Վասն 
  
   ժողովելոյ 
  
   ըստ 
  
   սովորութեան 
  
   զմոմ, 
  
   առաքեաց 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   ի 
  
   Թիֆլիզ 
  
   զԴութախցի 
  
   Ստեփաննոս 
  
   վարդապետն: 
  
   Որում 
  
   տուաք 
  
   ըստ 
  
   սովորութեան 
  
   զկոնդակ՝ 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   քաղաքին 
  
   Թիֆլիզու, 
  
   առ 
  
   ի 
  
   տալ 
  
   առատութեամբ 
  
   զմոմն 
  
   զոր 
  
   տալով 
  
   էին: 
  
   Թուղթ 
  
   ևս 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   քահանայիցն 
  
   Աւագագունից , 
  
   պատուէր՝ 
  
   զի 
  
   առատութեամբ 
  
   ժողովեալ 
  
   զմոմն, 
  
   փութվ 
  
   աստ 
  
   հասուսցեն 
  
   ի 
  
   մայիսին 
  
   զի 
  
   սպիտակասցի: 
  
   Թուղթ 
  
   ևս 
  
   առ 
  
   Մելիք 
  
   Աւետիքն 
  
   մխիթարութիւն 
  
   վասն 
  
   մահուան 
  
   կնոջն, 
  
   զոր 
  
   առաջնորդն 
  
   էր 
  
   խնդրեալ 
  
   գրել: 
  
   Ծանոյց 
  
   ևս 
  
   թէ 
  
   ի 
  
   Հոգէգալստեանն, 
  
   զսրբալոյս 
  
   Մեռոն 
  
   եմք 
  
   օրհնելոց, 
  
   ծանո՛ 
  
   ամենեցունց, 
  
   ո՛վ 
  
   կամի 
  
   եկեսցէ, 
  
   և 
  
   դու 
  
   ևս 
  
   հրամայեա՛ 
  
   և 
  
   ե՛կ: 
  
   Առ 
  
   առաջնորդ 
  
   Յովհաննէս 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց, 
  
   նոյնպէս 
  
   հարկ 
  
   վասն 
  
   մոմին, 
  
   զի 
  
   ժողովեալ 
  
   տացէ՛ 
  
   փութով, 
  
   և 
  
   յղեսցէ 
  
   ի 
  
   մայիսին 
  
   ի 
  
   սպիտակիլ: 
  
   Եւ 
  
   սմա 
  
   ևս 
  
   ծանոյց 
  
   զօրհնութիւն 
  
   սրբալոյս 
  
   Մեռոնին, 
  
   զի 
  
   ծանուսցէ 
  
   ամենեցունց, 
  
   և 
  
   ով 
  
   գալոց 
  
   է, 
  
   եկեսցէ: 
  
   Իսկ 
  
   և 
  
   վասն 
  
   մահուան 
  
   Տաթևու 
  
   առաջնորդ 
  
   Աբրահամ 
  
   վարդապետին 
  
   որպէս 
  
   ի 
  
   մարտի 
  
   ԻԹ 
  
   գրեաց 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին 
  
   ի 
  
   յՈւռումէլի՝ 
  
   զի 
  
   ժողովեալ 
  
   արդեամբքն 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս 
  
   եկեսցէ, 
  
   թարց 
  
   երկբայութեան 
  
   նոյնպէս 
  
   և 
  
   այժմ 
  
   առ 
  
   միւս 
  
   սպասաւորն 
  
   նորին 
  
   Յովակին 
  
   վարդապետն՝ 
  
   որ 
  
   գնացեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   Հաշտարխան, 
  
   գրեաց 
  
   զթուղթ՝ 
  
   ամենևին 
  
   ըստ 
  
   նոյն 
  
   ոճոյ՝ 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   առ 
  
   Յովսէս 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց, 
  
   որպէս 
  
   զի 
  
   ժողովեալ 
  
   արդեամբքն 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աոռս 
  
   եկեսցէ 
  
   թարց 
  
   երկբայութեան 
  
   իրիք: 
  
   Թուղթ 
  
   ևս 
  
   առ 
  
   Հաշտարխանու 
  
   նուիրակ 
  
   և 
  
   առաջնորդ 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետն 
  
   գրեալ՝ 
  
   զայս 
  
   թուղթս 
  
   առ 
  
   նա 
  
   յղեաց, 
  
   տալ 
  
   նմա, 
  
   և 
  
   յուսադրել, 
  
   և 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս 
  
   ուղարկել 
  
   ժողովեալ 
  
   արդեամբքն: 
  
