282.
ԿԼԱՐԱ
ԶՕՀՐԱՊԻՆ
[Կ.
Պոլիս,
մայիս
20/2
յունիս,
1915],
Չորեքշաբթի,
գիշեր
ժամը
11
Սիրական
կինս,
Հիմա
իմացուցին
ինծի
որ
Գոնիա
պիտի
երթամ.
վաղը
առտու
կը
մեկնիմ.
գիտէք
որ
կուսակալը
ինծի
բարեկամ
է.
ուստի
կը
յուսամ
որ
նեղութիւն
չի
պիտի
կրեմ:
Ինծի
մեծ
սնտուկի
մը
մէջ
երկու
երեք
ձեռք
զգեստ
եւ
պէտք
եղածին
չափ
ճերմակեղէն
դնելով
խրկեցէք:
Չափէն
աւելի
բան
մի՛
խրկէք:
Անհոգ
եղէք,
տէրտ
մի՛
ընէք,
մարդու
դիմում
մի՛
ըրէք:
Ամենքնիդ
կը
համբուրեմ,
քեզի,
Տօլլիիս
եւ
Հերմինիս
աչուկները
կը
պագնեմ:
Այս
իրիկուն
Հերմինիս
սիրտը
կոտրեցի,
բայց
քիչ
մը
ջղայնութիւն
ունէի:
Գ.
ԶՕՀՐԱՊ
Քովս
երեսուն
ոսկիի
չափ
ստակ
ունիմ.
հիմակ
ու
հիմակ
կը
բաւէ.
վերջէն
թէ
որ
պէտք
ըլլայ
նէ,
կ՚ուզիմ.
քլուպէն
առնելիքս
առէք.
12
ոսկիի
պարտք
ունիմ,
անիկա
թող
վար
դնեն:
Գ.
Զ.
8-10
հատ
կարդալու
ալ
գիրք
դրէք: