Վասն
ոսկերաց
Ջաֆար
փաշային:
Յորժամ
կոտորեաց
Թահմազ-ղուլի
խանն
զՔուրտսն
՚ի
դաշտին
Վժանայ,
ըմբռնեաց
եւ
զոմանս
՚ի
մեծամեծացն,
եւ
կնդեալ
առաքեաց
առ
մեծ
Շահ-Աբասն.
եւ
նա
հրամայեաց
մերկացուցանել
եւ
արկանել
առաջի
առիւծուցն`
արս
երիս`
՚ի
զբօսանս
զօրաց
իւրոց:
Եւ
ապա
հարցեալ
վասն
Ջաֆար
փաշային`
թէ
ո՞ւր
իցէ
գէշ
նորա,
եւ
ասացին`
թէ
՚ի
Թաւրէզ
է:
Եւ
առաքեաց
հանել
եւ
բերել
առ
ինքն.
եւ
մանրեալ
զնա
կացնաւ,
խառնեաց
ընդ
գարւոյ.
եւ
աղացեալ
արար
ալիւր,
եւ
եփեաց
հաց,
եւ
մանրեալ
էարկ
առաջի
շանց.
եւ
կերին:
Եւ
այսպէս
ունէր
նախանձ
ընդ
ազգին
Օսմանցւոց: