Թուղթ
գրեաց
սրբազան
վեհն
ի
վան
առ
Ջուղայեցի
հանգուցեալ
տէր
Յովհաննէսի
որդի
տիրացու
Ստեփաննոսն,
ի
պատասխանի
թղթոյն՝
զոր
յօգոստոսի
Լ
գրեալ
էր
ի
Խօյայ,
և
գնալոց
էր
ի
Վան:
Նախ
վասն
տրտմութեանն
զոր
կրէր
դեռ
ևս
վասն
մահուան
հօրն,
մխիթարութիւն
գրեաց,
և
զբանս
յուսադրութեան
և
քաջալերութեան:
Ապա՝
որպէս
ի
յուլիսի
Զ ;
նոյնպէս
և
այժմ
գրեաց
սմա
վասն
միոյ
սեան
սրբոյ
եկեղեցւոյն
ըստ
իւր
խնդրոյն,
զոր
և
այժմ
խնդրէր,
թէ
գրելոց
եմ
քեզ
զորքանն
միոյն
ծախուց,
զի
որպէս
խոստանաս,
տացես,
և
յիշատակ
լիցի
լուսահոգի
հօր
քոյ:
Զի
այնպէս
գիտէաք
ասէ
թէ՝
մէկ
սիւն
է
խախտեցեալ
եկեղեցւոյ,
յետոյ
տեսաք
թէ,
երեք
սիւնքն
են
խախտեցեալք.
զորս
յորժամ
զերծցուք
ասէ.
զմիոյ
ծախսն
քեզ
գրելոց
եմք
ըստ
խնդրոյդ:
Այլ
և,
սա
զմարդ
յղել
կամէր
ի
մեծն
Պօլիս
իւրով
բեռամբքն,
և
գրէր
սրբազան
վեհին,
զի
փօլիցագիր
գրեալ
ի
Պօլիս,
յղեսցէ
առ
ինքն.
զի
և
ինքն
յղեսցէ
անդ
ի
ձեռն
իւր
մարդոյն,
որոյ
անունն
Գալուստ
գրէր:
Որպէս
զի,
անդ
կամ
նմա՛
տացեն
զդրամն,
և
կամ
վանցի
Ասլան
Աղային
վասն
իւր
բանին.
(զի
և
նա
ի
հարկէ
ընկեր
էր
սորին
վաճառացն :
)
զի
և
ինքն
աստ
մեզ
տացէ:
Եւ
կամ
ի
Զմիւռին
թէ
կամիցիս
գրել
ասէ,
ևս
է
բարի,
զի
Գալուստն
անդ
ևս
ունի
գնալոյ
դիտումն:
Իսկ
սրբազան
վեհն
գրեաց
նմա
թէ՝
պատրիարքն
այժմ
զՅակոբ
վարդապետն
յղեալ
է
յայսկոյս,
ո՛չ
գիտեմք
ասէ
թէ՝
բերէ՞
ընդ
իւր
զդրամ,
թէ
թողեալ
է
ի
Պօլիս:
Յետ
քանեաց
աւուրց
գալոց
է
ասէ,
տեսցուք,
եթէ
գոյ
մեզ
դրամ
է
ի
Պօլիս,
գրեսցուք
ըստ
խնդրոյդ
զփօլիցագիր՝
և
յղեսցուք
առ
քեզ:
Իսկ
ի
Զմիւռին
զոչ
ունիմք
այժմ
ասէ:
Բայց
թէ
կամիցիս
ասէ,
ի
վերայ
Ուռումելու
նուիրակին
գրեալ
զփօլիցագիր
առ
քեզ
յղեսցուք,
և
դու
յղեա՛
առ
քո
մարդն,
զի
նա
կամ
յՈւռումէլի
գնացեալ
առնուցու
ի
նմանէ
և
կամ
ի
Պօլսոյ
զգիրն
առ
նա
յղեալ՝
զդրամն
անդ
բերել
տացէ:
Իսկ
և
գրէր
թէ՝
եթէ
ի
Շիրազ
կամ
ի
Բասրա
դրամ
ունիս,
գոյ
աստ
մի
ոմն,
որ
կամի
աստ
քեզ
ղռուշ
տալ՝
և
անդ
առնուլ:
Եւ
զի
արդիւնք
հնդկաց
նուիրակ
Փիլիպպոս
վարդապետին
ի
Բասրայ
էին
մնացեալ՝
վասն
որոյ
գրեաց
սմա,
զի
զանուն
այն
դրամ
տուող
և
փօլիցայ
խնդրող
մարդոյն,
և
թէ
ո՞րքան
կամի
