Զսրբոյ 
  
   եկեղեցւոյ 
  
   Բ 
  
   սիւնսն 
  
   ներքին 
  
   դասու՝ 
  
   աւարտեալ 
  
   զերծաւ 
  
   քարտաշ 
  
   ուստայ 
  
   Սահակն, 
  
   որոց 
  
   աղագաւ 
  
   իսկ 
  
   էիք 
  
   բերեալ 
  
   ի 
  
   Վանայ. 
  
   մնաց 
  
   մէկ 
  
   սիւն 
  
   խախտեալ, 
  
   զոր 
  
   ևս 
  
   ի 
  
   գարնանն 
  
   նորոգել 
  
   եթող 
  
   սրբազան 
  
   վեհն՝ 
  
   Տեառն 
  
   օժանդակութեամբ, 
  
   զի 
  
   այժմ 
  
   ձմեռն 
  
   և 
  
   ցուրտն 
  
   վերաժամանեաց: 
  
   Վասնորոյ՝ 
  
   այժմ 
  
   ուստայ 
  
   Սահակն 
  
   դառնայր 
  
   ի 
  
   Վան, 
  
   եդեալ 
  
   նմա 
  
   սրբազան 
  
   վեհին 
  
   զպայման, 
  
   զի 
  
   յորժամ 
  
   գրեսցէ, 
  
   եկեսցէ: 
  
   Ուստի 
  
   գրեաց 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   զթուղթ 
  
   ըստ 
  
   խնդրոյ 
  
   նորին 
  
   առ 
  
   իշխանսն 
  
   Վանայ, 
  
   այսինքն 
  
   առ 
  
   պարոն 
  
   Ախիջան , 
  
   պարոն 
  
   Սահակ՝ 
  
   և 
  
   մահտեսի 
  
   Յովաննէս 
  
   աղայսն: 
  
   Ծանուցանելով 
  
   զնորոգումն 
  
   սեանցն 
  
   եկեղեցւոյն, 
  
   և 
  
   զմիոյ 
  
   սեան 
  
   մնալն, 
  
   զոր 
  
   ի 
  
   գարնանն 
  
   էր 
  
   նորոգել 
  
   տալոց՝ 
  
   բերելով 
  
   աստ 
  
   վերստին 
  
   զուստայ 
  
   Սահակն: 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   ուստայ 
  
   Սահակին 
  
   յամենայն 
  
   կողմանէ 
  
   յանձնարարութիւն, 
  
   թէ 
  
   պարտիք 
  
   յամենայն 
  
   կողմանէ 
  
   խնամս 
  
   ունել 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   դորա, 
  
   և 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   իւր 
  
   տանն. 
  
   զի 
  
   դա 
  
   այսուհետև 
  
   յատուկ 
  
   մեր 
  
   է, 
  
   և 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   հարազատ 
  
   և 
  
   աշխատաւոր 
  
   ծառայ, 
  
   և 
  
   մեզ 
  
   միշտ 
  
   պիտանի: 
  
   Որում 
  
   ղոր 
  
   ինչ 
  
   առնիցէք, 
  
   մեզ 
  
   լինի 
  
   համարեալ: 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   ևս 
  
   առ 
  
   Վանայ 
  
   նուիրակ 
  
   և 
  
   առաջնորդ 
  
   Պաղտասար 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց, 
  
   ծանուցանելով 
  
   նոյնպէս 
  
   զորպիսութիւնս 
  
   նորոգութեան 
  
   սրբոյ 
  
   եկեղեցւոյն՝ 
  
   որպէս 
  
   և 
  
   իշխանացն: 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   ուստայ 
  
   Սահակին 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   գրեաց 
  
   իշխանացն, 
  
   սմա 
  
   ևս 
  
   ծանոյց, 
  
   և 
  
   պատուիրեաց՝ 
  
   զի 
  
   ինքն 
  
   ևս 
  
   յամենայն 
  
   կողմանէ 
  
   մուղայէթ 
  
   և 
  
   ասպնջական 
  
   լիցի 
  
   նմա: 
  
   Այլ 
  
   և՝ 
  
   յառաջ 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   տուեալ 
  
   էաք 
  
   ուստայ 
  
   Սահակիս, 
  
   ահա 
  
   ցուցեալ 
  
   գոյ 
  
   ի 
  
   յօգոստոսի 
  
   ԻԲ: 
  
   Այժմոյս 
  
   ևս 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   տալ 
  
   կամէր 
  
   սմա 
  
   սրբազան 
  
   վեհն, 
  
   գրեաց 
  
   Բաղդասար 
  
   վարդապետին 
  
   տալ 
  
   սմա 
  
   յարդեանց 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս՝ 
  
   (շծ 
  
   ) 
  
   ի 
  
   գլուխ 
  
   Է 
  
   օր 
  
   վատային, 
  
   ր 
  
   զայս 
  
   թուղթս, 
  
   իբր 
  
   ղապզ 
  
   առ 
  
   ինքն 
  
   պահել՝ 
  
   զի 
  
   յաւուր 
  
   հա 
  
   շուատրութեանն 
  
   պիտոյասցի: 
  
   Այլ 
  
   և՝ 
  
   քանքանչի 
  
   Աստուածատուրն 
  
   և 
  
   Մելքոնն 
  
   որք 
  
   յօգոստոսի 
  
   ԻԲ 
  
   և 
  
   այլ 
  
   յառաջ 
  
   յիշեցան , 
  
   գնացին 
  
   ընդ 
  
   ուստայ 
  
   Սահակին 
  
   այժմ 
  
   ի 
  
   տունս 
  
   իւրեանց: 
  
   Եւ 
  
   զի 
  
   յոյժ 
  
   վատթարք 
  
   էին 
  
   ի 
  
   գործս 
  
   իւրեանց, 
  
   և 
  
   ոչինչ 
  
   օգնութիւն 
  
   արարին 
  
   աստ, 
  
   գրեաց 
  
   սմա 
  
   տրտնջանօք 
  
   թէ՝ 
  
   ուր 
  
   որ 
  
   փիս 
  
   կային, 
  
   զնոսա 
  
   յղեցեր, 
  
   և 
  
   ասաց 
  
   զերկար 
  
   որպէսն 
  
   որպէսն 
  
   նոցին 
  
   ի 
  
   յուստայ 
  
   Սահակէն 
  
   իմանալ: 
  
   Եթէ 
  
   դոքա 
  
   վարպետք 
  
   էին 
  
   ասէ, 
  
   վասն 
  
   է՞ր 
  
   աղաչելով 
  
   պայմանէին 
  
   յայդր 
  
   որիշ 
  
   լաւ 
  
   վարպետի. 
  
   թէ 
  
   քեզ 
  
   յօրն 
  
   Ա 
  
   ապասի 
  
   կուտամք, 
  
   զմեզ 
  
   յղեա՛: 
  
   Իսկ 
  
   և՝ 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   հասեալ 
  
   էր 
  
   նոցա , 
  
   թէ 
  
   անդ 
  
   յինքենէ 
  
   յետ 
  
   և 
  
   յառաջ 
  
   (ծղ 
  
   ) 
  
   և 
  
   թէ 
  
   աստ 
  
   ի 
  
   մէնջ. 
  
   (ժ 
  
   ) 
  
   ծանոյց 
  
   սմա: 
  
   Եւ 
  
   այժմ 
  
   ևս 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   տալոց 
  
   էաք 
  
   նոցա. 
  
   (ԻԹ 
  
   ) 
  
   գրեաց 
  
   անդ 
  
   տալ 
  
   յարդեանց 
  
   նուիրակութեան 
  
   և 
  
   գրել 
  
   ինքեան: 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   ևս 
  
   առ 
  
   Ջուղայեցի 
  
   տէր 
  
   Յովհաննէսի 
  
   որդի 
  
   տիրացու 
  
   Ստեփաննոսն 
  
   գրեաց: 
  
   Եւ 
  
   որպէս 
  
   ի 
  
   յուլիսի 
  
   Զ 
  
   և 
  
   ի 
  
   սեպտեմբերի 
  
   Ի 
  
   խոստացաւ 
  
   նմա 
  
   գրել 
  
   զծախս 
  
   միոյ 
  
   սեանն 
  
   նորոգեցելոյ 
  
   սրբոյ 
  
   եկեղեցւոյն 
  
   որպէս 
  
   ինէն 
  
   ըղձայր, 
  
   զի 
  
   տացէ՝ 
  
   և 
  
   յիշատակ 
  
   լիցի 
  
   լուսահոգի 
  
   հօրն 
  
   իւրոյ 
  
   և 
  
   ինքեան , 
  
   այժմ 
  
   որովհետև 
  
   զերկու 
  
   սիւնսն 
  
   նորոգեալ 
  
   զերծաք, 
  
   վասնորոյ՝ 
  
   գրեաց՝ 
  
   սմա 
  
   թէ՝ 
  
   թէպէտ 
  
   դեռ 
  
   ևս 
  
   անկատարք 
  
   են, 
  
   զի 
  
   հաստատնապէս 
  
   նորոգեցաք, 
  
   այլ 
  
   սպիտակացուցանել 
  
   և 
  
   ծախլեկ 
  
   ևս 
  
   պարտիք, 
  
   ուստի՝ 
  
   լաւապէս 
  
   չէ 
  
   յայտնի 
  
   որքանն 
  
   ծախուցն: 
  
   Սակայն 
  
   զմեծագոյն 
  
   ծախսն 
  
   զորս 
  
   արարեալ 
  
   եմք 
  
   ի 
  
   նորոգելն 
  
   գիտեմք. 
  
   և 
  
   զսպիտակացուցանելոյ 
  
   և 
  
   զծաղկելոյ 
  
   ծախսն 
  
   ևս 
  
   ենթադրմամբ 
  
   նկատեմք, 
  
   թէ 
  
   ո՞րքան 
  
   է 
  
   լինելոց: 
  
   Մանաւանդ՝ 
  
   ի 
  
   մեր 
  
   երկրէս 
  
   ասէ 
  
   մի 
  
   ոմն 
  
   թախանձանօք 
  
   աղաչեալ 
  
   զմեզ՝ 
  
   ետ 
  
   զծախս 
  
   միոյ…