   Եւ 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   նմա 
  
   գրեաց, 
  
   սմա 
  
   ևս 
  
   ծանոյց: 
  
   Ծանոյց 
  
   և 
  
   զգրելն 
  
   քան 
  
   զայս 
  
   յառաջ 
  
   զթուղթ 
  
   ի 
  
   մարտի 
  
   ԺԵ 
  
   առ 
  
   ինքն 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Գիլանու՝ 
  
   ընդ 
  
   թիֆլիզեցի 
  
   Եսայուն: 
  
   Եւ 
  
   յաւուր 
  
   ելման 
  
   թղթոյս, 
  
   գիր 
  
   մի 
  
   եկն 
  
   ի 
  
   նմանէ, 
  
   գրեցեալ 
  
   ի 
  
   յունվար 
  
   ամսոջն: 
  
   Որ 
  
   գրէր 
  
   թէ՝ 
  
   նոր 
  
   եպիսկոպոս 
  
   եկն 
  
   ի 
  
   քաղաքս: 
  
   (քանզի 
  
   առաջին 
  
   Միֆօտի 
  
   եպիսկոպոսն 
  
   յանցեալ 
  
   ամին 
  
   վախճանեցաւ 
  
   ): 
  
   Եւ 
  
   նոյն 
  
   նոր 
  
   եպիսկոպոսն 
  
   Ա 
  
   շիշայ 
  
   տէր 
  
   ողորմեա 
  
   ընծայ 
  
   էր 
  
   յղեալ 
  
   սրբազան 
  
   վեհին, 
  
   որ 
  
   էր 
  
   չքնաղ 
  
   իմն 
  
   կորտուած, 
  
   եդեալ 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   յատուկ 
  
   արկեղ : 
  
   Որոյ 
  
   սակս 
  
   խնդրէր 
  
   զշնորհաւորութեան 
  
   և 
  
   զշնորհակալութեան 
  
   թուղթ: 
  
   Այլ 
  
   սրբազան 
  
   վեհին 
  
   այժմ 
  
   անձեռնհաս 
  
   գոլով 
  
   ի 
  
   գրել 
  
   զպատասխանի 
  
   նորին, 
  
   գրեաց 
  
   միայն 
  
   զհասանելն 
  
   թղթոյն 
  
   և 
  
   տէր 
  
   ողորմեային, 
  
   և 
  
   խոստացաւ 
  
   յետոյ 
  
   գրել 
  
   զպատասխանի 
  
   թղթոյն՝ 
  
   հանդերձ 
  
   խնդրեցեալ 
  
   թղթովքն: 
  
   Բայց 
  
   զի 
  
   գրէր 
  
   թէ՝ 
  
   յայս 
  
   կողմս 
  
   ժողովարար 
  
   մի՛ 
  
   ուղարկեր, 
  
   զի 
  
   ժողովուրդն 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   նեղութեան 
  
   են, 
  
   և 
  
   երես 
  
   ոչ 
  
   տան, 
  
   ահա 
  
   Ագուլեաց 
  
   վանից 
  
   ժողովորարն 
  
   ևս 
  
   աստ 
  
   է, 
  
   և 
  
   անպատիւ 
  
   է 
  
   յոյժ 
  
   վասն 
  
   չքաւորութեան 
  
   ժողովրդոցն: 
  
   Ուստի 
  
   գրեաց 
  
   թէ՝ 
  
   Ագուլեաց 
  
   վանից 
  
   ժողովարարն 
  
   յառաջ 
  
   է 
  
   եկեալ 
  
   յայդր, 
  
   իսկ 
  
   Յովակիմ 
  
   վարդապետն 
  
   ևս 
  
   ա՛յդպէս 
  
   եղև, 
  
   և 
  
   յետս 
  
   է 
  
   գալոց, 
  
   յետ 
  
   այսորիկ 
  
   չեմք 
  
   տալոյ 
  
   ժողովարարաց 
  
   զթուղթս 
  
   ժամանակ 
  
   ինչ, 
  
   դու 
  
   ևս 
  
   թարց 
  
   մերոյ 
  
   թղթոյն 
  
   և 
  
   կնքոյն 
  
   մի՛ 
  
   թողուր 
  
   զոք 
  
   յայդր: 
  
   Զայս 
  
   ևս 
  
   առ 
  
   Թիֆլիզու 
  
   առաջնորդ 
  
   Յովհաննէս 
  
   վարդապետն 
  
   յղեաց 
  
   յղել 
  
   առ 
  
   նա 
  
   ի 
  
   Հաշտարխան: 
  
   Ել 
  
   Ստեփան 
  
   վարդապետն 
  
   ի 
  
   ապրիլ 
  
   ԺԹ: