Տաղեր

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
19. ՄԱՆՈՒԿՆ ԱՌ ԽԱՉ
       Ո՛վ խաչափայտ
Դու քառաթեւ,
Որոյ ճակատ
Սիրոյ արեւ՝
Գամուած Յիսուս,
Փըչեց խոնարհ
Հոգի եւ լոյս
Սէր ընդ աշխարհ,
Ընդունէ՛ ւ՚իմ հոգիս հեզիկ փառաճաճանչ
Թեւերուդ տակ եւ սորվեցո՛ւր ինծի հաւատ,
Սէր, յոյս, որով միշտ բաբախէ իմ փափուկ լանջ ,
Եւ փարատէ՛ լուսովդ խաւարն սրտէս վըհատ.
Սորվիմ աղօթք
Բառնալ քեզի ,
Երբ խութից ոտք
Իմ հանդիպի
Սեւ Սատանին ,
Որ ճգնի միշտ
Դիւթել զ՚հոգին
Ի մութ, ի վիշտ:
       1871