Թագաւորութիւն
առաջնոյ
եւ
մեծ
Աբասին:
Ի
հազար
եւ
ԻԹ
[1579]
թուին
նստաւ
Աբաս
թագաւոր,
այր
քաջ
՚ի
պատերազմի,
ճոռոմաբան,
բազմահանճար,
յոքնահնար,
խորագէտ
եւ
ճարտարաբան,
լի
ամենայն
հնարիւք,
եւ
առ
ամենայն
գործս
աջողակ,
եւ
առ
ամենայն
իրս
պնդաերես
եւ
աներկիւղ:
Եւ
՚ի
թագաւորել
իւրում`
աջողակ
գտաւ
գործ
նորա:
Քանզի
՚ի
ժամանակի
հօր
իւրոյ`
ապստամբեալ
էր
երկիրն
Ջօջանէթ`
որ
է
Գիլան.
այս
Աբասս
գնացեալ
հնազանդ
արար
ընդ
ձեռամբ
իւրով:
Եւ
ինքն
գնաց
յԱրտաւիլ`
տալ
ողորմութիւն
բնակչաց
նորա:
Եւ
ազգն
Պահլաւունեաց`
որ
է
Օզբէկ,
ելին
՚ի
Բահլ
Բուխարոյ,
եւ
առին
զՀրէ
քաղաք
՚ի
Պարսից:
Եւ
ելեալ
Շահ-Աբասն
զօրօք,
եւ
հալածեաց
զնոսա`
կոտորելով
զբազումս
՚ի
նոցանէ.
եւ
կալեալ
զորդի
թագաւորի
նոցա,
եւ
ընդ
իւր
առեալ
գնաց
՚ի
Խզիրան`
որ
է
Ղազուին:
Զսորա
ամենայն
գործ
գրեալ
է
Առաքել
պատմագիրն`
անպակաս
զամենայն:
Ո'վ
ոք
կամիցի
գիտել
զստոյգն,
ընթեռնուցու
զայն,
եւ
՚ի
նմանէ
ուսցի:
Այլ
ես
զոր
ինչ
լուեալ
եմ
վասն
այս
Շահ-Աբասիս,
թէ'
սուտ
եւ
թէ'
առասպել,
եւ
թէ'
ճշմարիտ
եւ
յիրաւ,
զամենն
գրեմ.
թէ
պարսաւանք
եւ
նախատինք
լինի[ն],
եւ
թէ'
գոհութիւնք
եւ
գովութիւնք
լիցի[ն],
նոցա
լիցի`
որոց
պատմեցին
մեզ:
Քանզի
նոքա`
որք
ականատեսք
էին,
զստոյգն
պատմեցին:
Իսկ
նոքա`
որք
ականջալուրք
էին,
վեր
՚ի
վերոյ
ասացին.
սակայն
մեք
զոր
լուաք,
զնոյն
պատմեսցուք`
թէ'
սուտն
եւ
թէ'
իրաւն:
