլ
Աստուծոյ:
Զի
ի
ժամանակին`
յորում
խաչեցին
զնա,
արեգակն
խաւարեցաւ,
եւ
երկիր
շարժեալ
տատանեցաւ.
եւ
ինքն
յետ
երից
աւուրց
յարեաւ
ի
մեռելոց,
եւ
երեւեցաւբազմաց.
եւ
այժմ
յամենայն
տեղիս
անուն
նորա
ի
ձեռն
աշակերտաց
նորա
սքանչելիս
մեծամեծս
կատարի
(է).
որեւ
առ
իս
ինքեան
եցոյց
յայտնապէս:
Եւ
արդայսուհետեւ
տէրութիւնդ
քո
գիտէ`
որ
ինչ
արժանն
է`հրամայել
ի
ժողովրդեանն
Հրէից`
որք
զայն
գործեցին,
եւ
գրել
ընդ
ամենայն
տիեզերս,
զի
երկիր
պագեսցեն
Քրիստոսի
իբրեւ
ճշմարտի
Աստուծոյ: