Ի
վեցն
ամսոյն
որ
գրեցին
ի
Կարս
բրինձ
առնօղքն
Կարսայ
փաշային,
զի
զբեռնակիրս
յղեսցեն
ի
տանիլ
զբրինձ,
եկին
այժմ
բազմութիւնք
ուղտուց
և
ջորւոց,
և
զտախտակսն
մեր
ևս
զորս
յայնժամ
գրեցին
բերել՝
բերին
և
ի
սուրբ
Աթոռս
հասուցին :
Ուստի
և
սրբազան
վեհն
շնորհակալեալ
զբերողացն,
խիլայս
զգեցոյց՝
սարվան
բաշուն,
ղաթրջի
բաշուն,
նաև
խարմանտար
բաշի
յոյն
Ենաքուն,
և
Քեաֆալ
օղլի
Միլիտօնին:
Իւրաքանչիւրոցն
Ա
Ա
բինիշ:
Եւ
զթուղթ
գրեաց
առ
փաշայն
Կարսայ
վասն
այսր ,
ի
պատասխանի
թղթոյն
զոր
յառաջ
գրեալ
էր
վասն
այսր:
Ծանուցանելով
զկատարումն
հրամանին:
Եւ
զյղելն
բրնձին:
Եւ
ընծայ
յղեաց
սմա՝
ԼԶ
հոխայ
զայսի
չիր,
ԺԶ
հոխայ
հնդկաց
բրինձ,
Է
հատ
մոմ,
և
գիւլապ:
Թուղթ
ևս
առ
փաշայի
Քեահիայն
գրեաց,
ծանուցանելով
զորքանն
բրնձին
զոր
առին,
որ
էր՝
ԳՌ
թիլանի
հասարակ
բրինձ,
ԲՃՃ
թիլանի
ևս
յատուկ
բրինձ
վասն
փաշային
ուտելոյ:
Իսկ
որ
յամսոյս
Զ
գրեաց
սմա
վասն
զահֆային,
թէ
այս
է
գինն,
եթէ
կամիս՝
առնուլ
տացուք,
նա
այժմ
գրեալ
էր
թէ
մի՛
առնուր
տար,
սակայն
նախ
քան
զգալն
թղթոյն,
խարմանդարբաշին
և
Քեաֆալ
օղլին
առեալ
էին
յԵրևան
նոյն
գնովն՝
զոր
գրեաց
յայնժամ,
վասնորոյ՝
այժմ
ժանոյց
սմա :
Եւ
այլ
բանք
սիրոյ
սմա
և
փաշային:
Եւ
սմա
ևս
ընծայ
յղեաց
ԺԲ
հոխայ
չիր՝
և
գիւլապ:
Գրեաց
ևս
այժմ
ըզթուղթ
օրհնութեան
և
շնորհակալութեան
ի
վերայ
Կարսայ
քաղաքին,
որք
զմիոյ
տարւոյ
գանձանակի
արդիւնքն՝
որ
է՛ր
յանցեալ
տարւոյ
մարտէն
մինչև
ցսոյն
տարւոյս
մարտն,
ձեռամբ
իւրեանց
գանձապետ
մահտեսի
Եղիային
յանձնեալ
էին
Գէորգին,
որ
էհաս
ի
սուրբ
Աթոռս:
Գանձապետի
ևս
յատուկ
պատուէր
ի
թղթոջն,
արիանալ
ի
գործն:
Թուղթ
ևս
ի
վերայ
գանձապետ
մահտեսի
Եղիային
գրեաց.
նախ
շնորհակալութիւն
վասն
գանձանակին
հանդերձ
պատուիրմամբ,
ծանուցանելով
և
զգրելն
զթուղթ
օրհնութեան
առ
քաղաքացիսն
վասն
այնր:
Նաև՝
մխիթարութիւն
վասն
մահուան
մօրն,
և
շնորհակալութիւն
ևս՝
որ
վասն
նորա
հոգեբաժին
էր
յղեալ
և
ժամուց
(Ի
)
զոր
ևս
տուեալ
էր
Գէորգին:
Եւ
զայս
Բ
թուղթս
առ
Գէորգն
գրեաց,
զի
զթուղթ
գանձանակին
տացէ
ինքեան,
և
զհասարակ
թուղթն
ևս
յեկեղեցւոջն
ընթեռնուլ
տացէ:
եւ
սա
ևս
էր
գրեալ
զառ
ինքն
հասանիլն
դրամոց
գանձանակին
և
գանձապետին,
որ
առ
ինքն
մնայր՝
և
ծախէր
և
հարկաւոր
պէտս
սրբոյ
Աթոռոյս,
որոյ
հաշիւն
յայլուր
է:
Եւ
թղթաշէն
Մուսի
Բէյսօն
Յովսէփն
որ
գնաց
ի
յունվարի
ԻԹ,
եդեալ
ընդ
թաթարի
յղեալ
էր՝
ի
մեծն
Պօլիս,
տալիս
թաթարին
զվարձս
ԱՃԺԵ
ղուռուշ:
Բայց
զի
փոքր
ինչ
աւելի
էր
այս
դրամս,
զի
առաջին
գնացօղ
փոքր
թղթածինին
աղագաւ
Ձ
ղուռուշ
էին
տուեալ,
այն
էր
պատճառն,
զի
փաշայն
զպատրի
մի
բերեալ
էր
անդ
զԱխալցխայու
վասն
բժշկութեան,
նա
եկեալ
առ
թղթաշէնն
խօսեցեալ
էին
ընդ
միմեանս,
և
նա
սկսեալ
էր
զնենգութիւն
սրտին
որ
առ
մեզ՝
յայտնել
պատրուն,
և
զվատաբանութիւնս
առնել
զմէնջ:
Որ
և
վասն
նենգութեան
և
վնասակամութեան
որ
առ
մեզ՝
ասացեալ
ի
ձեռն
պատրուն
տանօղ
թաթարին
թէ՝
սակաւ
դրամոյ
մի՛
հաճիր,
ո՛րքան
կարես
ա՛ռ
ի
սոցունց՝
և
տա՛ր
զիս,
զի
այսքան
դրամ
առեալ
են
նոքա
վասն
շինութեան
թղթատանն,
թո՛ղ
Ա
քէսայ
քեզ
տան
որ
զիս
տանիս:
Զոր
իմացեալ
Գէորգին,
թէպէտ
զպատրին
ի
նմանէ
հեռացուցեալ
էր
ի
բաց,
սակայն,
թաթարն
զոտն
ի
վեր
ունելով՝
հասուցեալ
էր
մինչ
ի
ԱՃԺԵ
ղուռուշն,
և
զայն
ևս
ի
Պօլիս
առնուլն
չհաճեցեալ,
անդէն
ի
Կարս
առեալ
էր,
և
տարեալ
զֆռանկն:
Զորս
այժմ
ծանուցեալ
էր
Գէորգն
սրբազան
վեհին,
և
սրբազան
վեհն
գրեաց
նմա
զշնորհակալութիւն
և
օրհնութիւն:
Էհարց
և
զորպիսութիւնս
Իբրահիմ
Աֆանտուն՝
և
Կարապետ
վարդապետին
որ
յԱխալցխայ
էր:
Զփաշայի
և
քեահիայի
թուղթսն
ուրոյն
և
զսորին
պահարանն
ուրոյն,
տուաք
մեր
թուանկչի:
Յարութիւնին,
տանիլ
տալ
իւրաքանչիւրոցն
Որ
ընդ
փաշայի
ուղտուց
և
ջորւոցն
ել
և
գնաց
ի
Կարս
ի
Փետրվար
ԻԱ:
