158.
ԿԼԱՐԱ
ԶՕՀՐԱՊԻՆ
Պրիւքսէլ,
[14]
օգոստոս,
1910,
կիրակի
ցորեկ
Անուշիկ
հոգիս,
Հիմա
Արամս
թռէնէն
ելաւ.
gris
feutre
[1]
գլխարկ
մը,
gris
հագուստներ.
անգլիացի
լօրտի
զաւակ.
ձեռքը
գեղեցիկ
պանթօ
մը
որ
ուրիշէն
փոխ
առեր
է:
Աղուոր
մը
պագի,
նախ
իմ
հաշուոյն,
վերջը
քու
հաշւոյդ,
վերջը
Վահանիս,
Տօլիիս,
Հերմինիս:
Ոտքը
աղէկցեր
է.
երեսը
իմինիս
պէս
պութօն
էր:
Հիմա
սենեակս
ենք,
կը
լուացուի
կոր.
exposition
պիտի
երթանք
ճաշենք:
Գ.
Զ.