20.
ՍԻՐԵԼ
Բոյլ
մը
,
փունջ
մը
ժըպիտ,
Քուրայ
մը
խօսք
դիւթեց
իմ
սիրտ:
Ես
ուզեցի
լուռ
,
Սիրել
փըթիթք,
խորշեր
թաւուտ,
Սիրել
երկնի
կապուտ,
Առտըւան
շաղն,
իրիկուան
բալ,
Ճակատագրիս
սեւ
գիծ
կարդալ ,
Խոկալ,
սուզիլ,
ըզմայլիլ
սուտ:
Ո՜հ,
խուրձ
մը
վարս,
եդեմ
մը
շունչ,
Շրջազգեստ
մը
իմ
շուրջ:
Ես
ուզեցի
լոկ
ու
մինակ
Սրտակցիլ
ջինջ
վըտակին
հետ.
Յիշատակի
չ՚ունի
նա
հետ,
Սի՜րտ
մ՚որուն
մինչ
սուզիմ
յատակ,
Գտնեմ
զ՚իս
հոն
դժգոյն,
,
Գաղտնի՛ք
մ՚ունի
—
՝
անթիւ
վէտ:
Եթեր
մը
տրոփ
սրտի
լսեցի,
Հծծեց .
—
կ՚ուզե՞ս
սիրտ,
ե՛կ
ինծի»:
Ես
ուզեցի
սիրել
զեփիւռ,
Որ
երկնքէն
թռչի
բեկբեկ,
Նա
չը
սիրեր
խոցել
երբե՛ք,
Հոգի՛
մ՚որուն
գաղտնիքն
է
բոյր,
Գիտէ
շոյել
երազներ
բիւր,
Երկնի
բոյրն
յ՚ուշ
կ՚ածէ
առ
հէք:
Ո՜հ
փունջ
մը
բոց
փըսփըսաց
ինձ,
—Կ՚ուզե՞ս
պաշտել
հոգի
մ՚անբիծ»:
Ես
ուզեցի
քընարով
մի
Լոկ
սիրել
հոս,
հոս
դալկահար,
Պաշտել,
գրկել
միայն
քընար,
Սիրող
էակ
ճանչել
զ՚անի,
Ըստ
իմ
քըմաց
լարել
աղի ,
Եւ
սրտակցիլ
սիրողաբար:
Նէ
մօտեցաւ
,
ըսաւ,
—Քնարդ
է
ցուրտ
սիրտ
եւ
սէրըդ
ցաւ»:
Թօթուեց
թեւերն
հոգիս
մոլար,
Ճանչեց
ըզնէ
գեղ
ու
կըրակ,
Սիրտն
անապակ՝
ինչպէս
վըտակ,
Անմե՛ղ՝
ինչպէս
սիւք
դալկահար,
Հաւատարի՛մ՝
ինչպէս
քընար,
Հրաժեշտ
տըւաւ
կեանքի
մենակ:
Բոյլ
մը
,
փունջ
մը
ժըպիտ,
Քուրայ
մը
խօսք
դիւթեց
իմ
սիրտ:
1871