Մեծագունեղի
եւ
սիրելի
եղբօրդ
իմոյ
Էլիասի
1721
նոյեմբեր
6.
Գանջա։
Հետ
բազում
ողջունի,
յայտարարութիւն
լիցի
վեհանձնութեան
չի
քում,
զի
նոմոսն
քո,
որ
ի
Սուկղա
պատրեաւ
եհաս,
եւ
պատասխանն
նորին
իսկոյն
ծրեալ
եղեւ
ի
մէնջ
եւ
ի
մեծաւորաց
տեղոյս։
Եւ
որ
հրամայեալ
էիր
թէ՝
մեծաւորն
ինչ
կամք
եւ
դիտաւորութիւն
որ
ունի.
գրէ.
մինչդեռ
ես
Իսպահան
եմ,
ահա
ամենայն
որպիսութիւն
գրեցաք
եւ
յղեցաք
ի
ձեռամբ
զաման
ջլովդարին,
որ
է
եղբայր
պօրքչի
Ալի
Մարդանին,
զոր
եւ
պատուեիրել
եմ
որ
հասուցանէ
հրամանուցդ
եւ
պատասխանն
բերցէ։
Եւ
եւս
մէկ
լաւ
չէշմակ
եմ
ապսպրել,
որ
պարտիս
յղել։
Մին
էլ
գրել
եմ
ղուլուղիդ
թէ՝
որովտհետեւ
ձեր
հրամնոց
գամքն
եկեալ
են,
եւս
գալոց
են,
եթէ
ապրանքն
էժան
լինի
եւ
շատ
եւ
թէ
լիցի
հնար
կամ
ուղարկելու
տեղս,
կամ
թէ
խապար
անես,
որ
տեղեացս
մարդ
ղրկեմք
տեղդ,
որ
փոքր
ինչ
ապրանք
ղրկէղք
տեղս,
որ
ծախվի,
մայէն
ձերն,
թէ
մին
Բ
դրամ
շահ
լինի
ձեր
դովլաթէն
մեզ,
եւ
թէ
չէ
հնար,
մնայ։
Ապա
այժմոյս
մեր
պարոն
Մարգարէն,
որ
է
մղդէսի
Յովսէփի
եղբօր
Ներսէսի
թոռն,
որ
կարծեմ
հրամանքդ
լաւ
ջանաչես,
որ
ի
տղայութեան
Իզմիր,
Իստամբօլ
շատ
սաֆար
ունի,
եւ
լաւ
սուր
հեսապէ
վասն
վաճառականութեան
կողմանէ,
լաւ
կարդացօղ
եւ
հմուտ
ռաղամի,
այսինքն
համարողութեան
արհեստի,
նաեւ
մեր
մեծաւորացն
յոյժ
սիրելի
եւ
բարեկամ.
եւ
յոյժ
հաւատարիմ,
յամենայն
ժամ
կու
գա
մեցաւորաց
մօտն ,
սէր
շատ
է,
բայց
վերջն
աստուած
բարի
արասցէ։
Սա
մին
Բ
տարի
յառաջ
Պարդայ
դուքան
ունէր,
ճոթ
կու
ծախէր,
լազկին
յանկարծ
եկաւ,
Պարդայ
չափմիշ
արաւ,
քուլլի
ապրանքն
տարաւ
սորայ.
գիտես
որ
տեղս
էնպէս
դալվաթւոր
մարդ
չկա,
որ
մարդոյ
քօմագ
անէ
փողով.
մին
էլ
չէ
թէ
իսպառ
դատարկ
է,
էլվի
քո
հրմնուց
դովլաթէն
ունի
լաւ
մահլայ,
Գ,
Դ
պաղէր,
բալքի
Ե
Զ
ճաղացնէր.
մին
երկու,
նհայեաթ
ձեռանց,
քուլի
սարմայճայ
ունէ,
որ
յառաջին
նուագին,
բանացնէ,
ապա
որովհետեւ
բանդ
այդ
բազում
աիգամ
ասացեալ
էյի
թէ՝
տեղս
բալեօզ
պիտի
գայ,
կամ
հրամանոց
գիրի
ահվալն
որ
թէ
գամիք
էն
եկել
որ
պիտի
այսուհետեւ
ֆրանկ
թագաւորին
մարդն
դադիմի
նստի
Իսպահան։
Սոքա
լսելով
բան
հանդիպեց,
որ
պիտի
փոքր
ինչ
աբրիշումով
գա
դէպ
Քաշան։
Բայց
երկու
մեծաւոր
պադրի
Յովսէփն
առանձին,
ասաց
թէ՝
այսպէս
խորհուրդ
ունիմ
գնալոյ,
բալքի
ճանապարհս
ընկնղէ
Իսպահան,
եւս
գնամ,
մէկ
մատն
թուղթ
տաս,
որ
տեղն
ցոյց
տամ։
Թէ
որ
տեղեացն
մարդ
լինի
գալոյ
դեղս
դանդայ
նոցունց
վաքել
լինիմ
ալեշվէրիշին։
Եւ
այլն
պատրին
թուղթ
գրեց
սենեօր
մուսու
Բուլեղարին
վերայ,
այս
զորս
գրեցի։
Այժմոյս
խնդրիմ
ի
քէն
որ
ի
հասանելն
դորայ
առ
քեզ՝
եթէ
Թարվէզ,
եթէ
Իսպահան
պատրոյ
գիրն
հասուցանես
սինեօր
մուսի
Բուլեղարին,
եթէ
հնար
է՝
մին
փարայ
ապրանք
մայեայ
տայ
դորայ՝
թէ
Թարվէզ
կու
նստէ,
թէ
կու
գայ
տեղս,
մաթլապ
որ
իւր
ձեռաց
տակն
լինի ,
բօլաքիմ
մէկ
հոգի
գտնուի։
Եթէ
հաջոյ
լիցի՝
բարի
եւ
թէ
չհաջիք՝
կամք
ձերն
լիցի։
Եւ
եւս
խնդրեմ,
մեծաւորաց
բանին
մուղայեաթ
լինել
եւ
զմեզ
աղօթից
մի
մօռանալ,
զի
ես
եմ
ծառայ
մշտնջենական
Յովսէփ
Եսայեան։