տալ
մեզ
զդրամ
և
անդ
առնուլ՝
գրեսցէ
ինքեան:
Եւ
հարկեաց
շուտով
գրել
զպատասխանին:
Թուղթ
ևս
ի
Կարին
գրեցաւ
առ
Մուրտիկեանց
Խոջայ
Առաքելն
և
տիրացու
Սիմէօնն
ի
պատասխանի
ի
սեպտեմբերի
Ա
գրեցեալ
թղթոյն:
Առ
որս
չէր
հասեալ
դեռ
թուղթ՝
բայց
յայնմանէ՝
որ
ի
Յուլիսի
Գ
գրեցաւ :
Ուստի՝
յայլ
կարծիս
անկեալք,
գրէր
Առաքելն
թէ՝
մեք
Ի
տարի
է
որ
սրբոյ
տանդ
ծառայեմք,
այժմ
այլոց
խօսիւք
զմեզ
մի՛
ձգեր
յաչաց:
Եւ
զայլ
ըստ
սմին
յուսահատական
բանս
գրէր,
կարծելով
թէ՝
մեք
իսպառ
ձեռն
եմք
քարշեալ
յինքեանց,
և
վէքիլ
Հայրապետիւն
կամիմք
այսուհետև
զամենայն
բանս
մեր
հոգալ:
Ուստի՝
զմիամտութիւն
գրեաց
նմա
սրբազան
վեհն,
թէ
այդ
ամենայն
կարծիքդ
ի
զուր
է,
զի
դուք
մե՛ր
էք,
և
սրբոյ
Աթոռոյս
հարազատ
որդիք,
ի
բաց
դիք
զայդ
ունայն
կարծիսդ:
Որպէս
և
յօգոստոսի
ԻԲ
ևս
գրեաց
զսոյն:
Եւ
ծանոյց
թէ՝
մինչև
ցայժմ
Գ
գիր
եմք
գրեալ
ձեզ՝
որք
առ
ձեզ
են
հասանելոց
ի
հարկէ:
Այսինքն
ի
յօգոստոսի
ԻԲ,
ի
սեպտեմբերի
Գ ,
և
ի
ԺԴ:
Եւ
զամենից
գրեցելոցն
ձերոց
զպատասխանիսն
գրեալ
եմք
ասէ,
և
իմացեալ
էք:
Եւ
զի
այժմ
ևս
գրէին
թէ՝
Յակոբ
վարդապետին
գրեա՛,
զի
վասն
դրամոց
մեզ
սխլաթ
չառնէ.
գրեաց
թէ՝
ահա
ի
սեպտեմբերի
Գ
ի
վերայ
Բայազիտոյ
գրեցի:
Այլ
և
սոքա
սխալմամբ
Ա
թուղթ
էին
եդեալ
ի
պահարանոջ
սրբազան
վեհին:
Եւ
զայն
թուղթն
Նազարէթն
էր
գրեալ
ի
Թօխաթ
առ
Թադէոս
ոմն,
և
առ
սոսա
յղեալ:
Եւ
սրբազան
վեհին
կարծելով
թէ՝
վասն
մերոց
բանից
է,
բացեալ
ընթերցան,
և
տեսաք
զի
սխալմամբ
էին
աստ
յղեալ,
քանզի
վասն
իւրեանց
տալեաց
և
առնելեաց
էր
գրեցեալ:
Ուստի
եդեալ
զայն
ի
թղթոջս,
յետս
առ
սոսա
յղեաց,
գրելով
զսխալիլն
իւրեանց :
Այլ
ևս՝
որ
ի
մայիսի
ԻԹ
գրեաց
սրբազան
վեհն
Նազարէթին,
զի
զդեղ
իմն
վասն
քորին
ճարեալ
անդ
ի
բժշկաց
յղեսցէ,
նա
այժմ
յղեալ
էր
զերես
դեղս,
որք
էին
հապ՝
և
մաճուն,
և
օծանելի
դեղ:
Զորս
առ
Առաքելն
էր
յղեալ,
և
նա
ի
վերայ
Բայազիտու
ընդ
թղթոցն
յղեալ
էր
աստ:
Ուստի՝
ծանոյց
զհասանիլն:
Եւ
զի
տանող
փայակ
ո՛չ
գոյր,
ուստի
ի
յատուկ
փայակ
վարձեալ՝
զայս
Բ
թուղթս
յղեցաք
ի
Բայազիտ
առ
տէր
Վահանն,
յղել
ի
Վան
և
ի
Կարին:
Փայակն
յայս
գեղջէ
էր
անունն
Ղազար:
Որ
ել
ի
սեպտ .
Ի.
