Նուիրակ
յղեաց
սրբազան
վեհն
ի
Կարս
զՊօլսեցի
Յովհաննէս
վարդապետն
(որ
յառաջ
Սաղաթիէլ
անուանիւր,
և
էր
սպասաւոր
Պօլսոյ
պատրիարք
Զաքարիա
վարդապետին,
զոր
յղեալ
էր
նա
աստ
յառաջ,
զի
աստ
մնասցէ:
Զոր
ի
յանցեալ
ամին
ձեռնադրել
ետ
սրբազան
վեհն
և
Յովհաննէս
անուանեցաւ:
Եւ
զի
այժմ
նուիրակ
արար
զնա
Կարսայ,
ուստի
նուիրակական
կոնդակ
ետ
նմա:
Յորում
թէպէտ
ըստ
սովորութեան
գրեաց
զԱխալցխա
իւրովք
վիճակօքն,
բայց
պատուիրեաց
նմա
չերթալ
անդ,
մինչև
տեսցէ
թէէ՝
խնդրե՞ն
նոքա
անդ
երթալ,
ապա
ծանուսցէ
ինքեան,
և
ինքն
որպէս
գրեսցէ,
ա՛յնպէս
արասցէ:
Գրեաց
և
զշինումն
երից
սեանցն
սրբոյ
եկեղեցւոյն,
և
իմտատիայ
խնդրեաց,
տաւար՝
ոչխար
և
այլ
ինչ:
Թուղթ
ևս
առ
առաջնորդ
Կարապետ
վարդապետն
գրեաց,
յանձնարարութիւն
վասն
նորա:
Եւ
զի
վասն
տաւարի
և
ոչխարի
ինքն
ևս
ջանասցէ
ընդ
նմա.
և
յորդորեսցէ
զժողովուրդսն
օգնութիւն
առնել
վասն
շինութեան
սեանց
եկեղեցւոյն
և
այլ
շինութեանցն,
ի
պէտս
գործաւորացն:
Ծանոյց
ևս
թէ
Մօլլայ
Ղարայն
դեռ
ո՛չ
հասոյց
աստ
զփայտսն,
որ
յօգոստոսի
ԻԲ
ևս
յիշեցաւ:
Փուսուլայ
ևս
գրեաց
առ
սա
վասն
նուիրակին
առանձնօրէն,
յամենայն
կողմանէ
մուղայէթ
և
ակնածու
լինել:
Գիտես
զորպէսն
ասէ,
քաղաքի
տղայ
է,
և
ինքնագլուխ
մնացեալ:
եւ
թէ
վերերևեցուսցէ
ինչ ,
փութով-չտեսցէ
ինքեան:
Եւ
այլ
առ
այս
պատուէրք:
Թուղթ
առ
տեղւոյ
փաշայն,
յանձնարարութիւն
վասն
նուիրակին,
և
խնդիր՝
տալ
զբույրուլթու,
և
ի
խնամս
ունիլ:
Եւ
սէր՝
և
բարեկամութիւն:
Ընծայ
յղեաց
սմա՝
Ա
աման
գիւլապ,
Ժ
լիտր
նուշ
և
չիր,
և
Է
սպիտակամոմ:
Թուղթ
ևս
առ
որդիսն
Իբրահիմ
Աֆանտուն,
միւտառիս
Մուստաֆայ՝
և
ղափուճի
բաշի
Նօման
Աղայսն
գրեաց,
ըստ
նոյն
մտաց:
Եւ
զորպիսութենէ
հօրն
իւրեանց
ևս
էհարց,
որ
տակաւին
ի
Կարին
էր:
Սոցա
ևս
Ա
աման
գիւլապ,
Բ
մոմապատ,
և
յայլոցն
ևս
բաժին
յղեաց
ընդ
նուիրակին:
Անորոշ
գրեցան
միւսոց
անուանքն:
Թուղթ
ևս
առ
Ղարախան
օղլի
Ահմատ
Հիւսէին
Աֆանտին,
ըստ
նոյն
մտաց
դարձեալ:
Եւ
զի
ի
վաղուց
զթուղթ
ո՛չ
գրէր,
ասաց
վասն
զբաղմանցս
է,
մանաւանդ՝
զի
հարկաւոր
բան
ոչ
դիպի:
Բայց
դու
է՞ր
պակաս
առնես
զգիրդ:
Սմա
ևս
Ա
աման
գիւլապ,
դութմայ ,
պորինճան:
Թուղթ
ևս
առ
մեր
մահտեսի
Եղիայն
գրեաց ,
նոյնպէս
յանձնարարութիւն:
Նաև՝
քահանայից,
իշխանաց
և
ժողովրդոց
տեղւոյն
ողջոյն
գրեաց
ի
սորին
թղթոջն:
Թուղթ
ևս
առ
պարոն
Կոշտօ
Կարապետն
գրեաց.
նոյնպէս
յանձնարարութիւն
վասն
նուիրակին
մերոյ:
Թուղթ
ևս
առ
պարոն
Գէորգն
գրեաց,
յատուկ
յանձնարարութիւնս
գրելով
վասն
նուիրակին:
Յորմէ
և
զորպիսութիւնս
խնդրեաց
գրել,
և
վասն
Իբրահիմ
Աֆանտուն
ևս
էհարց:
Եւ
պատուէր՝
զի
ընդ
Կարապետ
վարդապետին
զընծայսն
փաշային
տարեալ
և
զթուղթն
տարեալ
մատուսցեն,
և
զբույրուլթու
առնուցուն
և
լաւ
օժանդակեսցեն
նուիրակին,
զի
արդւընալի
լիցի ,
և
տաւար
ոչխար
ևս
ժողովիցի
ի
ձեռնատուութիւն
շինութեանց
մերոց,
և
սեանց
սրբոյ
եկեղեցւոյն:
Նոյնպէս
և
զԻբրահիմ
Աֆանտու
որդւոց
և
զՂարախան
օղլու
թուղթսն
և
զընծայսն
ևս
տասցեն:
Որոց
գիւլապն
միայն
էր
գրեալ
յանուանէ.
իսկ
զայլսն
անորոշ
գրեաց
ի
թղթոջ
նոցա
որպէս
ասացաւ:
Ուստի
յղեաց
զդաւթարաձև
փուսուլայ
և
առ
Գէորգն,
գրելով
ի
նմա
զորոշակի
գրեալսն
ի
թուղթսն
տաճկաց,
և
զանորոշ
գրեալսն:
Զի
Ծ
դութմայ,
Ժ
լիտր
չիր,
Ե
լիտր
խաղող
ալվան ,
ԸՃ
պորինճան:
Յորոց
ասէ
զորքան
Իբրահիմ
Աֆանտու
որդւոյն
տալ
պատշաճ
տեսջիք,
և
զորքան
Ահմատ
Աֆանտուն,
և
զորքան
ևս
այլոց՝
որոց
իցէ՝
պատշաճ,
զայն
ինքեանք
ընտրեսցեն
և
ըստ
տեղւոյն
տացեն:
Ա
կարաս
գինի
ևս
յղեաց
սմա,
զի
Ե
լիտր
տացէ
Կարապետ
վարդապետին:
Ե
լիտր
մեր
գանձապետին
և
այլ
իշխանաց,
որոց
ինքն
տեսցէ
պատշաճ:
Եւ
Ժ
լիտրն՝
ինքն
և
Կօշտօն
վայելեսցեն:
Կօշտօյին
և
գանձապետին
անորոշ
գրեցաւ,
թէ
գինի
յղեցաք
առ
Գէորգն
ընդ
ձեզ
ընպել:
Ել
ի
սեպտ .
ԻԵ:
